Barfplaats.nl

We zijn net terug van onze vakantie naar de Vogezen.
Spike is daar afgelopen maandag nog bij een Franse da belandt. Ik ontdekte zaterdag een hotspot ter grootte van een euro. Ik heb het haar met een nagelschaatje weggeknipt wat natuurlijk niet goed lukte, daarna de behandeling met biotex groen gestart. De plek groeide echter schrikbarend en het was 1 grote pusboel. Maandag was de plek al zo groot als mijn hand en er kwam allemaal wondvocht af. De da heeft de plek geschoren, schoongemaakt en een ab injectie gegeven, ik kreeg zalf en ab pillen mee. De plek is nu aardig rustig maar gisteravond voelde ik dat de plek zich heeft uitgebreid naar zijn heup en bij de staartaanzet. Het is nu de grootte van twee handen. Gisteravond de laatste ab pil en maandag maar even voor controle hier naar de da. Het haar op de korsten is zo dicht dat ik geen huid kan zien. Scheren waag ik me ook maar niet aan.

Het was wel een bijzondere ervaring om naar een Franse da te gaan. Het was nog een echte ouderwetse da gehuld in een indrukwekkende groene operatiejas. Hij kon maar een piepklein mondje Engels spreken en ik een klein mondje Frans. Met behulp van beide talen konden we elkaar begrijpen.
Waarvoor ik kwam was gelukkig goed zichtbaar.
De da vroeg of Spike veel krabde[vlooien] Spike krabde zich niet en is ook te stijf om bij de plek op zijn rug met de bek of de poten te komen. De da haalde toch voor de zekerheid de vlooienkam door Spike's vacht. Geen vlooien gelukkig!!
De diagnose was dus toch Hotspot wat in het Frans ook Hotspot wordt genoemd. De da zei dat hij de plek ging scheren. Ik nam Spike stevig in de houdgreep en heb het er ondanks Spike's klapperende kaken zonder bijtwonden vanaf gebracht.
Daarna maakte de da de wond schoon en pakte een injectienaald en een flesje.
Ho ho ik moest eerst weten wat er in Spike werd gespoten. AB? Nee een ontstekingsremmer. Echt geen AB? Nee een ontstekingsremmer. Ik legde uit van Spike's aanvallen. Het glutenverhaal dat was te hoog gegrepen voor mijn Frans en zijn Engels. OK Spike moest geholpen worden dus op hoop van zegen laat hem het spul dan maar in Spike spuiten. Ik kreeg pillen mee ook ontstekingsremmers en een milk [Cortizeme]. De pillen bleken een AB te zijn dus de injectie is dat ook geweest. Pillen en injectie hebben geen aanval uitgelokt.

Tjonge, spannende toestanden zeg!!! Ik ben blij dat hij in ieder geval geen aanval heeft gekregen. Misschien is het voor de volgende vakantie een ideeetje om iemand een briefje voor je te laten opstellen in het Frans/Duits/Spaans (afhankelijk van waar je naar toe gaat) met wat Spike z'n probleem is? Dan kun je dat onder zo'n DA z'n neus schuiven!

Dat is een goed idee, bedankt!

Zingaro heeft ook een grote hotspot (door een ooronsteking heeft Nelson er veel aan gelikt, in combi met oorcleaner). Hij kreeg een injectie met antibiotica en pillen voor de dagen er na. Verder hibiscus shampoo om 5 x per dag mee te deppen. En nog wat voor z'n oren.  Hij is kaal geschoren en heel zielig.

zo dat is toch even schrikken als het zo snel gaat zeg. De spuit had ook een cortizone spuit kunnen zijn hoor, maar wie zal het weten. Beterschap

Dat zou ook zomaar kunnen  Ik kreeg niet de kans om het opschrift of de bijsluiter te lezen van de vloeistof die hij inspoot. Dat bedoelde ik ook met ouderwetse da. Hier wordt iedere stap met me doorgesproken, de Franse da was echter van het type geen-discussie-ik-ben-de-da-huppekee-inspuiten-die- hap.

Jeetje, daar zit je ook niet echt op te wachten in je vakantie!
Gelukkig dat het allemaal goed gegaan is met de mystery-injectie.

Ik heb vroeger een DH gehad die afschuwelijke hotspots kreeg, alleen bestond het woord toen nog niet. Zij kreeg er staphylokokken in die ahw het weefsel wegvraten en hele grote smerige wonden veroorzaakten, de complete huid eraf. Stinken! Alsof ze levend aan het wegrotten was, zo'n gore weeiig zoete lucht 
Met behulp van heel veel ab kregen we dat wel weer onder controle, maar de echte uitkomst was de uitvinding van de Tiguvon. Geen vlooien meer = geen irritatieplekken = geen staphylokokken. Zij was zo verschrikkelijk allergisch dat 1 langswaaiende vlo al genoeg was voor een irritatieplek ter grootte van een rijksdaalder. Zelfs zonder dat ze eraan krabde of beet.