We zitten thuis met een probleem, en ik kom er helaas niet meer uit. We hebben alles geprobeerd, maar het lukt ons niet om rust in huis te krijgen. Ik vroeg me af of jullie nog tips hebben.
De situatie:
Jacy en Snow kunnen niet meer samen in huis zijn.
Het liefst moorden ze elkaar uit, vol in de aanval, allebei. Het zijn borders en die staren, waardoor ze elkaar opfokken. We grijpen nu elke keer in, heeft ons allebei al vingers/handen/polsen gekost, maar de schade is nog steeds beperkt gebleven.
Momenteel zit er altijd 1 (meestal Jacy) in de bench. Snow voelt zich dan 75% van de tijd veilig genoeg om rond te lopen in huis, maar soms gaat hij ook naar Jacy toe om bij de bench te fixeren.
Wanneer we het omdraaien, gaat Jacy altijd naar Snow toe om te fixeren, dit versterken ze bij elkaar en resulteert in ruzie.
Verloop:
Ergens in december is het gestart. We weten niet wat de oorzaak is;
-Snow is aangevallen geweest en Jacy heeft die herder weggejaagd (nee hoor, hij mankeert niets, ik vindt het fijn dat er eens een hond is die wat terug doet want hij valt altijd honden aan )en sindsdien lijkt Snow het concept 'vechten' uit te willen zoeken.
-Snow is 3 jaar, dus ook echt 'volwassen'.
-Ik was zwanger (zelf geen last gehad van hormonen) en eigenlijk te moe om goed/adequaat in te grijpen, we hadden niet goed door wat er gebeurde in huis
-We waren 'ineens' allemaal de hele dag thuis
-Het huis is even kleiner geweest, en na oplevering van de uitbouw ineens anders.
Tijdens de uitbouw was het af en toe dat ze vochten, maar niet heel erg. Wel erg genoeg om te besluiten dat ze allebei altijd een halsband om moesten om ze makkelijk uit elkaar te halen. Ik denk dat het toen zo'n 3x per week was.
Na de uitbouw hebben we geprobeerd om veel plekken te creëren zodat ze elkaar niet hoefde te zien.
Nadat de baby geboren was, waren we 3 dagen in het ziekenhuis. Voor de veiligheid van degene die ze uitliet, zaten ze allebei de hele dag in de bench. Tijdens de kraamweken liepen ze nog wel in huis rond met 1 á 2 confrontaties per dag. Ik kan goed ingrijpen door te gillen/krijsen (toch iets met hormonen) maar ze moeten elkaar gewoon met rust kunnen laten.
Sinds 2/3 weken kies ik echt voor rust en veiligheid, dus dat betekent dat ze niet meer in dezelfde ruimte kunnen zijn.
Gekke dingen zijn dus, dat dit probleem echt alleen in huis speelt. Ik heb het de afgelopen 3 weken niet meer geprobeerd, maar 4 weken terug lag ik op de bank te slapen, hondjes lagen bij elkaar op een kleed. Ik werd wakker, videobelde mijn vriendje boven om te laten zien wat ze deden, de honden hadden door dat ik wakker was: Vol elkaar grijpen
Als ik ze uit wil laten, staan ze samen voor de deur. Wanneer ik ze in de auto zet, geen probleem om ze allebei in de achterbak te zetten. 5 weken geleden toen het mooi weer was: geen probleem om allebei in de tuin te zijn.
Sinds deze week heb ik nieuwe benches geprobeerd, ik heb niet het idee dat het echt helpt, en ondertussen staan er nu 4 benches in mijn huis (naast alle andere plekken die we al gecreëerd hadden en een hekje tussen de keuken).
Wanneer ik snoepjes en clicker in de hand heb, heb ik volledige controle, vandaag hele mooie sessie gehad waarbij Snow opgesloten zat, en Jacy op 40 cm. van de traliebench met mij werkte. Ik durf ze gewoon nu echt niet meer samen los te hebben (tenzij ik een jas aan heb om ze uit te laten).
Ik heb geen honden gekocht om in benches op te sluiten, maar ik durf/kan gewoon niet anders. Naar de baby zijn ze allebei heel lief, maar naar elkaar vertrouw ik ze gewoon niet meer
Ik heb voor mijn gevoel alles geprobeerd (behalve de boel laten escaleren, maar dat was alleen maar omdat toen ik dat wel wilde, ik de muilkorven kwijt was). Hebben jullie nog tips/advies?
Anders ga ik volgende week echt de dierenarts bellen om in elk geval een chip/implantaat te bespreken, want dit gaat niet meer...
(sorry voor het lange verhaal)