[vagebond]

Bij medpets die druppels gekocht nu. Da zei dat het over een paar weken over moet zijn. Die cavasan moet ik nog steeds 4x per dag doen. Over 2 weken laat ik het oog weer testen bij de da.
Ik heb nog een tube, denk dat ik daarna overga op similisan voor rode ogen, die werkt ook goed. Deze da is niet zo voor het alternatieve, niet erg hoor, maar zelf zit ik wel te denken, 2 tubes cavasan lijkt me wel genoeg. Vanaf dag 1 met de cavasan is er geen pus meer uitgekomen, alleen een beetje drap, lijkt op een bezinksel van de cavasan.

[hamada]

Allereerst vormen zich adertjes naar die beschadiging (zuurstofvoorziening). Vanaf het moment dat die de beschadiging bereiken begint het herstel. Als het hoornvlies hersteld is trekken de adertjes zich weer terug. Die adertjes zou je met het blote oog moeten kunnen zien.

Tegen pijn werd vroeger (heb ik het over 25 jaar geleden) atropine gedruppeld in het oog. Geen idee of dat nog steeds gebruikt wordt.

Vorig jaar kreeg onze Spike bij de hoornvlies beschadiging ook atropine tegen de pijn. Was ik wel blij mee, want hij had er echt veel last van.
Uiteindelijk zagen we ook de bloedvaatjes ontstaan, en later, bij herstel, weer vertrekken. Was een lange en intensieve periode van herstel.
Sterkte met je hond.

[vagebond]

Deze da zei dat het met een paar weken wel over moet zijn, ik geloof dat zelf ook niet, zo snel. Ik merk niets aan haar gedrag. Ga wel informeren voor die atropine druppels

[vagebond]

En heb je de hele tijd ook cavasan gebruikt?

[pike]

In mijn geval kan ik me dat niet herinneren, het is te lang geleden. Bovendien, dat oog was blind, ten gevolge van een ontsteking ontstaan na lensluxatie, die men niet wegkreeg. Het oog zag diepblauw en alleen middels scan viel er in te kijken. De pupil bleek niet meer te sluiten en daarom mocht hij bepaalde zalven die pupilverwijdend werkten niet krijgen, en de boldruk was bizar laag dus medicijnen die oogdrukverlagend werkten mocht hij nook niet. Maar ik weet nu niet meer hoe dat allemaal heette. Tot overmaat van ramp liet op een gegeven moment het netvlies los. Toen werden alle pogingen de ontsteking de baas te worden gestaakt, want nu zou hij nooit meer kunnen zien met dat oog. Ik heb de genezing van die hoornvliesbeschadiging niet afgewacht nadat de dierenarts mij had uitgelegd hoe lang die zou duren. Ik zei toen: Nog voor dat dit genezen is stoot hij opnieuw ergens tegenaan en begint het gezeur weer van voor af aan. Aangezien het oog blind is en hij er nooit meer mee kan zien, zou het niet beter zijn het te verwijderen? Dan is het beestje eindelijk verlost van alle ellende. Die dierenarts keek me toen even heel doodstil aan, ik zie die blik nog. Hij stond daar en zei niets. Toen draaide hij zich om en liep naar zijn bureau, pakte de agenda en zei: Wanneer schikt het?

[vagebond]

Och, wat triest allemaal, nee, dan maar oog verwijderen, dan alleen maar steeds kans op blessure en pijn, niet fijn zeg..

[pike]

Ja het was erg sneu maar uiteindelijk wel de juiste stap. Hij is zonder verdere oogproblemen en zonder pijn bijna 17 geworden.