Hier kun je al je vragen en problemen kwijt met betrekking tot de gezondheid. Raadpleeg uw dierenarts bij twijfel of urgente zaken.

Moderator: Lizzy

Gebruikersavatar
Door Fenixjuh
#3422144
We zitten thuis met een probleem, en ik kom er helaas niet meer uit. We hebben alles geprobeerd, maar het lukt ons niet om rust in huis te krijgen. Ik vroeg me af of jullie nog tips hebben.

De situatie:
Jacy en Snow kunnen niet meer samen in huis zijn.
Het liefst moorden ze elkaar uit, vol in de aanval, allebei. Het zijn borders en die staren, waardoor ze elkaar opfokken. We grijpen nu elke keer in, heeft ons allebei al vingers/handen/polsen gekost, maar de schade is nog steeds beperkt gebleven.
Momenteel zit er altijd 1 (meestal Jacy) in de bench. Snow voelt zich dan 75% van de tijd veilig genoeg om rond te lopen in huis, maar soms gaat hij ook naar Jacy toe om bij de bench te fixeren.
Wanneer we het omdraaien, gaat Jacy altijd naar Snow toe om te fixeren, dit versterken ze bij elkaar en resulteert in ruzie.

Verloop:
Ergens in december is het gestart. We weten niet wat de oorzaak is;
-Snow is aangevallen geweest en Jacy heeft die herder weggejaagd (nee hoor, hij mankeert niets, ik vindt het fijn dat er eens een hond is die wat terug doet want hij valt altijd honden aan :o >:( )en sindsdien lijkt Snow het concept 'vechten' uit te willen zoeken.
-Snow is 3 jaar, dus ook echt 'volwassen'.
-Ik was zwanger (zelf geen last gehad van hormonen) en eigenlijk te moe om goed/adequaat in te grijpen, we hadden niet goed door wat er gebeurde in huis
-We waren 'ineens' allemaal de hele dag thuis
-Het huis is even kleiner geweest, en na oplevering van de uitbouw ineens anders.
Tijdens de uitbouw was het af en toe dat ze vochten, maar niet heel erg. Wel erg genoeg om te besluiten dat ze allebei altijd een halsband om moesten om ze makkelijk uit elkaar te halen. Ik denk dat het toen zo'n 3x per week was.

Na de uitbouw hebben we geprobeerd om veel plekken te creëren zodat ze elkaar niet hoefde te zien.
Nadat de baby geboren was, waren we 3 dagen in het ziekenhuis. Voor de veiligheid van degene die ze uitliet, zaten ze allebei de hele dag in de bench. Tijdens de kraamweken liepen ze nog wel in huis rond met 1 á 2 confrontaties per dag. Ik kan goed ingrijpen door te gillen/krijsen (toch iets met hormonen) maar ze moeten elkaar gewoon met rust kunnen laten.
Sinds 2/3 weken kies ik echt voor rust en veiligheid, dus dat betekent dat ze niet meer in dezelfde ruimte kunnen zijn.

Gekke dingen zijn dus, dat dit probleem echt alleen in huis speelt. Ik heb het de afgelopen 3 weken niet meer geprobeerd, maar 4 weken terug lag ik op de bank te slapen, hondjes lagen bij elkaar op een kleed. Ik werd wakker, videobelde mijn vriendje boven om te laten zien wat ze deden, de honden hadden door dat ik wakker was: Vol elkaar grijpen :'(
Als ik ze uit wil laten, staan ze samen voor de deur. Wanneer ik ze in de auto zet, geen probleem om ze allebei in de achterbak te zetten. 5 weken geleden toen het mooi weer was: geen probleem om allebei in de tuin te zijn.

Sinds deze week heb ik nieuwe benches geprobeerd, ik heb niet het idee dat het echt helpt, en ondertussen staan er nu 4 benches in mijn huis (naast alle andere plekken die we al gecreëerd hadden en een hekje tussen de keuken).
Wanneer ik snoepjes en clicker in de hand heb, heb ik volledige controle, vandaag hele mooie sessie gehad waarbij Snow opgesloten zat, en Jacy op 40 cm. van de traliebench met mij werkte. Ik durf ze gewoon nu echt niet meer samen los te hebben (tenzij ik een jas aan heb om ze uit te laten).

Ik heb geen honden gekocht om in benches op te sluiten, maar ik durf/kan gewoon niet anders. Naar de baby zijn ze allebei heel lief, maar naar elkaar vertrouw ik ze gewoon niet meer :'(
Ik heb voor mijn gevoel alles geprobeerd (behalve de boel laten escaleren, maar dat was alleen maar omdat toen ik dat wel wilde, ik de muilkorven kwijt was). Hebben jullie nog tips/advies?

Anders ga ik volgende week echt de dierenarts bellen om in elk geval een chip/implantaat te bespreken, want dit gaat niet meer... :-\ :'(

(sorry voor het lange verhaal)
Door Siberienne
#3422145
Ik zou hier heel snel een goede gedragstherapeut bijhalen, die de honden observeert in hun eigen omgeving. Want dit is een heel lastig probleem en je kunt je afvragen hoe eerlijk het is honden in een huis te hebben als ze in contante stress zitten door wederzijdse agressie. Daarbij; de honden zijn allebei lief naar de baby maar wat gebeurt er als er straks een kleine rondkruipt en de honden vliegen op elkaar? Dat is echt een gevaarlijke situatie.

Dit ga je ook niet oplossen met castreren.

Er is bij jullie thuis een enorme verandering geweest en daar reageren honden op. Honden gaan soms ander gedrag vertonen bij een zwanger baasje, zij ruiken die hormoonveranderingen echt wel. Zo is Spot ooit gaan rijden op een vriendin, ik schaamde me kapot, dat had hij echt nog nooit gedaan. Maar zij bleek dus (net) zwanger te zijn.....

Ik heb een klein beetje ervaring ermee omdat mijn mannen een periode hebben gehad dat ze volwassen werden en regelmatig mot hadden, over eten en net na het eten. Daar heb ik aardig wat uren regie in gestoken en dat is uiteindelijk gelukt maar de onderlinge agressie was niet zo erg als jij beschrijft nu. Dus ik durf je verder geen advies te geven.

Woon jij niet in het zuiden van het land? Ik heb groot vertrouwen in Marcel Nijland, die zal je eerlijk adviseren https://www.marcelnijland.nl/

Er zijn vast nog meer opties, maar ik denk dat je zelf ook wel weet dat je hier snel wat mee moet. Ik voel ontzettend met je mee want dit is een K-situatie


Ondertussen nog wat leesvoer (wel in het Engels, maar ben nu eenmaal groot fan van Patricia McConnell
https://www.patriciamcconnell.com/theot ... -fall-2014

En deze
https://www.patriciamcconnell.com/theot ... -what-next

Succes ermee!
Gebruikersavatar
Door pluk
#3422149
Siberienne schreef: za 20 mar 2021, 21:48 Ik zou hier heel snel een goede gedragstherapeut bijhalen, die de honden observeert in hun eigen omgeving. Want dit is een heel lastig probleem en je kunt je afvragen hoe eerlijk het is honden in een huis te hebben als ze in contante stress zitten door wederzijdse agressie. Daarbij; de honden zijn allebei lief naar de baby maar wat gebeurt er als er straks een kleine rondkruipt en de honden vliegen op elkaar? Dat is echt een gevaarlijke situatie.

Dit ga je ook niet oplossen met castreren.

Er is bij jullie thuis een enorme verandering geweest en daar reageren honden op. Honden gaan soms ander gedrag vertonen bij een zwanger baasje, zij ruiken die hormoonveranderingen echt wel. Zo is Spot ooit gaan rijden op een vriendin, ik schaamde me kapot, dat had hij echt nog nooit gedaan. Maar zij bleek dus (net) zwanger te zijn.....

Ik heb een klein beetje ervaring ermee omdat mijn mannen een periode hebben gehad dat ze volwassen werden en regelmatig mot hadden, over eten en net na het eten. Daar heb ik aardig wat uren regie in gestoken en dat is uiteindelijk gelukt maar de onderlinge agressie was niet zo erg als jij beschrijft nu. Dus ik durf je verder geen advies te geven.

Woon jij niet in het zuiden van het land? Ik heb groot vertrouwen in Marcel Nijland, die zal je eerlijk adviseren https://www.marcelnijland.nl/

Er zijn vast nog meer opties, maar ik denk dat je zelf ook wel weet dat je hier snel wat mee moet. Ik voel ontzettend met je mee want dit is een K-situatie


Ondertussen nog wat leesvoer (wel in het Engels, maar ben nu eenmaal groot fan van Patricia McConnell
https://www.patriciamcconnell.com/theot ... -fall-2014

En deze
https://www.patriciamcconnell.com/theot ... -what-next

Succes ermee!
+1!

Probeer dit niet op te lossen door goedbedoelde adviezen op afstand. Hier wil je iemand fysiek bij hebben.
Sterkte :-*
Door Chouka
#3422151
Ik weet helemaal waar je het over hebt met 'fixerende ogen'. In de hondenschool ben ik borders met fixerende ogen tegen gekomen en de mijne ging dan in de aanval. Ja, ik heb problemen en werkpunten gehad.
De hondeninstructeurs hebben de eigenaars van die honden geleerd hoe ze hun honden konden laten wegkijken om problemen te vermijden. Eén van die bazen wist niet hoe het kwam hoe dat zijn lieve border door echt elke hond werd aangevallen. 'Dankzij' de problemen met de mijne weet hij nu wat hij moet doen (laten wegkijken) om dat te voorkomen.

(met veel geduld en doorzettingsvermogen gaat alles goed met de mijne)

Bij jou is het dubbel moeilijk. Je hebt er 2 die fixeren en dus 2 die ongewild en onbewust de andere uitdagen en agressie uitlokken. En dat terwijl je er niet 24 uur per dag kunt naast staan en ze laten wegkijken.

Stap 1:
- honden scheiden. En dan ook echt scheiden, met deur toe.
- weten dat je 2 lieve leuke honden hebt. Ze dus apart vrijheid geven, laten rond lopen in jou deel van het huis.
Kan je er een slaapkamerhond en een ganghond van maken? Of heb je andere kamers? Al dan niet in een bench. (liever niet)
En dan voor elke hond apart een halftijds 'meeleef in keuken en woonkamer'-hond van maken? Bij borders denk ik niet dat de geur van de ander doet flippen. Wel die fixerende ogen.

Stap 2: hondengedragstherapeut.

En het lijkt me moeilijk om alleen te doen. Je kan niet alleen naast 2 honden tegelijk staan en bezig zijn met wat die moet doen.
En als ze thuis rond lopen heb je ook geen controle.
Samen met je partner elk met 1 hond heel veel oefenen.

Helpt het om in een conflict een handvol snoepjes rond te gooien? Is dat interessanter of zou dat een nieuw probleem zijn? En dan 1 met snoepjes meenemen naar een andere plaats.

De gemakkelijkste oplossing is 1 herplaatsen. (Die 'goede' raad heb ik ook veel te vaak gekregen. Ik heb gekozen om de werkpunten aan te pakken.)

Bij Snow is er door de aanval misschien een angst-agressieprobleem ontstaan. Van angst (help ik word aangevallen) naar agressie: ik grom,... en dan doet de ander ... niet meer. Als ervaringsdeskundige met zware angst-agressieproblemen kan ik vertellen dat dat omkeerbaar is.

Ik vind het echt niet gek dat het alleen in huis is. Dat is een kleinere ruimte. Ze zijn niet bezig met andere dingen. Fixeren gaat dan beter dan wegkijken. Ze zijn dan met niets anders bezig. Samen naast elkaar in de auto zijn ze bezig met 'ja leuk, we gaan wandelen!)

En dit is idd geen hormonenspel. Castreren, hormonaal of operatief gaat echt niet helpen.

Kan je hier iets mee? Anders help ik nog graag verder meedenken.
Door Siberienne
#3422156
Ik denk dat je bij dit soort problemen heel voorzichtig moet zijn om een eigen situatie erop te projecteren. Er kunnen zoveel verschillende oorzaken / aanleidingen zijn voor dit soort gedrag.

Er kan ‘ressource guarding’ spelen, volwassen worden en hormonen, stress door de verandering in het gezin etc etc. Hoe ziet het staren en fixeren eruit? Waarom ‘verstaan’ twee borders die al jaren samenwonen dat nu ineens niet meer van elkaar? Ik ken de incidenten tussen borders en andere honden, mijn honden kunnen ook agressief reageren op borders daardoor. Maar onderlinge verstaan mijn honden die van hetzelfde ras zijn, prima het rastypische uitdagende gedrag en maken ze verschil tussen wanneer dat uitdaging tot spel is of begin van rottigheid.

Ik vind trouwens een advies tot herplaatsing niet altijd een slecht advies per definitie. Het ligt eraan of het nog op te lossen is, of de honden met de situatie om kunnen gaan maar ook of de eigenaren de mogelijkheid hebben om het probleem op een voor iedereen veilige manier aan te pakken.

Wij hadden twee sterke jonge honden, maar er waren alleen volwassenen in huis, en we hadden de ruimte om te doen wat mogelijk was (zoals gescheiden voeren etc).

Ik ben het wel helemaal met Chouka eens dat het heel belangrijk is om verdere vechtpartijen nu te voorkomen.

Hier nog even een stukje over agressie, niet heel diepgravend maar misschien toch nuttig
https://suzanneclothier.com/article_dut ... -agressie/
Door Lizzy
#3422159
Wij hebben vechtende teven in huis gehad. Die gingen jarenlang goed samen en ineens klapte ze in elkaar. Wij hebben de woonkamer met kennelpanelen in 2'en gedeeld zodat ze niet meer bij elkaar konden. Fritzi en Biscuit aan de ene kant, Linga en Frou Frou aan de andere kant. Frou en Ling konden prima samen, maar liepen ze hier alle vier door elkaar, dan klapte Frou op Ling en ging de rest "helpen". En soms weet je gewoon serieus niet wat de trigger is. Voor mij was het herplaatsen van Linga of Frou Frou geen optie (ik kon dat niet). Maar had dat wel een optie geweest, zou ik dat zeker hebben overwogen. Want het is wachten tot het toch weer een keer fout gaat (en hier is dat dus ook gebeurd, ondanks de scheiding middels panelen maakte we een keer een fout en klapte de boel weer in elkaar). Overigens vind ik benches ook geen ideale oplossing maar van elkaar scheiden met kennelpanelen zodat beide een grote ruimte hebben: vind ik wel een optie. Ik weet niet of je die gelegenheid hebt? Je hebt dan voor nu in ieder geval even rust om verder uit te zoeken wat je ermee moet.
Door Hanny
#3422160
Een ding weet ik heel zeker. Er moet niet meer worden gevochten. Punt uit af. Dat kan niet.
Dus op een bruikbare manier uit elkaar houden. De hele tijd in de bench, lijkt me vreselijk.
Als je ze wilt houden, dan een goede therapeut, maar echt een goede.
Met de therapeut kun je ook overleggen of er wordt ingeschat, dat het goed kan komen en of je de tijd, die dat nodig heeft wilt en kunt besteden daaraan.
In ieder geval, doe iets en zorg dat er niet meer wordt gevochten.
Ben bevooroordeeld, ga straks een door ons gefokte hond ophalen, voor de tweede keer.
Te erg voor woorden.
Succes en wijsheid gewenst,
Hanny
Gebruikersavatar
Door Ina
#3422162
Lizzy schreef: zo 21 mar 2021, 09:24 Wij hebben vechtende teven in huis gehad. Die gingen jarenlang goed samen en ineens klapte ze in elkaar. Wij hebben de woonkamer met kennelpanelen in 2'en gedeeld zodat ze niet meer bij elkaar konden. Fritzi en Biscuit aan de ene kant, Linga en Frou Frou aan de andere kant. Frou en Ling konden prima samen, maar liepen ze hier alle vier door elkaar, dan klapte Frou op Ling en ging de rest "helpen". En soms weet je gewoon serieus niet wat de trigger is. Voor mij was het herplaatsen van Linga of Frou Frou geen optie (ik kon dat niet). Maar had dat wel een optie geweest, zou ik dat zeker hebben overwogen. Want het is wachten tot het toch weer een keer fout gaat (en hier is dat dus ook gebeurd, ondanks de scheiding middels panelen maakte we een keer een fout en klapte de boel weer in elkaar). Overigens vind ik benches ook geen ideale oplossing maar van elkaar scheiden met kennelpanelen zodat beide een grote ruimte hebben: vind ik wel een optie. Ik weet niet of je die gelegenheid hebt? Je hebt dan voor nu in ieder geval even rust om verder uit te zoeken wat je ermee moet.

Op zich zou dit iets zijn wat ik ook zou doen bij mijn dames mocht dat nodig zijn, maar met paneeldelen zullen ze elkaar nog steeds kunnen zien en gaan staren....en dan kunnen ze misschien niet direct bij elkaar komen, de trigger verdwijnt er niet mee.
Tenzij je echt met dichte delen gaat werken, maar of dat er nu zo gezellig uit gaat zien?

Dan zou ik voor nu eerder kiezen om ze echt te scheiden met deur en om de beurt hun deel in de woonkamer te laten tot er professionele hulp mee heeft kunnen kijken en je weet of de honden ooit weer normaal bij elkaar in 1 ruimte in huis kunnen vertoeven.

Maar links om of rechts om, dit is een vreselijke situatie om in te zitten....ik wens jullie veel sterkte en hopelijk een 'snelle' oplossing zodat de situatie weer handelbaar is :bigarmhug:
Door Basil
#3422163
Hier hebben we wel een beetje een zelfde situatie gehad tussen Basil ( basset hound 1,5 jaar) en Oliver ( engelse bulldog 5,5 jaar)
Er was niets aan de hand maar half december viel Basil Oliver aan en dat ging tot bloedens toe hij beet hem echt.
Al met al werd het steeds erger en konden ze ook niet meer samen in de kamer zijn, continue fixeren.
Basil liep in huis met snuitje om zodat hij niet kon bijten en zat regelmatig in de bench, brak hier uit als ze elkaar fixeerden.
Basil chemisch laten castreren maar dat had geen effect.
Gedragstherapeut ( via basset stichting) gaf ook aan dat dit wel heel heftig was en honden elkaar soms gewoon niet mogen.
Dierentolk ingeschakeld in de hoop erachter te komen waar dit gedrag vandaan kwam.
Hieruit wel kunnen opmaken hoe beide eronder leden maar geen oorzaak.

Na 2 maanden besloten dat het zo echt niet verder kon gaan, voor hun niet maar ook voor ons niet.
Basil is via de stichting Basset herplaatsing herplaatst, vreselijk moeilijke beslissing maar het moest.
Hij heeft echt fantastische baasjes gekregen en is weer een gelukkige Basil.
Door al het gedoe maakte hij ook weer cystine aan en vorige week kreeg ik het bericht dat hij weer cystinevrij was. Al met al de beste keus die we konden maken.

Toen Basil een paar weken weg was heb ik weer een dierentolk ingeschakeld voor Oliver.
Ik wilde graag weten hoe het nu met hem ging en wat de afgelopen maanden met hem hadden gedaan.
Oliver heeft naar haar aangegeven dat ze elkaar tolereerden maar hij nooit begrepen heeft waarom het in zo'n veldslag heeft moeten eindigen. Hij heeft zich heel onveilig gevoeld, geen rust. Hij voelde zich nu weer beter maar was heel erg moe. Voor hem was het fijn dat Basil weg was, hij had weer rust.
Vorig jaar in september zag ik bij Oliver wel dat zijn vacht dunner werd en stugger, nu achteraf denk ik dat de stress toen misschien al begonnen is.

Sterkte weet hoe moeilijk dit is.
Door Lizzy
#3422164
Ina schreef: zo 21 mar 2021, 10:46 Op zich zou dit iets zijn wat ik ook zou doen bij mijn dames mocht dat nodig zijn, maar met paneeldelen zullen ze elkaar nog steeds kunnen zien en gaan staren....en dan kunnen ze misschien niet direct bij elkaar komen, de trigger verdwijnt er niet mee.
Tenzij je echt met dichte delen gaat werken, maar of dat er nu zo gezellig uit gaat zien?
Hier deden ze volstrekt vriendelijk en normaal tegen elkaar, door de panelen heen. Was dat niet het geval geweest, had ik ze dicht gemaakt ja. Panelen in je huis zijn sowieso niet gezellig. Maar goed, dat was voor mij ook geen criterium. Ik wilde veiligheid voor iedereen en dat creëerde ik op deze manier. En ik zou denken "beter als in benches".
Dan zou ik voor nu eerder kiezen om ze echt te scheiden met deur en om de beurt hun deel in de woonkamer te laten tot er professionele hulp mee heeft kunnen kijken en je weet of de honden ooit weer normaal bij elkaar in 1 ruimte in huis kunnen vertoeven.
Dat heeft ook z'n nadelen. Alle vier mijn honden hadden de hele dag door altijd contact met Leo en mij. En dat is ook veel waard. Ik hoefde niks af te wisselen, ik hoefde niet een groepje "onrecht aan te doen" door ze ergens anders (uit onze buurt) op te sluiten.
Gebruikersavatar
Door doranto
#3422166
Eerlijk gezegd denk ik niet dat het staren het probleem is. Mijn ervaring is, dat het staren van de bordercollie, alleen door honden van andere rassen als probleem wordt ervaren omdat ze het niet begrijpen. Een border spreekt als het ware een andere taal.
Ik denk dat deze 2 elkaar om de een of andere reden gewoon niet zo liggen. Het staren wat ze naar elkaar doen is daar het gevolg van, niet de oorzaak.
Daarom denk ik persoonlijk, dat je herplaatsen misschien toch als een serieuze optie zou moeten overwegen.
Maar dit is hoe ik erover denk hè.
Sterkte in ieder geval. Dit is gewoon ontzettend naar.
#3422170
Wat een nare situatie!!

Je hebt al veel tips gekregen.
Ik zou gaan voor een gedragsdeskundige. Die kunnen echt veel doen.
Ik zou ook niet te lang wachten, hoe langer je wacht, hoe meer hun gedrag 'erin slijt' en hoe moeilijker het te veranderen is.

Wellicht dat de oorzaak de vele veranderingen in korte tijd is geweest. Borders zijn zo gevoelig. Soms is hun stress moeilijk te zien omdat ze hun best doen om het leefbaar te houden, zich aan te passen aan de veranderende situatie.

Castreren of een -chip gaat niet werken, ik denk niet dat daar het probleem in zit.

Ik hoop dat je het kunt opbrengen om met een gedragsdeskundige in zee te gaan.
Heel veel kracht en succes en sterkte. :bigarmhug:
#3422172
Wat een rotsituatie :-\

Alle veranderingen zullen voor allebei wellicht de nodige stress hebben opgeleverd... Die ze nu op elkaar botvieren?
Gaat het ook om aandacht misschien? Dat is misschien de afgelopen tijd ook minder geweest met een verbouwing en een zwangerschap/baby?

Ik zou om te beginnen gaan voor panelen in huis, al dan niet dicht, in plaats van er 1 op te sluiten in de bench. Helemaal als dat vaak dezelfde hond is... Ik kan me voorstellen dat het heel frustrerend is om steeds in de bench te worden gezet met alle emoties die hij al heeft :(
Achter een dichte deur worden ze wel heel erg buitengesloten, dat lijkt me niet ideaal. En bij het binnenkomen/omwisselen krijg je weer een stressmoment.
En dan een dierentolk en/of gedragstherapeut raadplegen.

Hier heeft bij het eerste stel een traphekje tussen de woonkamer en de keuken geholpen, zodat onze reu zijn rust kon krijgen.
En toen mijn meiden ruzie hadden heeft een dierentolk wonderen verricht. Na de reading hebben ze nooit meer gevochten.

Succes! :-*
Gebruikersavatar
Door Fenixjuh
#3422175
Dank jullie wel voor de reacties :-*
Gedragstherapeut hebben we aan gedacht, maar snel afgeschreven omdat het toen nog niet zo vaak was. We dachten dan komt er iemand kijken, en dan zijn ze vast leuk aan het spelen ::)
Er zijn er echter tegenwoordig wel heel veel, ik weet het even niet. Ik heb een mailtje naar onze oud-trainster gestuurd, zij kent allebei de honden en misschien heeft ze advies voor een goede therapeut hier in de omgeving.

Wat betreft het opsluiten in de bench: Daar kiest de hond vaak zelf voor hoor.. ::) Ze hebben allebei geleerd dat ze in de bench veilig zijn, en dat is dan ook Jacy's favoriete plekje. Snow vindt de bench ook wel leuk, maar kruipt ook graag weg onder de stoel.
Hekje tussen de keuken en woonkamer hebben we geprobeerd, maar als ze getriggerd worden, heeft het weinig zin. Daarbij ziet Snow het als een leuk spelletje om te kijken hoe hij aan de andere kant kan komen ::) :-X
Afgewisseld 1 hond in de bench is omdat ik me met baby veilig moet voelen, en ik kan geen 2 honden onder controle houden als ik een baby heb.

Toen ik zwanger was en herstellende van de bevalling hebben ze wel wat minder aandacht gekregen, echter hebben ze nooit minder dan 2 uur per dag gelopen...

Door de week hebben we afgewisseld 1 hond boven, vriendje werkt thuis. 's Nachts wil ik dit niet, want dan staat boven alles open en ik wil ze niet zonder mijn toestemming bij de baby hebben...
#3422178
Wat een vreselijke en emotionele toestand... Toen je over muilkorven begon, dacht ik: misschien is dat helemaal geen gek idee, dat kunnen ze niet alleen elkaar geen grote schade toebrengen, maar mijn ervaring is ook dat honden door een muilkorf als vanzelf al wat indammen, omdat ze weten dat ze een gevecht niet kunnen winnen en gevechten dus beter uit de weg kunnen gaan. Misschien dat ze daardoor na een tijdje weer bij elkaar in dezelfde ruimte kunnen zijn zonder problemen, als de situatie in huis weer wat tot rust is gekomen. Want ze zullen heus wel merken dat jullie ook op eieren lopen en hen constant in de gaten houden.

Hoe goed is je Engels? Er is een Facebook-groep genaamd 'Do No Harm Dog Training', waarin mensen om raad kunnen vragen en raad kunnen geven, alles op basis van force free trainen. Er worden concrete adviezen gegeven, vaak met afbeeldingen ter verduidelijking, en hoewel alle leden (het is een gesloten groep) raad mogen geven, zijn er een aantal moderatoren die gedragstherapeut en hondentrainer zijn en die een schat aan informatie hebben, en voor waar ze zelf geen expert in zijn, hebben ze altijd een link waar je de benodigde informatie kunt vinden.
Ik ben geen expert, maar zo uit de losse pols zou ik zeggen dat Engage/Disengage (een spel waarbij je de hond afleidt van het object waarop hij fixeert) en muilkorven en/of met panelen de honden in huis scheiden tot de tips zullen behoren.
Je kunt een verzoek sturen om lid te worden, dat is geen probleem. Fantastische groep is het, je leert er op heel verschillende manieren naar problemen kijken en naar oplossingen zoeken, allemaal zonder geweld.

Sterkte met het gedoe in huis! :-*
 Terug naar “Vragen en Problemen over gezondheid”

Barfplaats wordt gesponsord door