Dit stuk heb ik geplaatst op een newfoundlanderforum maar wil het hier ook delen.
Het lukt niet om foto's te plaatsen want photobucket doet raar.
Kishi kwam als pupje van 9 weken bij mij wonen.
Ze groeide op als een leuke lieve stabiele jonge hond.
Alles ging goed, ze kwam ongeveer 1,2 kilo per week aan.
Tot het moment dat ze 1 jaar was en ze in een berg rode bosmieren ging zitten, natuurlijk heel veel jeuk en daardoor likte en beet ze haar poten kaal.
Vanaf dat moment kwam ze niet meer echt aan en het haar op haar poten wilde ook niet echt hard groeien.
November 2013 werd ze voor het eerst loops en daarna kwam ze volledig in de rui, dus geen ondervacht meer.
Ook kreeg ze rare groeven in de binnenkant van haar oren (olifantshuid).
Toen zag je pas hoe slank zij was en ik maakte mij toch wel zorgen en ging echt eens na wat en hoeveel ze te eten kreeg.
De meiden krijgen hier barf en zij kreeg en krijgt nog steeds 1600 gr p/d.
Om haar iets aan te laten komen heb ik van alles geprobeerd zoals: havermout, zilvervliesrijst en ja ook nog brokken maar het hielp niks.
De ondervacht kwam niet helemaal terug, maar haar poten kregen weer haar dus ik had goede hoop.
Haar ontlasting is altijd goed geweest maar iets zei mij dat het niet klopte.
Ik ben na Jopie, die EPI had, een soort poepexpert geworden.
Wat door mijn hoofd spookte was dat ze wel haar voedsel verteerde maar in haar lijf kon ze die voedingstoffen niet opnemen.
Ik kon haar speciale brokken en prednison gaan geven maar dat voelde niet goed en zoals altijd ga ik op mijn eigen gevoel af.
Ik ben op het internet gedoken en daar kwam ik steeds op zink uit en bij Kishi dus op een zinktekort.
Qua voeding zat ik dus goed want in vers vlees zit veel zink.
De laatste paar maanden kreeg ze steeds meer kale plekken, jeuk, vreemde nagelgroei en ook had ze een vreselijke talg lucht.
Mensen dachten dat ze schurft had en nee dat had ze niet.
Na gesprekken met Rachel Kuipers(poolhonden eigenaar) ben ik begonnen met zinktabletjes en zag dat ze iets begon op te knappen.
Maar het was voor mij nog niet genoeg, dus heeft ze er ook celzouten van Adler bij gekregen.
Tot ik een foto naar Noesja Kosters stuurde van de binnenkant van Kishi haar oren en kreeg gelijk de reactie DAT had haar Luna ook.
Daarna meer foto's gestuurd.
Noesja heeft alle kenmerkende foto’s van Kishi meegenomen naar haar opleiding bij het Veterinair Homeopathie College Nederland.
Daar zijn in de les de foto's en Kishi besproken.
Noesja mag eigenlijk pas vanaf september 2015 (begin 3e jaar van de opleiding) onder supervisie, homeopathische consulten bij dieren gaan doen.
Maar met toestemming van Hildegard Dijkgraaf (oprichtster en directeur van de opleiding) met haar als supervisor mocht Noesja al eerder aan de casus van Kishi beginnen.
Vele gesprekken met Noesja gehad en een flinke lijst in moeten vullen, vanaf geboorte tot nu.
Dan kom je erachter dat Kishi elke keer als er hier wat gebeurde wat een grote impact had op ons allemaal zoals met Norah(gezwel bij haar luchtpijp en een verlamde achterhand,is goed gekomen) en Mohini(flinke baarmoederontsteking,is ook goed gekomen), ze een terugval kreeg.
Kishi heeft nu 4 verschillende celzouten en 3 verschillende homeopathische middelen en ze gaat heel snel vooruit.
Ik ben zo blij dat ik deze weg met haar ga omdat ze daardoor van binnenuit kan helen en niet via de reguliere weg die alleen met symptoom bestrijding zou werken (prednison).
De homeopathische middelen zijn specifiek voor Kishi geschikt en zijn via een uitgebreide vragenlijst en onderzoek door Noesja en Hildegard uitgezocht.
Voor elk dier zullen de homeopathische middelen anders zijn.
Ik wil nog even duidelijk maken dat dit NIKS met de lijnen binnen het Newfoundlanderras te maken heeft en dat het ook GEEN fout is van de fokker. Ik heb met haar regelmatig contact en we bespreken alles en ik zou zo weer een pup daar vandaan halen.
Waarom wil ik dit verhaal van Kishi nu openbaar maken?
Ik lees zoveel problemen bij Newfoundlanders en het zou goed zijn om ook eens verder te kijken dan je eigen dierenarts.
Zoals: homeopaat, holistische dierenarts, osteopaat enz.
Zo kreeg Jopie haar alvleesklier elk jaar een opdonder van de Weil enting en ben ik met haar naar een holistische dierenarts geweest, ze kwam in een paar maanden aan.
Norah die niet meer kon lopen, met haar ben ik naar een osteopaat gegaan anders had ze cortisoninjecties van de dierenarts gehad en was ze er nu waarschijnlijk niet meer geweest.
Heel veel dank aan Noesja Kosters: http://www.noesjakosters.nl en Hildegard Dijkgraaf http://vhcn.nl die samen al zoveel voor Kishi hebben gedaan.
Noesja mag vanuit haar opleiding tot veterinair homeopaat nu, onder supervisie, beginnen met het geven van homeopathische consulten bij dieren.
Mocht je hier meer over willen weten, neem dan een kijkje op haar vernieuwde website onder het kopje 'Veterinaire klassieke homeopathie'.
Kijk ook eens onder het kopje :Onderwerp afstudeerscriptie
