Ik zal nog wat extra informatie over Debbie geven.
Debbie is een raspoes. Ze is een witte britse korthaar, met perzen in haar familie. Ze heeft dus een plat snoetje. Ze is ook doof, al vanaf haar geboorte, maar gaat hier erg goed mee om.
Ze heeft bij de fokker veel te vroeg een nestje gekregen, daardoor kreeg ze een hangbuikje (zo'n lege zak huid onder haar buik), was niet meer geschikt om mee te showen, waarschijnlijk ook niet goed genoeg voor de fok en ze is herplaatst. Ze heeft allerlei huizen gehad voordat ze bij mijn vriend terecht kwam. Ze heeft in een huis gezeten vol met katten en honden. Daar kon ze echt niet tegen. Ze kan niet zo geod met andere katten omgaan, ze mist door haar doofheid een hoop communicatie. Daar werd ze helemaal getraumatiseerd. Ze is bij een familie in huis gekomen, waar de kinderen haar treiterden. De kids werden allergisch en Debbie werd eenzaam opgesloten op zolder. Hoe slecht ze om kan gaan meet andere katten, zo goed is ze weer met mensen. Ze hangt echt aan 'haar' mensen. Ze werd dus helemaal gek daar op zolder. Toen is ze via via bij mijn vriend gekomen.
Hij zag haar en zij hem, ze is toen direct op zijn schoot gaan zitten, van 'jij bent van mij en ik laat je niet meer gaan'.
Mijn vriend en Debbie zijn ook echt onafschijdelijk. Als hij thuiskomt wil ze eigenlijk meteen op hem zitten. Ze kan goed alleen zijn. Ze slaapt veel, lekker op de kachel of een andere warme plek (zoekt ze echt op, ze is verlieefd op de houtkachel
) Maar ze kan ook compleet in paniek raken als ze opeens wakker wordt en ons (vooral hem
) mist. Dan gaat ze heel hard loeien totdat je haar komt halen.
Ze houdt heel erg van eten. Ze wil alles wel proberen. Met haar hebben we dus totaal geen moeite gehad om haar over te schakelen. Ze vindt volgens mij de rauwe vleesvoeding veel lekkerder dan de brokjes.
Ze is absoluut niet bang aangelegd. Is ook echt een soort baas in huis. Een vreemde kat valt ze aan en is ze ook eigenlijk altijd de baas. Mijn vriend heeft een keer geprobeerd om een asielkat erbij te nemen, maar Debbie had het al heel snel voor elkaar dat zij het grootste deel van het hui controleerde (inclusief etensbakjes en kattebak) en dat de andere poes niet meer dan een paar vierkante meter had om zich in te bewegen. Als die daarbuiten kwam viel ze aan.
Ze weet ons ook goed eronder te krijgen. Als de kattebak niet goed schoon is mauwt ze een keer, komt je ook nog halen, maar reageer je niet, poept ze ervoor, of ze gooit een drol uit de bak naar buiten.
Ze is inventief. Ze heeft een plat snuitje en kan zodoende niet altijd bij haar eten. Ze hengelt dan haar eten met haar pootje uit de bak en eet het dan alsnog op. Ook als Bambi (haar dochter, de enige poes waar het goed mee gaat, haat-liefde verhouding) haar een beetje pest en haar niet bij de voerbak laat (ze zijn om ste beurt de baas over de voerbakken) graait ze met haar pootje voorbij Bambi in het bakje en kan alsnog eten
Je kunt bij haar aan haar vacht zien hoe het met haar gaat. haar vacht kan zacht en glad, makkelijk kambaar zijn. maar als ze wat slechter in haar vel zit, gaat de vacht klitten en wordt ruwer en doffer.
Debbie is een forse poes. Eigenlijk te dik, maar ze is ook gewoon fors (ze lijkt ook dikker door haar hangzakbuikje
). Ze heeft nog maar een paar tanden (tja, versvlees kwam zo'n 15 jaar te laat
) maar weet daar zelfs een kuiken mee te eten. Had vroeger vaak diarree en hield dat niet zo goed schoon. Nu met versvlees heeft ze daar geen last meer van. Ze loopt op een bouwvakkersmaniertje, heel gedecideerd.
Weet nu even niet meer hoor.
groetjes Eva
! Misschien vind zij dit niet duiden op een bijholte/neusholte ontsteking en moet je een andere richting op gaan zoeken...
