Hier kun je al je vragen, problemen en stellingen kwijt met betrekking tot het zelf samenstellen voeding.

Moderator: Lizzy

Door laura
#131494
Ik heb een vraagje...

De hond van de buuf, een benner lust ontzettend graag rozebottels.

Nou vroeg ik mij af of die dingen wel goed zijn? Zou het eventueel een toevoeging zijn voor in een GF mix?

In de zoekfunctie kan ik ook weinig vinden
Laatst gewijzigd door laura op vr 23 jul 2004, 16:39, 1 keer totaal gewijzigd.
Door karray
#131497
Rozenbottel
Rozenbottel. Bevat veel vitamine C, werkt opwekkend en versterkend, ondersteunt
de afvoer van afvalstoffen en de hoefgroei.

als je een n achter roze plakt vind je wellicht meer ;D
Door laura
#131499
Oeps....

Nog niet veel meer info trouwens :P
Alleen over mengseltjes en roosvicee! Niets over verse rozeNbottels of GF mixen?????? :-\

Het is in ieder geval niet slecht, goed zelfs, maar ook in verse vorm?


Iemand meer info???? ???
Laatst gewijzigd door laura op vr 23 jul 2004, 16:56, 1 keer totaal gewijzigd.
Door 202spots
#131503
Ik denk dat als ie er af en toe een of 'n paar op eet dat het niet erg is,maar ik zou er geen handevol van laten eten.
Omdat het vrij zuur is,word het meestal voor Thee,Jam en vruchtdranken gebruikt.
Ik heb dit wel gevonden,en misschien vind je bij jezelf meer wanneer je de latijnse naam intikt.

Rosehips
Latijns: Rosa canina en Rosa Rubiginosa

The hip is an achene, or small, dry fruit which bears the seed of the rose and is high in Vitamin C. Can be found wild in many mountaineous regions of the world.
The old herbalists considered the Red Rose to be more binding and more astringent than any of the other species:
'it strengtheneth the heart, the stomach, the liver and the retentive faculty; is good against all kinds of fluxes, prevents vomiting, stops tickling coughs and is of service in consumption. '
Gebruikersavatar
Door chooky
#131550
Uit Het geïllustreerde kruidenhandboek, van Juliette de Bairacli Levy

Roos (Rosa canina / Rosaceae)
Komt voor in hagen en bossen. Bladeren hebben de roosvorm, met fijne stekels. Bloemen zijn groot, rose of roomwit, zoet geurend. Vruchten zijn groot, hard, rood (rozebottels). Alle variëteiten van de roos, met inbegriip van de gecultiveerde soorten, zijn een waardevol tonicum voor het gehele lichaam en in het bijzonder voor het hart.
Zij zijn zacht adstringerend [volgens mij betekent dat samentrekkend] en iets laxerend. De vruchten zijn ook laxerend. Ze zijn bijzonder rijk aan vitaminen, in het bijzonder vitamine C, verkoelend voor het bloed en bijzonder heilzaam als middel tegen vrouwenziekten.
Vroeger werd de wortel aanbevolen als middel tegen hondsdolheid en hierin ligt misschien de reden voor de naam van een van de wilde variëteiten : Rosa canina, hondsroos. De oude Kelten gebruikten deze rozensoort tegen ontstoken wolvebeten, zowel bij mensen als bij hun huisdieren. De bloembladen van de sterk geurende gecultiveerde roos, speciaal de donkerrode, worden in de Oriënt verwerkt tot suikerwerk; hetzelfde vinden we in de Provence. Ook wordt er stroop van gemaakt. De Turken maken een bijzonder kostbaar, geconcentreerd rozenessence, dat zij verkopen onder de naam attar.

Gebruik:
Ter behandeling van catarre, diarree, bloedingen. Alle vrouwenziekten, met inbegrip van witte vloed, metritis, dreigende miskraam. (De etherische olie van rozen is een werkzaam tonicum voor hart en hersenen en ook een tonicum voor de eierstokken en de baarmoeder.) De bloemblaadjes van de witte roos zijn een verzachtende lotion, die verkoelend en adstringerend wekt op de pijnlijke en vermoeide ogen.

Dosering:
Twee dessertlepel rozeblaadjes stampen tot ze zacht zijn en dan vermengen met honing. 's Morgens vroeg innemen. Vruchten: neem iedere dag zes tot acht rozebottels; eet ze rauw of maak er een thee van, zoeten met honing. Voor thee moeten de bottels zachtjes gekookt worden tot sze zacht zijn. Drink hiervan 's morgens en 's avonds een kopje. Olie: een paar druppels op een klontje suiker.

Confiture van rode rozen (Turks recept):
Neem per pond vers ingezamelde rode rozeblaadjes een pond rietsuiker, drie eetlepels honing en het sap van een citroen. Doe eerst het citroensap bij de suikeren verwarm deze dan voorzichtig tot ze opgelost is, voeg dan de honing toe en ga door met verwarmen. Pas wanneer alle suiker gesmolten is voegt men er langzaam de rozeblaadjes bij. Ongeveer een uur zachtjes laten koken onder herhaaldelijk roeren, tot het mengsel tegen de zijkant van de pan goed hard wordt. Vlak voordat men de pan van het vuur neemt, doet men er ongeveer drie druppels amandelolie bij en laat deze nog even meesudderen. De amandelolie maakt de rozenconfiture glanzend en doet haar ook beter stollen. Gebruik echter niet te veel van deze olie, want dat zou de heerlijke, natuurlijke smaak van de rozen bederven; een paar druppels is meer dan genoeg. Overscheppen in schone, voorverwarmde potten. Wanneer de confiture afgekoeld is goed sluiten. Deze rozendelicatesse bij vooorkeur in een geemailleerde of stalen pan maken, om aanbranden te voorkomen.
Door karray
#131553
chooky schreef: Uit Het geïllustreerde kruidenhandboek, van Juliette de Bairacli Levy

Roos (Rosa canina / Rosaceae)
Komt voor in hagen en bossen. Bladeren hebben de roosvorm, met fijne stekels. Bloemen zijn groot, rose of roomwit, zoet geurend. Vruchten zijn groot, hard, rood (rozebottels). Alle variëteiten van de roos, met inbegriip van de gecultiveerde soorten, zijn een waardevol tonicum voor het gehele lichaam en in het bijzonder voor het hart.
Zij zijn zacht adstringerend [volgens mij betekent dat samentrekkend] en iets laxerend. De vruchten zijn ook laxerend. Ze zijn bijzonder rijk aan vitaminen, in het bijzonder vitamine C, verkoelend voor het bloed en bijzonder heilzaam als middel tegen vrouwenziekten.
Vroeger werd de wortel aanbevolen als middel tegen hondsdolheid en hierin ligt misschien de reden voor de naam van een van de wilde variëteiten : Rosa canina, hondsroos. De oude Kelten gebruikten deze rozensoort tegen ontstoken wolvebeten, zowel bij mensen als bij hun huisdieren. De bloembladen van de sterk geurende gecultiveerde roos, speciaal de donkerrode, worden in de Oriënt verwerkt tot suikerwerk; hetzelfde vinden we in de Provence. Ook wordt er stroop van gemaakt. De Turken maken een bijzonder kostbaar, geconcentreerd rozenessence, dat zij verkopen onder de naam attar.

Gebruik:
Ter behandeling van catarre, diarree, bloedingen. Alle vrouwenziekten, met inbegrip van witte vloed, metritis, dreigende miskraam. (De etherische olie van rozen is een werkzaam tonicum voor hart en hersenen en ook een tonicum voor de eierstokken en de baarmoeder.) De bloemblaadjes van de witte roos zijn een verzachtende lotion, die verkoelend en adstringerend wekt op de pijnlijke en vermoeide ogen.

Dosering:
Twee dessertlepel rozeblaadjes stampen tot ze zacht zijn en dan vermengen met honing. 's Morgens vroeg innemen. Vruchten: neem iedere dag zes tot acht rozebottels; eet ze rauw of maak er een thee van, zoeten met honing. Voor thee moeten de bottels zachtjes gekookt worden tot sze zacht zijn. Drink hiervan 's morgens en 's avonds een kopje. Olie: een paar druppels op een klontje suiker.

Confiture van rode rozen (Turks recept):
Neem per pond vers ingezamelde rode rozeblaadjes een pond rietsuiker, drie eetlepels honing en het sap van een citroen. Doe eerst het citroensap bij de suikeren verwarm deze dan voorzichtig tot ze opgelost is, voeg dan de honing toe en ga door met verwarmen. Pas wanneer alle suiker gesmolten is voegt men er langzaam de rozeblaadjes bij. Ongeveer een uur zachtjes laten koken onder herhaaldelijk roeren, tot het mengsel tegen de zijkant van de pan goed hard wordt. Vlak voordat men de pan van het vuur neemt, doet men er ongeveer drie druppels amandelolie bij en laat deze nog even meesudderen. De amandelolie maakt de rozenconfiture glanzend en doet haar ook beter stollen. Gebruik echter niet te veel van deze olie, want dat zou de heerlijke, natuurlijke smaak van de rozen bederven; een paar druppels is meer dan genoeg. Overscheppen in schone, voorverwarmde potten. Wanneer de confiture afgekoeld is goed sluiten. Deze rozendelicatesse bij vooorkeur in een geemailleerde of stalen pan maken, om aanbranden te voorkomen.

Lijkt mij wel mooi zo'n boek zeg.Mijn ouders hebben ook zo'n kruiden boek, ze gebruiken het toch nooit.
Kan ik hem misschien wel mee bietsen ;D
Door Truus
#131555
Goh waar dat allemaal wel niet goed voor is Eva, heb dit nooit geweten. Een goed stukje!
Door laura
#132470
Met andere woorden, een paar gemalen door de GF mix zou goed zijn....

Invriezen zou toch ook geen probleem zijn???

Allemaal heel erg bedankt.....

Over een paar weken is het een GF festijn hier.... Dan gaan we naar mijn ouders... Die hebben een megatuin met allerlei lekkere groenten! Kan Tosca weer ff vooruit!
Een paar rozenbottels gaan er dan zeker door!

Voor de mens 6 tot 8 rozenbottels per dag! Als het laxerend werkt kun je denk ik s****** als een rijger :P
Ik doe denk ik maar wat voorzichtiger
Door Jetty
#132983
Ik voer nu 6 weken Bibi natuurvoer,en alle 12 zijn er weg van.Iedereen eet wel meer gras,jonge sprietjes.Nu vraag ik me af..........ga ik nu GROENte toevoegen aan kvv of niet.Verstoor ik dan de samenstelling niet?Even als ''leuk'' de ''mismaakte bekkies'' (ondervoorbijter,terugliggende neus,net als van een Peek) eten dus gewoon kippenvleugels (niet gehakt,wist ik niet) en eendagskuikens. ;D :o
Door Janet
#135475
Bibi bevat geen groente, dus als je een g/f mix toevoegt, verstoor je niet zoveel. Hooguit vult het meer. Wellicht kun je een verhouding groenten/bibi aanhouden zoals bij een "gewone" barfmaaltijd (zie sectie "maaltijden"). Iets minder bibi en dan een g/f mix, eigenlijk. Verder lekker laten "grazen", kan helemaal geen kwaad.
Laatst gewijzigd door Janet op za 31 jul 2004, 01:49, 1 keer totaal gewijzigd.
 Terug naar “Vragen, Problemen en Discussie BARF”

Barfplaats wordt gesponsord door