pulmonale stenose
Geplaatst: wo 26 feb 2025, 18:17
Goedenavond,
Ik hoop dat ik op basis van jullie ervaring een keuze kan maken of dat jullie goed advies voor mij hebben. In april 2021 heb ik een dwergkees uit Eersel geadopteerd, die werd weggehaald bij de welbekende broodfokkerij. Al snel kwam ik erachter dat hij een hartruis had. Na een hart-echografie bleek dat hij een pulmonale stenose had. De dierenarts van destijds gaf als advies om een operatie (ballonvalvuloplastie) te overwegen. Hij zei dat de operatie zelf weinig risico met zich meebracht, maar dat de kans groot was dat hij de week erna alsnog zou overlijden. Gezien de omstandigheden was de keuze snel gemaakt, en ik besloot om geen operatie te ondergaan.
Vorige week heb ik opnieuw een hart-echografie laten maken om te kijken hoe het zich heeft ontwikkeld. De rechterhartkamer is van 77 mmHg naar 135 mmHg gegroeid (als ik het goed heb verwoord). Deze cardioloog gaf aan dat de kans op overlijden bij de operatie 2% is en dat hij het de weken daarna gewoon hoort te redden. Ik ben nu echter in twijfel door de andere risico’s die ermee gepaard kunnen gaan, zoals het risico op een lek in de boezem, het feit dat de operatie mogelijk geen verbetering oplevert, en de stress die het voor mijn hond zal kosten. Ik ben ook bezorgd dat zijn hart ‘schrikt’ na de operatie omdat hij daarna minder moet gaan werken, waarvoor hij bètablokkers nodig heeft. Dat betekent dat hij wekenlang rust moet houden, en ik twijfel hoe ik dat moet combineren met het dagelijks uitlaten van mijn hond en de interactie met andere honden. Dat betekent ook dat ik niet van huis weg kan, omdat hij niet blij mag zijn dat ik thuis kom.
Het vreemde is dat ik eerlijk gezegd niets merk aan mijn hond. We wandelen dagelijks vier keer per dag, waarvan één ronde van 40 minuten en de andere drie rondes van 15 minuten, soms met de tweede ronde van een half uur. Thuis speelt hij graag en kan hij zich lang alleen vermaken. Het enige wat ik merk, is dat hij soms hoest in de nacht (ongeveer drie keer), maar dit gebeurt alleen als er druk op zijn borst is gekomen, bijvoorbeeld door zijn tuigje tijdens het wandelen als hij ondeugend is geweest. De cardioloog zegt dat dit niet aan zijn hart ligt, maar ik heb het gevoel dat het toch door de druk op zijn borst komt.
Graag ontvang ik jullie advies of ervaringen. Wat zouden jullie in mijn situatie doen? Indien gewenst, kan ik het cardiologisch verslag delen, mocht dit nodig zijn voor meer inzicht.
Alvast bedankt voor jullie hulp en advies! Veel liefs van mij en Sjimba
Ik hoop dat ik op basis van jullie ervaring een keuze kan maken of dat jullie goed advies voor mij hebben. In april 2021 heb ik een dwergkees uit Eersel geadopteerd, die werd weggehaald bij de welbekende broodfokkerij. Al snel kwam ik erachter dat hij een hartruis had. Na een hart-echografie bleek dat hij een pulmonale stenose had. De dierenarts van destijds gaf als advies om een operatie (ballonvalvuloplastie) te overwegen. Hij zei dat de operatie zelf weinig risico met zich meebracht, maar dat de kans groot was dat hij de week erna alsnog zou overlijden. Gezien de omstandigheden was de keuze snel gemaakt, en ik besloot om geen operatie te ondergaan.
Vorige week heb ik opnieuw een hart-echografie laten maken om te kijken hoe het zich heeft ontwikkeld. De rechterhartkamer is van 77 mmHg naar 135 mmHg gegroeid (als ik het goed heb verwoord). Deze cardioloog gaf aan dat de kans op overlijden bij de operatie 2% is en dat hij het de weken daarna gewoon hoort te redden. Ik ben nu echter in twijfel door de andere risico’s die ermee gepaard kunnen gaan, zoals het risico op een lek in de boezem, het feit dat de operatie mogelijk geen verbetering oplevert, en de stress die het voor mijn hond zal kosten. Ik ben ook bezorgd dat zijn hart ‘schrikt’ na de operatie omdat hij daarna minder moet gaan werken, waarvoor hij bètablokkers nodig heeft. Dat betekent dat hij wekenlang rust moet houden, en ik twijfel hoe ik dat moet combineren met het dagelijks uitlaten van mijn hond en de interactie met andere honden. Dat betekent ook dat ik niet van huis weg kan, omdat hij niet blij mag zijn dat ik thuis kom.
Het vreemde is dat ik eerlijk gezegd niets merk aan mijn hond. We wandelen dagelijks vier keer per dag, waarvan één ronde van 40 minuten en de andere drie rondes van 15 minuten, soms met de tweede ronde van een half uur. Thuis speelt hij graag en kan hij zich lang alleen vermaken. Het enige wat ik merk, is dat hij soms hoest in de nacht (ongeveer drie keer), maar dit gebeurt alleen als er druk op zijn borst is gekomen, bijvoorbeeld door zijn tuigje tijdens het wandelen als hij ondeugend is geweest. De cardioloog zegt dat dit niet aan zijn hart ligt, maar ik heb het gevoel dat het toch door de druk op zijn borst komt.
Graag ontvang ik jullie advies of ervaringen. Wat zouden jullie in mijn situatie doen? Indien gewenst, kan ik het cardiologisch verslag delen, mocht dit nodig zijn voor meer inzicht.
Alvast bedankt voor jullie hulp en advies! Veel liefs van mij en Sjimba