Ik krijg m niet goed beantwoord momenteel, die vraag.
We sukkelen nu al sinds de zomer behoorlijk aan met Gijs. Achillespees, kennelhoest, tig miljoen hotspots, gedragsverandering.
Natuurlijk laat je een hond niet inslapen om een hotspot, je laat hem niet inslapen omdat hij 'maar' een half uur kan lopen, je laat hem niet inslapen omdat hij uitvalt naar andere honden, of omdat hij zich niet weet te gedragen in huis.
Maar alles bij elkaar is het wel veel. En ik heb net uit het bos gelopen, en hij loopt gewoon niet goed. Hij heeft nu al weer een paar dagen pijnstillers/ontstekingsremmers, en er is voor de tweede keer vocht uit zijn hakgewricht gehaald. Hij heeft net een paar dagen rust gehad. Hij loopt alsof het hem moeite kost. Hij probeert wel een sprintje hoor, hij loopt wel wat op een drafje, maar ik denk te zien dat het hem te veel is.
Ik zag geen blije, ontspannen, onbezorgde Gijs.
Hij heeft het afgelopen half jaar 3 of 4 antibioticakuren gehad. Hij heeft een gipsspalk met revalidatie schema gehad. De helft van de tijd op metacam of rimadyl gestaan. We zijn bij de natuurgeneeskundig dierenarts, waar hij suplementen en osteopatische behandelingen krijgt. We zijn bij de gedragstrainer geweest (waar we nog vaker heen kunnen hoor).
Onze hele dag heeft het afgelopen jaar in het teken gestaan van die hond. Plannen, denken, observeren, wat is verstandig, medicatiemomenten, wonden uitwassen. Nu moet hij een hele dag bij mij in de buurt zijn, terwijl hij het liefst buiten zou liggen, want anders likt hij aan zijn hotspots. Zijn kap kan hij niet al te lang aan want dan gaat zijn huid op zijn hals stikken.
Gijs is van zichzelf al een vrij ingewikkelde hond met gebruiksaanwijzing, waar behoorlijk rekening mee gehouden moet worden. Die is nu nog 5 x uitgebreid zeg maar.
Hoe lang ga je door? Wanneer is het genoeg? Wanneer weet je of het voor je hond niet meer leuk is?
Hoe hebben jullie die beslissing gemaakt?