Pagina 1 van 1

vermoedelijke hartklachten

Geplaatst: wo 23 nov 2005, 22:30
door diana
hallo mensjes,
ikwil even wat vragen
het is me bekend dat visolie vooral goed is voor honden met hartklachten ,
maar hoeveel voor een hond van ongeveer 50 kilo????
En welke of is de extra sterke van de Hema ook goed???
hij gaat nog geheel door de molen in Utrecht
Of hebben jullie een betere optie?
Of arts?
Het is niet mijn hond hoor , maar daarom niet minder belangrijk.
En verder zijn alle tips meer dan welkom wat nog bij te geven aan supplementen.
xx Diana.

Re:vermoedelijke hartklachten

Geplaatst: do 24 nov 2005, 08:41
door Lizzy
De dosering hangt af van het merk. Het ene merk geeft als volwassen dosering 3 capsules per dag en de andere 1. Van hema capsules zou ik er maar 1 geven. Overigens is het niet verkeerd om naar een homeopatisch DA te gaan met hem. Er zijn diverse homeopathische middelen die erg goed kunnen werken. Maar hartproblemen zijn wel ongeschikt voor thuismedicatie. Op naar Atjo dus Diana ;)

Re:vermoedelijke hartklachten

Geplaatst: vr 25 nov 2005, 22:12
door hamada
op www.dogaware.com staat een hele lijst met voedingsadviezen voor o.a. honden met hartkwalen.
Remi krijgt daarom behalve zijn kvv ;) ook visoliecapsules met borage olie en Q10 capsules. Verder krijgt hij ook fortekor. Zijn hartconditie bleek na een half jaar van deze combi aanzienlijk verbeterd te zijn en we hoefden pas na twee jaar weer terug te komen!!!
We zijn natuurlijk ook benieuwd hoe de echo er volgend jaar uitziet, maar we zijn wel optimistisch gestemd.

Re:vermoedelijke hartklachten

Geplaatst: do 01 dec 2005, 08:22
door diana
nou ik heb even het verslag geplaatst van De onderzoeken die Dico
Van Nanda gisteren heeft ondergaan in Utrecht:

Zo daar ben ik dan even met mijn verhaal over vandaag... best een zware dag moet ik zeggen Om 06:45 zijn paps en ik vertrokken richting Utrecht... We zouden om 09:30 in het ziekenhuis van Utrecht moeten zijn dus waren ruim op tijd vertrokken normaal is het ander half uur rijden.. maar al met al super veel files tegen gekomen waardoor we toch nog een kwartier later aankwamen.. natuurlijk onderweg dat wel even via de foon laten weten... Na het invoeren van Dico zijn gegevens en het wegen moesten we plaats nemen in de wachtkamer.. daar kwam ik er al snel achter hoe gevoelig ik wel niet ben als het om dieren gaat... zaten heel wat zielige dieren in de wachtkamer waaronder ook een sharpei met oogjes die geen ogen meer waren maar fel rode vlees bolletjes.. zag er zo zielig uit.. en die moest ook geopereerd worden... pffff ik zat na 10 minuten in de wachtkamer al met dikke tranen in mijn ogen al die zielige beestjes...

Op den duur werden we naar een behandelkamer geroepen.. daar heb ik heel mijn verhaal gedaan aan de Co Assistentes... aardige meiden moet ik zeggen... die opleiding duurde trouwens gewoon even 8 jaar... echt lang he..? net zo lang dus bijna als een mensen dokter..


Toen gingen ze Dico helemaal onderzoeken en vlogen er termen om mijn oren waar ik echt niks van snapte haha... gelukkig legde ze alles wel uit..! Dico liet zich super goed onderzoeken ze waren ook meteen helemaal dol op Dico.. allemaal knuffelen met hem en dat liet hij natuurlijk gewillig toe... Na de onderzoeken gingen ze overleggen met de echte arts die vervolgens ook kwam en onderzoeken deed... hij vond Dico een hele mooie hond vertelde hij nog.. en ze zouden een ECG gaan maken voor de zekerheid.. als daaruit zou blijken dat er iets niet goed was zouden ze een echo doen aan het hart... de dokter vertelde dat het er allemaal wel goes uit zag en hij Dico niet een bepaalde hond vond die onder de honden met hart problemen hoorde... Arme Dico mee voor een ECG moesten we hem op zijn zij neerleggen op een tafel... daar deden ze gel op bepaalde plekken van zijn lichaam en daar klemde ze dan allemaal klemmen op.. Dico onderging het allemaal door heel braaf te blijven liggen... Nou daarna weer terug naar de wachtkamer en dan moet je even wachten op de uitslag... terwijl we naar de wachtkamer liepen liet Dico wat diaree lopen... arm beestje.. waren echt de zenuwen aangezien hij eerst nergens last van had... dus allemaal even netjes opgeruimd.. dus voor Dico natuurlijk ook allemaal heel indrukwekkend geweest.

Toen werden we weer naar de behandelkamer geroepen... daar kregen we de uitslag van de ECG die dokter vond het er niet goed uit zien ... en baarde hem zorgen waardoor hij toch meteen wilde dat er een echo gemaakt werd.. BOINK ging het letterlijk even in mijn hart... even schrikken dus..! wat er dan allemaal door je heen gaat weet ik niet eens meer... erg veel in ieder geval... toen moesten we naar de afdeling rontgen lopen maar ze zijn aan het verbouwen dus was allemaal even omlopen en doen.. moesten we door de hallen waar de operatiekamers zitten... IC zit er ook en dan ook de kamer waar de honden bijkomen uit narcose... maar door de verbouwing was de hal heel smal daar! Was er ineens in die hal een hondje ingezakt.. zooohw zielig.. kwamen er artsen met een brancard... dus even geholpen met het hondje erop leggen snik snik zielig beestje.. ondertussen werden de zenuwen Dico ook allemaal teveel zijn ogen waren zo rood heb ik nog nooit gezien zelfs de oogranden vuur rood en weer liet arme Dico diarree lopen.. weer opruimen en ten door naar de rontgen...

Daar moest Dico alleen mee met zo een arts... mijn kanjer liep zonder problemen mee.. aaaah wat een schat he..! Heel dapper ging hij mee.. vervolgens zitten we in de wachtkamer en ik hoorde Dico piepen... Gelukkig kwam hij al snel weer terug en hij trok die arts letterlijk richting de kamer waar wij zaten haha... ze hadden een plekje kaal moeten scheren net iets achter zijn voorpoot... ik heb er een foto van gemaakt toen we thuis waren die zal ik even plaatsen morgen.. Nou toen weer een poosje wachten... toen werden we weer geroepen naar de behandel kamer en daar kregen we enigszins goed nieuws.. het hart was oke en ook zat er geen vocht.. de reden dat de ECG niet helemaal goed leek was waarschijnlijk omdat Dico toch ook veel stres had waardoor ze dan heel snel ademen en dan kan niet alles goed vast gelegt worden... Maar de echo was dus helemaal oke daar was niks op te zien... De arts vertelde ook dat dit geen 100 % garantie is dat er ook echt niks met het hart zou zijn... dit zouden ze pas echt helemaal uit kunnen sluiten door dan 24 uur het hart meten door middel van dat kastje wat ik eerder vertelde... dit was nu niet nodig omdat onderzoeken positief uitvielen voor Dico.. ze vertelde me dat het afwezige gedrag van Dico de eerste keer kan duiden op iets neurologisch dus kan met zenuwen te maken hebben maar ook met hersenen. maar de twee keer dat Dico op het strand last kreeg en daarna wel meteen weer mee liep en niet afwezig was dat is weer aanduiding voor het hart... dus beetje twijfel geval... nu Dico goed in de gaten houden.. rust is niet meer nodig gewoon weer de dingen doen die ik altijd met hem deed... zijn slijmvliezen in de gaten houden als die licht gaan kleuren is dat een teken van het hart.. ook die flauwtes goed in de gaten houden.. is hij daarna erg afwezig of gewoon weer zich zelf... als hij nu weer last gaat krijgen dan moet ik terug en gaan ze door middel van de informatie kijken wat te doen.. of een neuroloog inschakelen en daar verder mee gaan onderzoeken of een kastje aanbrengen om het hart 24 uur in de gaten te houden...

Verder vertelde de arts nog dat ik trots mocht zijn op zo een Dobermann... hij vond Dico erg sociaal en lief en vond hem er ook erg goes uit zien... *Trots*