Barfplaats.nl

Behalve een mastcel tumor in oor heeft mijn 8 jarige berner ook een ameloblastoom in haar onderkaak
Er zou een stuk onderkaak weg moeten gehaald worden
Voor ik zo iets drastisch laat doen zoek ik toch ervaringen van het weg halen van stuk onderkaak
Heb je zelf een hond die dat heeft ondergaan of ken je een hond?

Haar oorflap moet er helemaal af met die mastcel tumor
Maar dus ook gedeelte onderkaak
Als ik niks doe aan die kaak gaat de tumor zich in bot nestelen en gaat het bot kunnen breken en veel pijn veroorzaken zei dierenarts

Hoop hier misschien verhalen te kunnen vinden van vooral kaakverwijdering

Je zit hier bij de katten.
Ik verplaats je even.

Ik snap heel goed dat je alle opties aan het uitzoeken bent voor je geliefde huisdier. En ik vind het zo erg voor je dat je die keuze überhaupt moet overwegen.

Ik heb geen ervaring met dergelijke aandoeningen bij honden.
Wat ik wel weet is dat kanker doodsoorzaak nummer 1 is bij dit ras en dat de gemiddelde levensverwachting van Berner Sennenhonden 6-8 jaar is.

Uitschieters naar boven zijn natuurlijk altijd mogelijk, maar als ik het zo lees dan vraag ik me af of een eventuele keuze voor een operatie wel de juiste is, afgezet tegen de leeftijd van je maatje en in overweging nemend dat het ameloblastoom, hoewel als goedaardig geclassificeerd (in mijn ogen onterecht vanwege de infiltratie in botweefsel) niet zal verdwijnen met deze operatie. En dan is er ook nog sprake van een andere vorm van kanker (mastceltumor). Weet je toevallig de gradatie daarvan?

Moet je haar dat nog aandoen? Wat zal haar kwaliteit van leven worden na zo’n verminkende ingreep? Hoe is haar gezondheid los van dit probleem? En zal het haar leven significant verbeteren en verlengen?

Dat zijn denk ik de vragen die bij mij zouden spelen in jouw situatie. We zijn allemaal geneigd om in eerste instantie te willen handelen. Maar soms is het beter om eerst goed na te denken over de zin daarvan.

Zelf heb ik dus geen concrete antwoorden voor je, alleen maar vragen die alleen jij kunt beantwoorden. En daar wens ik je sterkte bij.

MillyMol schreef: ↑za 29 jun 2024, 19:19 Ik snap heel goed dat je alle opties aan het uitzoeken bent voor je geliefde huisdier. En ik vind het zo erg voor je dat je die keuze überhaupt moet overwegen.

Ik heb geen ervaring met dergelijke aandoeningen bij honden.
Wat ik wel weet is dat kanker doodsoorzaak nummer 1 is bij dit ras en dat de gemiddelde levensverwachting van Berner Sennenhonden 6-8 jaar is.

Uitschieters naar boven zijn natuurlijk altijd mogelijk, maar als ik het zo lees dan vraag ik me af of een eventuele keuze voor een operatie wel de juiste is, afgezet tegen de leeftijd van je maatje en in overweging nemend dat het ameloblastoom, hoewel als goedaardig geclassificeerd (in mijn ogen onterecht vanwege de infiltratie in botweefsel) niet zal verdwijnen met deze operatie. En dan is er ook nog sprake van een andere vorm van kanker (mastceltumor). Weet je toevallig de gradatie daarvan?

Moet je haar dat nog aandoen? Wat zal haar kwaliteit van leven worden na zo’n verminkende ingreep? Hoe is haar gezondheid los van dit probleem? En zal het haar leven significant verbeteren en verlengen?

Dat zijn denk ik de vragen die bij mij zouden spelen in jouw situatie. We zijn allemaal geneigd om in eerste instantie te willen handelen. Maar soms is het beter om eerst goed na te denken over de zin daarvan.

Zelf heb ik dus geen concrete antwoorden voor je, alleen maar vragen die alleen jij kunt beantwoorden. En daar wens ik je sterkte bij.

+1 mooi geschreven Millymol, helemaal met je eens.

Helemaal eens met jou, MillyMol.

Wat een beslissing om te nemen, Sonja. Heel verdrietig. Sterkte!

Wat een verdriet . Ik heb ook geen ervaring met deze vormen van kanker maar moet mij helaas helemaal aansluiten bij MillyMol

Heel veel sterkte met het nemen van een beslissing

Oh wat erg
Hier ook helaas geen raad voor je. Heel veel sterkte bij deze moeilijke beslissing!

Had besloten niks te doen dan enkel pijnbestrijding als nodig is maar blijft moeilijk omdat ik door niks te doen
haar leven eigenlijk beeindig binnenkort terwijl ze misschien toch nog 2 jaar verder kon
Dat oor zou ik nog mee kunnen leven maar die mond is een ander verhaal, vind ik erg moeilijk omdat ze veel dingen niet meer ga kunnen
ik vind ook nergens fotos van kaakverwijdering of verhalen
ook niet hoe lang het gemiddeld duurt voor het in bot begint te verspreiden

Haar leven zoals ze het nu kent, beeindig je ook met een operatie. Ik heb het dan over de kaakoperatie.
Besef goed dat als ze nog 2 jaar extra krijgt, ze daar een groot deel van moet herstellen en pijn leiden. Pas daarna komt ( misschien) een deel waarin ze terug kan leven. En in welke vorm dan zonder kaak?
Is het dat waard? Of is een half jaar tijd kopen met haar kaak en een leven bieden dat ze nu kent, niet waardevoller?

Er staat ook misschien hierboven, want weten doe je dat niet.
Het kan ook dat ze nooit geheel goed herstelt van de operatie en je haar toch vroegtijdig moet afgeven.
Dat heb ik zelf meegemaakt ( mammatumoren). Mijn kat had zonder operatie wss minstens 6 maand langer geleefd en een half jaar minder pijn gehad. Dat was een jaar gewonnen geweest en lijden uitgespaard.

Denk goed na.
Wat je haar geeft en wat je haar afneemt of aandoet. Het is niet jouw fout dat de tumor er zit en je kan hem ook niet zomaar laten verdwijnen. Jij bent het niet die haar leven beëindigt, dat doet de tumor.

Daarom ook mijn twijfels het te laten opereren. Bang dat ze veel pijn en ongemak gaat hebben en geen leuk leven meer heeft wat ze nu wel nog heeft
Ze word stijf en kan geen uren meer wandelen.
Haar knieën zijn niet goed meer en krijgt ze medicatie voor
Maar verder vrolijk en tevreden
En eet nog altijd goed

Ik heb zo met je te doen!

Ik gun je van harte dat jullie samen nog een lange tijd hebben om van elkaar te genieten.

Toen ik mijn eerste reactie schreef deed ik dat vooral met in mijn achterhoofd de gedachte dat je zo bezig was met het zoeken naar een behandeling dat je niet de tijd en ruimte voor jezelf zou nemen om die laatste, kostbare fase samen met haar te beleven. Dat je niet goed afscheid kon nemen omdat je daar geen ruimte voor had in je hoofd. En dat je daar achteraf spijt van zou hebben.

Het is een grote daad van onbaatzuchtigheid om iemand van wie je houdt en die je eigenlijk niet wil missen een waardig leven en een waardig einde te gunnen in de wetenschap dat het jezelf groot verdriet zal brengen en ik hoop maar dat ik het dat ook kan als /wanneer die tijd hier ook is aangebroken.

Ik heb immens respect voor je besluit.