Barfplaats.nl

Hoi allen,

Ik heb hier laatst een heel artikel over gelezen wat afkomstig was van een dierenarts hier in Nederland.
Het zou zo zijn dat een reu met een niet ingedaalde teelbal kanker zou kunnen krijgen omdat de bal teveel opgewarmd wordt vooral als ie in de lies zit, verklaren ze. Zij schreven dit artikel omdat ze een methode gebruiken waarbij de hond twee sneetjes van 5 mm krijgt en ze zoeken dan met een camera de teelbal op en vervolgens binden ze hem dan af, zodat ie niet meer kan functioneren. Dit is operatief gezien een ganse vooruitgang, want anders is het een heel gezoek er naar tussen de ingewanden en bovendien heeft de hond dan ook een flinke jaap op zijn buik, wat nu niet het geval is. Zit ie in de lies dan heb je geluk, maar het merendeel zit verborgen tussen de ingewanden.
De meeste kankergevallen ontdekken ze op de leeftijd van 6 jaar maar nu zijn er al ontdekkingen gedaan op de leeftijd van 3 jaar. Dus ze raden aan om zo'n hond in ieder geval zo spoedig mogelijk te laten opereren.
Kan iemand hier iets zinnigs of zeggen en heeft iemand hier al ervaring mee gehad. Moet zo'n hond inderdaad abij deze speling van de natuur in elk geval worden geopereerd of moet men er hierbij ook anuit gaan hoe meer operaties hoe meer geld ??? ??? ??? ???
groetjes, alma

Vroeger moest je allen honden met een niet ingedaalde teelbal opereren omdat de teelbal in de buik een grotere kans had om een tumor te worden.
Daarna hoefde dat niet meer omdat bleek dat het risico van de operatie groter was dan de kans dat het een tumor zou worden.

Ik elk geval loopt een bal in de buik meer risico dan een bal in de lies, als de temperatuur er een rol bij speelt. En ik vraag me af hoe het wordt als je de bal wel laat zitten maar de bloedvaten(?) afbindt.

Klinkt in mijn oren een beetje als: de hebben nu eenmaal zo´n scoop staan, laten we er maar zoveel mogelijk operaties mee bedenken, dan verdienen we hem snel weer terug.

Het is wel zo dat tumoren aan de testikels redelijk vaak voorkomen. Zolang ze buiten het lichaam zijn, zie je het snel en kun je ze gemakkelijk opereren. Die dingen in de buik, merk je niet snel op en worden vaak akelig groot en vergroeien met van alles en dan zijn ze helemaal niet meer weg te halen.

Dierenarts van een vriendin haalt ze dus weg wanneer hij ze niet onmiddellijk kan voelen, vanaf de buitenkant zodat hij ze kan blijven controleren op tumoren. Als hij ze niet kan voelen, verwijderd hij ze zekerheidshalve om de reden die Tannetje beschrijft.

Ik heb altijd geleerd dat net als wat tannetje zegt dat het risico van de narcose groter is als kans op teelbal kanker.Gelukkig heb ik het probleem nog nooit gehad bij mijn pups (tis erfelijk)maar zou het voorkomen zou ik de eigenaren adviseren het gewoon te laten zitten.

Tannetje je zegt dat het veel voorkomt,is dat in bepaalde rassen? ik heb het in mijn ras nog niet eerder gehoord en daar lopen veel ongecastreerde reuen in alle leeftijden.(ik bedoel waar ik de eigenaren van ken)

Bij Eidos is 1 bal spoorloos.. Die zit dus vrijwel zeker ergens in de buik.... Met veel onzekerheid heb ik verschillende sites bezocht en mijn vraag gesteld en ook 5 DA.... Resultaat.. de een zegt zo snel mogelijk weghalen de ander zegt dus ook dat het risico van de operatie groter is dan dat het een gezwel word... Ik weet het allemaal niet hoor... voorlopig zit de bal nog mooi verstopt in de buik en probeer ik dos zo goed mogelijk in de gaten te houden.. Wat ik nou uiteindelijk moet doen ( voor een bepaalde leeftijd toch de bal weg laten halen, of gewoon laten zitten en maar kijken wat het wordt ) ik weet het nog steeds niet... Om geld gaat het me totaal niet, wel om mijn hond.

Mijn duitse herder Berry, die ik had vóór Ashley, had ook maar een ingedaalde bal, de andere zat ook "ergens". Heb er nooit iets aan laten doen. Berry is op 11-jarige leeftijd gestorven, en NIET aan teelbalkanker. Zou me er nog niet al te druk om maken Barbara

Syl, ik geloof niet dat het per ras verschilt. Het percentage weet ik ook niet, maar het komt voornamelijk voor bij oudere reuen. Ik kwam het in mijn vorige praktijk toch een keer of vijf per jaar tegen.