Krijg een waarschuwing om beter een nieuw topic aan te maken, maar lijkt me beter het toch hier te plaatsen omdat het hier over gaat
Zo'n 7 weken na de start van Normast had mijn meisje ineens heel veel pijn. 's Morgens kon ze haast niet van haar mandje afkomen, ze wilde niet meer aangeraakt worden, ze wilde amper nog lopen, ze had enorme traanogen (pijn). We zijn op zondag naar de dierenarts geweest, die zei ons dat het een gekneusde schouder moest zijn, terwijl dat ze al dagen niet gespeeld en gerend had. Dit was iets wat mij aan het denken zette. Ze had 2 x pijnstilling van de dierenarts gekregen. Pas na 5 uur begon de pijn af te zakken. Ik moest haar rustig houden van de dierenarts, dat heb ik gedaan, maar 10 minuten wandelen, des te meer als ze niet bewoog des te slechter het met haar ging, ze werd ook vreselijk misselijk. Het ging elke dag slechter met haar, toen bedacht ik mij dat het wel eens neuropatische pijn kon zijn, dan moet ik juist het tegengestelde met haar doen, stilleggen dan gaat haar stofwisseling als het ware ook stilstaan dus misselijkheid en onbehagen komt dan voorop te staan. Vrijwel meteen na volle actie begon ze zich beter te voelen. Een volle wandeling met daarnaast nog spelen ook! Ik wist niet wat ik zag, er was niets meer te zien van een eventuele kneuzing. Ik ben toen met de normast gestopt omdat ik na die 6 weken weinig effect meer heb gezien van de normast, er bleef een lichte pijn aanwezig over het hele lichaam ondanks de maximale dosering normast, wat ik natuurlijk wel jammer vind.
In januari heeft ze een osteopatische behandeling gehad, daar is wel een blokkade weggehaald van voorpoot naar de nek, daar heeft ze verlichting van gekregen. Daarnaast ben ik op aanraden van de arts een potreinepoeder gaan geven met veel aminozuren erin en sindsdien kan ik haar gewoon aanraken, ze vind het fijn om geknuffeld te worden, het is echt een verademing. Zo knuffelig en aanhankelijk is ze nog nooit geweest, ze vind het gewoon fijn om aangehaald te worden. Vorige week waren we op de jonge hondendag, ze begon te kwispelen als ze mensen tegenkwam die ze eerder die dag tegengekomen was, ze wilde dus ook geknuffeld worden door die mensen. Terwijl ze normaal altijd op een afstand bleef bij "vreemde mensen". Maar daar is niets meer van te zien.
Nu 5 maand vrijwel pijnvrij geweest te zijn gaat ze deze week weer even naar de osteopaat, ze heeft toch weer wat meer pijn. Het begon met traanogen, in 4 dagen tijd werd de pijn wat erger, toen heb ik pijnstilling gegeven. De volgende dag heb ik de L-arginine verhoogd (en de pijnstilling weggelaten) nu is de pijn is toch al weer redelijk afgezakt, (wat ik niet verwacht had) Wellicht dat we daar ook nog wat mee kunnen spelen. (L-Arginine maakt de vaten in het lichaam wijder). Zij heeft veel baat bij de proteinepoeder, daar ben ik dus heel blij mee. Als we dit naast 1x per 6 maanden een osteopatische behandeling kunnen doen, en ze blijft dan zoals ze nu is, teken ik er voor
