[Rapalje]

Ik vroeg me af of iemand hier misschien tips heeft hoe ik mijn hondje kan helpen om rustiger te worden.

Het gaat om Moos, 11 jaar, grote whippet (dus misschien zit er wat greyhound ofzo in) reu niet gecastreerd. Ik heb hem nu iets meer dan een jaar, hij heeft nogal wat meegemaakt en is ook nog eens slechtziend. Het is echt een stresshondje, ik heb het idee dat ie bijna nooit echt relaxed is en dat vind ik nogal sneu voor hem...

Als hij thuis op de bank ligt en ik zit ernaast, dan is ie rustig. Volgens mij zou ie dat het liefst de hele dag doen, even een uurtje naar het bos en dan weer lekker hangen. Maarja, ik wil ook wel eens wat anders. Naar mijn vriend bijvoorbeeld, die ook een hond heeft. Ik merk dat ie daar al wel wat onrustiger is, de honden tolereren elkaar maar de andere hond is niet zo vriendelijk. Het klikt ook niet zo heel goed met mijn vriend, die heeft niet zoveel geduld ermee.

Vanaf het moment dat ik Moos kreeg is ie ontzettend op mij gericht. Leuk natuurlijk, maar ook lastig. Verlatingsangst, als ik hem alleen laat gaat ie non-stop blaffen en als ik hem meeneem vindt ie dat ook niet leuk, want vreemde plek en ik ben met andere dingen bezig. Ik heb wel vrienden die op hem passen en dat gaat wel redelijk, maar echt relaxed is ie niet als ik er niet ben. Ik zou het vooral erg fijn vinden als ik hem kan leren om ergens rustig te gaan liggen, ook ergens anders dan op mijn bank of bed...

En hij kan echt van alles eng vinden. Als er meubels of andere dingen in huis op een andere plaats staan, het geluid van metaal, andere honden als ie aan de riem zit, onverwachte geluiden of bewegingen die hij niet goed ziet - en dan duurt het wel even voor ie weer echt rustig is. Ik zou hem dan zo graag gerust kunnen stellen, liefst van tevoren duidelijk maken dat er niks aan de hand is.

Ik ben er natuurlijk al wel flink mee bezig. Kalmerende signalen helpen goed, dus ik zit regelmatig naar hem te gapen, zuchten, knipogen, tong uitsteken Ik probeer elke negatieve sturing nu te mijden (werkt toch nauwelijks) en beloon veel en gebruik een clicker, als ie iets doet wat ie niet wil vraag ik hem om iets anders te doen. Ben bijvoorbeeld ook bezig met leren dat nageltjes knippen niet eng is (want dat springen met lange nagels is super vervelend!). Heb er al twee kleine schilfertjes af kunnen knippen 
Hij krijgt ook voldoende beweging, vrijwel elke dag een 'grote' wandeling waarbij hij los mag, gelukkig kan ie wel genieten van lekker rennen in het bos.

Ondersteunen met medicijnen of supplementen is lastig, omdat hij ook nierproblemen heeft en veel dingen dus niet mag. Ik heb gekeken naar Pro Quiet maar dat gaat niet bij nierproblemen en greyhounds kunnen er overgevoelig op reageren. Hij heeft een paar maanden Zylkene gehad en een Thundershirt maar dat werkte allebei niet.
Ik zit nu te denken aan Selgian, omdat de hond van een vriendin het daar erg goed op doet, of Clomicalm. Nog iemand ervaring mee?

Over het algemeen is hij niet echt lastig, maar af en toe wel irritant. Ik word er wel een beetje moedeloos van en ik vind het zo zielig voor hem... misschien kan ik hier nog wat frisse ideeën opdoen of andere ervaringen met stresshondjes? 

[lalabebe]

Hoi, ik ben voor mezelf begonnen met de MIR method, dit kan je ook toepassen op dieren.
Omdat er nogal wat spelt bij je maatje is het misschien handig om even de site te lezen. Je kan gewoon op MIR methode googlen.
Misschien kan je er wat mee, success.

[Jura&Mahru]

Bij mijn hond helpt het enorm om op te letten hoeveel stress ze heeft. Bijvoorbeeld heeft ze de ene dag een aantal honden ontmoet wat ze stressvol vond, dan laat ik haar de dag er op honden ontwijken of alleen honden ontmoeten waarvan ik weet dat ze er ontspannen bij blijft.
Ook let ik op hoe laat we wandelen, we moeten een stuk de wijk door voor we de stad uit zijn, en druk verkeer of veel fietsers is ook stress voor haar. Dus de drukke tijdstippen ontwijk ik zoveel mogelijk.
In huis wordt niet druk gespeeld of getraind, thuis zijn wij rustig en daardoor pakt zij ook genoeg slaap.

En dingen waarvan ik weet dat het echt niet leuk voor haar is, zoals de stad in of op bezoek bij iemand daar neem ik haar niet mee naar toe.

[Kaela]

Herkenbaar. Al is Oscar niet zo bang voor dingen, hij heeft wel veel last van de verlatingsangst, claimt ons heel erg en is heel gemakkelijk onrustig en ongerust.

Wat wij hebben gedaan is een geen-aandacht-signaal aangeleerd. Wij hebben gekozen voor een kong-wobler. Oscar heeft daarnaast ook nog gekozen voor zijn bench. Als wij hem de kong geven, dan krijgt hij geen aandacht. De kong zegt tegen hem: de wereld is nu 100% veilig, jij hoeft je nergens druk om te maken en je gaat nu gewoon iets voor jezelf doen. Natuurlijk gaat ie eerst de koekjes uit de kong halen, maar daarna gaat hij rustig liggen en verwacht geen aandacht.
We hebben hem de kong geleerd om hem alleen te leren zijn. We kunnen hem een kwartier met de kong alleen thuis laten, verder zijn we niet gegaan met de training. Dat komt omdat het voor ons makkelijker is om hem niet alleen te laten, dan om de training door te zetten. Kwestie van de weg van de minste weerstand. Toch heeft het principe zich wel doorgezet. Wij nemen altijd en overal Oscar zijn (stoffen) bench mee. We kunnen hem bij wijze van spreken in de bench midden in de efteling zetten tijden de zomervakantie en meneer gaat liggen en je hoort hem niet meer. Ideaal en dat maakt ook weer dat meenemen makkelijker is dan alleen thuis laten.

Als Oscar thuis heel onrustig is, dan krijgt hij ook die kong. Het is natuurlijk ook een fijn spelletje, lekkere voertjes en na een kwartiertje is hij er wel moe van. En dan ploft ie neer en hoor je hem niet meer. Hartstikke fijn, aangezien hij anders continu achter je aanloopt, alles aan blaft enz. En los van het feit dat dat wat irritant wordt na een tijdje, is die onrust inderdaad ontzettend sneu. Ze doen het omdat ze zich echt niet fijn vinden en dat is een belangrijk argument om er iets aan te doen.

Wij letten ook heel goed op zijn stressemmertje en hoe vol die zit. Een wandeling van een uur, betekend de rest van de dag rust. Neem bijvoorbeeld ons avontuur bij Daantje laatst: 1,5 uur los mogen in een grote tuin. Daarna bijna een week lang rust, want hij was enorm overprikkeld. En is hij overprikkeld, dan kunnen we niet van hem verwachten dat ie rustig is en ontspannen kan, dat lukt hem dan echt niet. Onderschat niet wat bepaalde activiteiten voor effect kunnen hebben op het stressniveau, dingen kunnen echt ook vrij lang blijven hangen.
Wat je ook nog in overweging kan nemen is pijn. Het jaar voordat we er achter kwamen dat Oscar HD had, was een jaar waarin we heel vaak dachten hm, het gaat net niet lekker. Het lijkt erop, maar het is het net niet. Toen we er achter kwamen dat zijn heupen slecht waren en hij geopereerd is, kwam dat goed. Hoe vaak we nu niet horen dat hij zachter is geworden, dat is een lievere, mildere uitstraling heeft. Logisch ook, pijn is ook stress, dus dan krijg je dat stressemmertje nooit leeg.

[Rapalje]

Bedankt voor de reacties!!

Pijn is een goeie ja, heb ik ook aan gedacht - was het alweer bijna vergeten maar hij heeft ook een tumor, die bij biopsie kwaadaardig bleek te zijn, eerst heel snel groeide en daarna zonder behandeling weer heel snel verdwenen is! Hij is ook weer veel fitter dus ik denk dat hij zichzelf op een of andere manier genezen heeft, maar wie weet wat er nog in het lichaampje omgaat...
Toen de hond van mijn moeder pijn had zag ik bij hem ineens allemaal dingen die ik kende van Moos, waarvan ik dacht dat ze gewoon Moos waren. Bepaalde spanning in het bekkie o.a. - maarja reactie op pijn en stress lijkt ook nogal op elkaar. Ik heb eigenlijk niet de indruk dat hij pijn heeft, want als ie acute pijn heeft (zich verstapt ofzo) dan reageert ie nog wel ff wat anders.

Die Kong Wobbler heb ik ook wel eens naar gekeken! Vond hem te duur dus had hem voor mijn verjaardag gevraagd, maar helaas Misschien toch maar bestellen dan. Moos wordt wel blij van spelletjes met eten kan ook heerlijk zoet zijn met zo'n bal waar brokjes uit komen, maarja dan is ie aan het rondlopen dus dat is dan weer niet handig voor dit doel.

Eerder wist ik het niet van dat 'stress-emmertje'- maar ik begin er nu wat meer oog voor te ontwikkelen. Ik probeer sowieso honden te vermijden bij een aangelijnde wandeling - en los gaat het op zich wel prima. Gaat gelukkig ook wel makkelijk omdat ik geen werk heb, kan ik inderdaad op rustige tijden een rondje doen. Maarja, soms heb je pech en kom je toch in een situatie waarbij je iemand moet passeren ofzo.
Vandaag merkte ik dat ie ook nog een beetje 'katert' van gisteren, omdat ie gisteren in de ochtend bij een vriendin is geweest omdat ik weg moest. Helaas moet het vanavond weer... ik woon alleen dus dat is nou eenmaal niet anders. Heb wel een paar 'vertrouwde' oppasadresjes en hij kan ook vaak bij mijn vriend blijven, maarja als het aan hem ligt dan blijft ie aan mij vastgeplakt.

Oja: een bench zou heel mooi zijn, maar kan ook al niet, omdat zijn eerste eigenaar hem daar heel lang in opsloot en ze hem in opvang in eerste instantie ook in een kennel wilden houden, wat dus niet ging- als ie alleen al een bench ziet of hoort dan is ie al bang :/ Ik heb wel een matje voor hem wat ik meeneem, maar daar wil hij niet altijd op blijven.

Ergens hoop ik dat ie het ook nog een beetje zal leren, maar ik weet natuurlijk niet hoe lang hij nog heeft, dus hoe sneller ik dingen kan oplossen hoe beter, probeer het allemaal zo leuk mogelijk voor hem te maken.

[hannabelgje]

Hier doen we het met wat minder heftige middelen. Zoë reageert heel goed op rust compositum en puur nervositeit.  Daar wordt ze echt rustig van. Ook houden we veel rekening met haar stress emmertje. Dan gaat het eigenlijk best heel aardig.

[Kaela]

Nog een kleine aanvulling voor je. Het gaat niet om de voorwerpen, het gaat er om dat je ze aanleert als geen-aandacht-signaal. Dus het kan ook iets heel anders dan de bench of een kong zijn.

[yvette_van_alert]

Je mag van mij een wobbler overnemen voor half geld ik word er gestoord van.. ze gooien en smijten met dat ding.    Ze mogen ze dus van mij niet meer hebben omdat ik bang ben voor mijn ramen. Bovendien fokken ze zich zelf er helemaal mee op. De antischrokbakken en de kong classic doen het wel goed.

Qua gedragsmedicatie clomicalm en selgian zijn geen snoepjes en zouden incl een therapie op maat gebruikt moeten worden. Als het goed is krijg je dit soort middelen ook niet zo maar mee.

De oefening met de kin op de grond werkt hier ook heel goed en word hier veel toegepast. ik zal er van de week een filmpje over zoeken. nu geen tijd

[Ulrike]

Bij ons heeft Saartje op Selgian gestaan, het heeft voor haar een heel verschil uitgemaakt! Ze werd echt wat kalmer en daardoor ontvankelijker voor 'training'. Echte training was het niet hoor, gewoon hele simpele alledaagse dingen niet meer eng gaan vinden. Het is inderdaad geen wondermiddel, maar het maakt wel ontvankelijker voor gedragstherapie. Ik ben blij dat we het gedaan hebben. Ze krijgt het inmiddels niet meer na 8 maanden gebruik en heeft geen terugval gekregen, inmiddels maakt ze vaak juist sprongetjes in haar vooruitgang. Zo fijn om te zien.

Kikopup heeft leuke filmpjes, bijvoorbeeld om te leren ontspannen:

[Ulrike]

Ik vond een filmpje over de oefening met de kin op de grond: Bedoelden jullie deze oefening?

[Ulrike]

Rian misschien heb je nog wat aan dit filmpje over nagels knippen Ik vind zijn teefje op het einde nog niet ontspannen hoor, maar het geeft je misschien wel een idee hoe je het aan kan pakken. Ik ben onze honden ook op deze manier aan het trainen. Het duurt wel lang, maar ik denk dat het uiteindelijk de moeite waard is.

[Jura&Mahru]

Nog een kleine aanvulling voor je. Het gaat niet om de voorwerpen, het gaat er om dat je ze aanleert als geen-aandacht-signaal. Dus het kan ook iets heel anders dan de bench of een kong zijn.

Zo gebruiken wij hier het commando 'klaar' in huis. Dan weet ze dat ze geen aandacht meer gaat krijgen en meestal gaat ze dan ook direct in haar mand om te slapen.

[Kaela]

Zo gebruiken wij hier het commando 'klaar' in huis. Dan weet ze dat ze geen aandacht meer gaat krijgen en meestal gaat ze dan ook direct in haar mand om te slapen.

Ja, maar als je een commando gebruikt is het wel anders als het geen-aandacht-signaal. Want het geen aandacht signaal kan je bij de hond laten als je hem alleen gaat laten. En dat voorwerp geeft hem dan een stukje veiligheidsgevoel.

Niet dat zo'n klaar commando verkeerd is hoor, helemaal niet! Het is alleen wel iets anders als wat ik bedoel.

De kong wobler geeft inderdaad wel wat herrie. Hier geen angst voor ramen en ook geen opfokkerij, in dat geval zou het een ongeschikt voorwerp zijn voor dit doel.

[Jura&Mahru]

Ja, maar als je een commando gebruikt is het wel anders als het geen-aandacht-signaal. Want het geen aandacht signaal kan je bij de hond laten als je hem alleen gaat laten. En dat voorwerp geeft hem dan een stukje veiligheidsgevoel.

Niet dat zo'n klaar commando verkeerd is hoor, helemaal niet! Het is alleen wel iets anders als wat ik bedoel.

De kong wobler geeft inderdaad wel wat herrie. Hier geen angst voor ramen en ook geen opfokkerij, in dat geval zou het een ongeschikt voorwerp zijn voor dit doel.

Ik snap wel dat het anders is, maar kan het moeilijk op mijn eigen hond toepassen. Het is dus niet zo zeer 'geen aandacht' van de baas, wat een logisch gevolg zou zijn van als je er zelf niet bent. Maar het is meer dus een houvast, of veiligheidsgevoel voor de hond zoals je zelf zegt.
Het is dus meer iets voor honden die ook moeilijk alleen kunnen zijn? Ik ben benieuwd, omdat ik het dus niet helemaal begrijp.


Als wij weggaan dan blinderen we de ramen aan de voorkant van het huis trouwens, ook voor haar rust.

[rosmin]

En hij kan echt van alles eng vinden. Als er meubels of andere dingen in huis op een andere plaats staan, het geluid van metaal, andere honden als ie aan de riem zit, onverwachte geluiden of bewegingen die hij niet goed ziet - en dan duurt het wel even voor ie weer echt rustig is. Ik zou hem dan zo graag gerust kunnen stellen, liefst van tevoren duidelijk maken dat er niks aan de hand is.


Zeer herkenbaar gedrag.
Wat Sam hielp was Tellington Touch ter (fysieke) ontspanning (daardoor koppie ook rustiger) en zijn vluchtgedrag in gaan perken; wel dat hij kon vluchten maar niet zo ver dat hij helemaal de benen kon nemen. Hij bleef in de spannende situatie, maar op gepaste afstand. Op enge geluiden hebben we veel getraind, nu is het broodrooster  nog een klein itempje. verder doe ik veel onzinnige, maar voor hem enge oefeningetjes, zoals bijvoorbeeld ergens op springen, met het  doel zijn zelf vertrouwen te vergroten. Ook gebruik ik de clicker om angstige/ bedreigende  situaties aan te gaan , click to calm, en dit werkt goed.
Onze da adviseerde Clomicalm te gaan gebruiken, maar daar heb ik vanaf gezien, omdat met training en veel geduld hij niet meer continue in een angst/stress toestand verkeert en vaak ontspannen is.
Hij is ook gebaat bij voorspelbaarheid van dingen die gebeuren.