Barfplaats.nl

yuki11 schreef: Terug van de dierenarts....

-later meer- 

yuki11 schreef: Terug van de dierenarts....

-later meer-  :(

Ben benieuwd,het was vandaag het eerste waar ik naar toe keek,hoe gaat met Yuki

Nog een poging...
Het was heftig vanmorgen...om 2 redenen;
Ten eerste benadrukte de dierenarts, na een uitgebreid lichamelijk ondezoek, nog eens wat een in en in trieste situatie dit is....een hond die zoveel gewrichtsproblemen heeft...echt in alle gewrichten artrose en pijn laat zien, en toch nog zo graag wil en gewoon door gaat.
Ja, dat doet pijn...het is iets waar Yuk en ik al jaren mee worstelen en ik had hem zo graag beter gegund!!!
Het is niet alleen de pijn, maar ook de bijbehorende beperkingen....continu pijn bij bewegen EN continu blokkades/grenzen bij bewegen, terwijl hij zo graag wil bewegen, rennen, spelen etc.
Maar goed, het is niet anders en we hebben het er mee te doen. En dat doen we dus ook.

Ten tweede was de dierenarts op zijn zachts gezegd niet gecharmeerd van de verdikte lymfeklieren, zeker ook omdat eigenlijk alle lymfeklieren verdikt bleken te zijn!!
Nu vertoont Yuki zijn hele leven al een soort auto-immuunreacties, zo ook de gewrichtsklachten (reuma is nooit aangetoond, maar het beeld lijkt erop. Ook heeft hij bv al eens een zgn collienose gehad, wat ook een auto-immuunaandoening is).
Maar het zou dus ook lymfeklierkanker kunnen zijn  :-X
Dus dat dient uitgezocht te worden...alvorens een behandeling te kunnen starten.

De da stelde voor om biopten te nemen van de verschillende lymfeklieren. En zijn voorstel om dat mbv een roesje te doen.
Nu hou ik helemaal niet (meer) van roesjes, dus ik liet weten daar niet voor te zijn.
Hij gaf aan dat ie dat deels ook voorstelde omdat hij zag dat het mij zoveel moeite kostte om mijn kanjer te zien lijden..en hij verder lijden wilde besparen.
(maar mijn lijden is meer vanwege het geheel, dan van die 10 minuten op die tafel en Yuki's lijden is meer vanwege het gefrunnik aan zijn lijf, dan van daadwerkelijke (extra) pijn (ja, het lichamelijke onderzoek deed hem pijn, omdat de da alle gewrichten even wilde doorbewegen).
Maar hij wilde het ook wel zo doen. Mocht dat dan niet gaan, dan konden we altijd nog een roesje doen.

Dus bloed afgenomen en biopten genomen....Yuki was heel  braaf en de klus was zo gepiept!!
Maandag kan ik bellen voor de uitslag...

OWWw wat een gedoe en toch wel iets te spannend vind ik!

veel sterkte en knuffel aan mannetje!

getver ik hoop dat het mee valt de uislag heel veel sterkte en een knuffel voor yuki

Oef, da's helemaal niet het "geeft u hem een extra portie zeewier en zonnebloempitten, dan is hij er zó weer bovenop"-verhaal waar een mens mee hoopt thuis te komen... Nu moet je in de zenuwen zitten tot de uitslag er is, en dat is nooit leuk, dat wachten. Maar ik hoop dat het alleszins meevalt, en dat die kanjer van je er nog een hele tijd tegen kan - met alle klachten en gebreken die hij in z'n ouwe lijf meesleept, dat wel. Maar zolang hij zelf nog wil, is dat altijd een goed teken, toch?

Ik zal m'n duimen weer in stelling brengen voor Yukemans!

Gelezen met tranen in mijn ogen,och arme Yuki,arm baasje wat een verdriet toch om Yuki,heel veel sterkte!
meer zinnigs kan ik niet zeggen,voor Yuki  en voor jou

Ach Yuki toch. Ik hoop dat het meevalt Karin, sterkte met wachten.

Tossi schreef: Gelezen met tranen in mijn ogen,och arme Yuki,arm baasje wat een verdriet toch om Yuki,heel veel sterkte!
meer zinnigs kan ik niet zeggen,voor Yuki  en voor jou

Ja, het doet f*ckingpijn....  
Maar Yuki heeft niks aan mijn tranen...behalve zorgen, dus ik moet wel sterk zijn en onze beste beentjes voorzetten...
Al weet ik nu echt even niet hoe   

Oef, da's helemaal niet het "geeft u hem een extra portie zeewier en zonnebloempitten, dan is hij er zó weer bovenop"-verhaal waar een mens mee hoopt thuis te komen... Nu moet je in de zenuwen zitten tot de uitslag er is, en dat is nooit leuk, dat wachten. Maar ik hoop dat het alleszins meevalt, en dat die kanjer van je er nog een hele tijd tegen kan - met alle klachten en gebreken die hij in z'n ouwe lijf meesleept, dat wel. Maar zolang hij zelf nog wil, is dat altijd een goed teken, toch?

Ik zal m'n duimen weer in stelling brengen voor Yukemans!

Enne... lekker tranen is ook wel eens fijn, hoor! Dat kan flink opluchten, waarna je er met frisse moed en een kop-op-gevoel weer tegenaan kunt!

Anne in Spanje schreef: Oef, da's helemaal niet het "geeft u hem een extra portie zeewier en zonnebloempitten, dan is hij er zó weer bovenop"-verhaal waar een mens mee hoopt thuis te komen... Nu moet je in de zenuwen zitten tot de uitslag er is, en dat is nooit leuk, dat wachten. Maar ik hoop dat het alleszins meevalt, en dat die kanjer van je er nog een hele tijd tegen kan - met alle klachten en gebreken die hij in z'n ouwe lijf meesleept, dat wel. Maar zolang hij zelf nog wil, is dat altijd een goed teken, toch?

Ik zal m'n duimen weer in stelling brengen voor Yukemans!

Enne... lekker tranen is ook wel eens fijn, hoor! Dat kan flink opluchten, waarna je er met frisse moed en een kop-op-gevoel weer tegenaan kunt!

Ik heb toch liever dat extra portie zeewier en zonnebloempitten...of voor mijn part PIJNboompitten!!!   

Jasses Karin... mijn duimpjes draaien voor Yuki  :-*

Jakkes Karin  :'(! Geef Yuki maar een dikke knuffel en heel veel sterkte de komende dagen  :bigarmhug:! Wachten op de uitslag van een dergelijk onderzoek is zo vreselijk  :'(.

Heel veel sterkte met wachten op de uitslag, geef die lieve Yuki, maar een voorzichtige dikke pakkerd 

Owwwww Karin....jakkes bah....arme Yuk, arme jij....bahbahbah....

Ik ga knetterhard aan de duim, dat er iets aan de hand is dat makkelijk...relatief dan...te verhelpen/bestrijden/verzachten is...hoe dan ook.
En voor jou...heel veel knuffels...ik leef aan alle kanten met je mee. Al heb je er geen zier aan. Of misschien een beetje. Maakt niet uit.