Sinds 1,5 week zijn we weer in Zweden, en ongeveer 6 dagen na onze aankomst durfde Sven uit zijn verstopplekje hoog boven in de schuur te komen - hij moest natuurlijk eerst even kijken wie en wat de stilte in de schuur kwam verbreken, na drie maanden rust en alleen maar aandacht van een bedaarde bejaarde dame.
Inmiddels komt hij er meteen aan wanneer ik hem roep, en tjonge jonge, wat is ie veranderd tijdens mijn afwezigheid! Het was zo'n mager, vervilt scharminkel voorheen, maar nu is hij een stuk gegroeid in de breedte, en die vacht!
Prachtig is die, heeeel dik en zacht, net een konijnenvelletje! De haren zijn denk ik een cm of 5-6 lang, en hij heeft er een heeeeeuuuuleboel. Hij oogt vrij rond, maar ongeveer de helft tot driekwart daarvan is vacht.
Hij heeft de afgelopen maanden dus een prednisolonkuur gehad nav de longfoto (met nogmaals dank aan jullie, want de da was zelf anders waarschijnlijk niet op de mogelijkheid van bronchitis gekomen en de buuf stond al op het punt Sven te laten inslapen), en het hoesten is een stuk verbeterd. Wanneer hij naar me toe komt en ik begin hem te aaien, hoestniest hij een paar keer (ik kan nog steeds niet echt beschrijven hoe het eruitziet en klinkt) lichtjes, maar dat is alles. Vervolgens begint het grote spinnen, kopjes geven, op je rug rollen zodat die koerende tweebener zo veel mogelijk knuffeloppervlak heeft, etc. Hij laat echt alles toe.
Medicatie krijgt hij nu niet meer, alleen de Chinese kruiden die ik van Marloes heb gekregen. Die meng ik met gemalen barf en wat brokjes (hij is dol op brokjes
) en dat gaat er goed in.
Het begint nu echter wel kouder te worden 's nachts, dus ik wil hem langzamerhand naar binnen halen. Met de honden heeft hij al in de schuur kennisgemaakt; neusjeneusje met Laika en Lupi ging goed, maar toen we in de tuin bezig waren en Sven onder de schuurdeur door een kijkje kwam nemen, moest Laika natuurlijk toch even onaardig doen en een aai-kiel-joe-schijnbeweging maken. Toen vluchtte Sven wel weer even. Scotch wil graag kennismaken maar is daarbij zo opgewonden dat hij Sven toch wat angst aanjaagt. Max ligt zo veel mogelijk in zijn warme nest en vindt het allemaal wel prima.
De honden vinden hem dus nog wel spannend, maar zolang ik in de buurt ben, komt dat wel goed. Ik kan ze in huis ook van Sven scheiden, zodat ze langzaam aan elkaar kunnen wennen.
Met de katten heeft Sven echter nog niet kennisgemaakt, en daar zit ik nu even mee. Sven, Sokjes en Vaya zijn alle drie gecastreerd. Sokjes en Vaya zijn geen hecht team, maar kan ik daar zomaar een andere kater tussen zetten? Ik overweeg of ik Sven niet eerst een paar nachten in de aanbouw laat slapen; daar is het lekker warm en de andere dieren kunnen dan niet bij hem. Dan kan zijn geur zich alvast wat verspreiden daar, en overdag (dan zet ik Sven weer in de schuur) kunnen de andere katten alvast aan zijn geur wennen.
Kan ik hem het beste met één kat tegelijk laten kennismaken? Of met allebei tegelijk? Binnen of buiten? Buiten zou ik Sokjes moeten aanlijnen, en ik kan dan natuurlijk niet voorkomen dat Sven er dan gewoon vandoor gaat om kennismaken te ontwijken. Kortom, hoe kan ik dit het beste aanpakken? Tips zijn welkom!