In het Nederlands tijdschrijft "Dier en arts" is in 2014 een nieuwe richtlijn bewegen voor pups gepubliceerd. Helaas zit daar copyright op maar een goede samenvatting staat o.a hier :
http://www.dierenkliniekdierbaar.nl/beh ... srichtlijn
Dit artikel is oa geschreven door Marcel Nijland (fysiotherapeut) die ook een leuk boek heeft geschreven over het bewegingsapparaat van de hond: "Over groeistuipen en mijlpalen" maar helaas is dat uitverkocht. Hij geeft wel regelmatig lezingen trouwens in den lande.
Ik ben er zelf een sterke voorstander van te kijken naar wat de individuele hond aankan: richtlijnen zijn leuk maar had ik me daar met Shadow aan gehouden waren we allemaal knettergek geworden. Het was nogal een actieve pup (ahum). Hoewel... pup... die was met 5 maanden al net zo atletisch en gecoordineerd als nu, terwijl broeder Spot toen een slungel van hier tot Tokio was. (ter illustratie: op een gegeven moment kwam hij het huis in sprinten, sprong op de eetttafel, er weer af over de bank op de salontafel, ik weet niet meer precies hoe oud hij was, wel dat ik met open mond op de bank zat... ik denk een maandje of 6...
Ik heb mij dus niet aan minuten regels gehouden, veel meer gekeken naar wat ze zelf aankonden. En was het een dag wat meer, dan de dag erna wat minder. Omdat ik twee pups tegelijk had (don't try this at home) hebben ze ook veel samen gestoeid. Daar heb ik wel paal en perk aan gesteld omdat de ene meer energie had dan de andere.
Ik zou zelf het vooral heel erg leuk houden met een pup, meer focussen op waar je hem aan wil wennen (in ons geval met sledehonden sport beginnen we bv eerst met wennen aan een harnas, dan met wennen aan een gevoel dat er iets getrokken mag worden, commando's aanleren zoals rechts, links, rechtdoor en een leren om zichzelf behendig uit een lijn te manouvreren als die om een pootje zit, dat soort dingen). Echt met minuutjes opbouwen. Ik heb tnt 3 pups opgevoed waarvan er 2 totaal geen problemen hadden of hebben gehad met gewrichten oid. De 3e zijn we wel veel mee bezig geweest maar zijn skelet is prima op de foto's, daar zit het probleem mn op gebied van coordinatie en spieren. Als ik nog ooit zo'n slungel pup in handen zou krijgen, zou ik vooral veel coordinatie oefeningen doen - op natuurlijke wijze. Dus samen door het bos struinen met klimmen en klauteren over takjes, mul zand, stappen over ongelijke oppervlakken.
En wat betreft dat skelet: een skelet ontwikkelt zich juist door belasting. Het is geen statisch weefsel he, bot wordt continu aangemaakt en afgebroken. Het vormt zich en wordt steviger door belasting. Datzelfde geldt voor banden en spieren en pezen. Een vriendin van mij heeft een echt grote hond, van een goede fokker, hield zich aan alle regels tot de hond een keer te ver liep. Toen meteen kreupel. Bleek toch een lichte vorm van HD te zijn. Door - onder begeleiding van een dierenarts - MEER te gaan doen, is het spiercorset nu zodanig verstevigd dat er voorlopig iig geen operatie meer nodig is.
Persoonlijk denk ik dat de oude richtlijn te voorzichtig is, dat honden best meer kunnen op jonge leeftijd, mits het met beleid gebeurt. Ik zou oppassen met gladde vloeren, geforceerd springen, apporteren van balletjes (ooit vertraagde film gezien van de krachten die daarbij op gewrichten komen, nou da's kwalijker dat met beleid een trapje op en af lopen) en ook met lange stukken in gedwongen tempo op harde ondergrond (dwz draven naast de fiets op asfalt). Meer kwaliteit van beweging dan kwantiteit. Het gaat er in mijn ogen namelijk ook om HOE een hond beweegt. Pas als dat soepel en goed gaat, kun je uit gaan breiden. En het kan ook zijn dat er in de groeifase een moment komt dat je weer even een stap terug moet doen (bijvoorbeeld als de achterpoten ineens langer lijken dan de voorpoten, of alles alle kanten uitvliegt... )