Barfplaats.nl

Lady 13 jaar drinkt veel en daarom ook veel plassen de laatste 10 dagen. Vandaag bloed geprikt en nierwaardes gecontroleerd. Uitslag licht verhoogd sdma (16) Geadviseerd eiwitarm dieet, hoe pak ik dit aan ? De laatste jaren krijgt ze kvv (voorheen barf) is kvv voor nierpatiënten voldoende bij een verhoogd sdma ?

Voorgeschiedenis Lady, 2 jaar geleden werd ontdekt dat ze een 3de bijnier had en deze had zich ontwikkeld tot een kwaadaardige tumor is verwijderd.

Lady heeft geen cushing en alle verdere organen geen afwijking Ook in longen geen tumoren ( dit blijkt nogal eens voor te komen bij bijniertumoren)

Lady eet prima en oogt verder gezond voor een 13 jarige australian shepherd.

Gr Will

In dit topic staat waar een nier-dieet (rauw) aan moet voldoen: viewtopic.php?f=33&t=133001

Dat is natuurlijk wel zelf samengesteld. Je moet daar je KVV aan aanpassen (dus KVV in mindering brengen en andere dingen erbij gaan voeren zoals omschreven in het topic van de link. En dan nog red je het niet helemaal hoor). Of een KVV gaan voeren dat speciaal voor honden met nierproblemen gemaakt is. Bandit heeft zo'n KVV.

Ik zou verder ook zeker een zeer goede visolie gaan geven. Die zit altijd in een capsule en is voor menselijke consumptie geschikt. Ik vind Royal Green heel goed. Er is ook wel een merk via I herb te bestellen die erg goed zijn maar boven de €22 moet je invoer betalen. Dit betreft Nordic Naturals, Omega-3 maar dan moet je wel goed opletten dat je de versie zonder vitamine D neemt!

Ik zou ook Solidago gaan geven. Dr. Vogel heeft een prima tablet.

Er is nog wel een merk KVV speciaal voor honden met nierproblemen maar ik kan even niet op met merk komen. Ik zoek wel even.

Gevonden. Medipetfood van Dogmeat (banner onder in het forum, tweede van links).

Lizzy schreef: ↑ma 28 sep 2020, 15:39 Ik zou verder ook zeker een zeer goede visolie gaan geven. Die zit altijd in een capsule en is voor menselijke consumptie geschikt. Ik vind Royal Green heel goed.

Geef je de capsule door het eten of breek je de capsule open en geef je alleen de visolie?

Super bedankt hiermee kan ik vooruit....gr Will

Ik lees even mee, heb ongeveer hetzelfde verhaal hier. Hond van 11, drinkt meer dan voorheen en plast dus ook vaker. SDMA 13 (ref. 0-14). Ureum iets verhoogd (11,1 ipv maximaal 9,6). Alle andere waarden goed. Eet goed, is verder ook zichzelf.

Omdat ze op een gegeven moment een beetje raar liep ben ik haar Cimalgex gaan geven (ze heeft lichte artrose), en inmiddels is het vele drinken stukken minder geworden. Misschien toch een lichte nierbekkenontsteking geweest (https://www.mcvoordieren.nl/nierbekkeno ... g-hond-kat)? Ik ga de Cimalgex nu afbouwen, en in plaats daarvan Rehmannia (Chinese kruiden voor de nierfunctie) van de Huisdierendokter geven, plus Geria voor oudere honden. Onze Laika krijgt al jaren goede visolie, mariadistel (had jaren geleden wat verhoogde leverwaarden) en Solidago, maar ik hoop dat de Chinese kruiden nog een extra zetje in de goede richting kunnen geven.

Ik moet er trouwens bij zeggen dat Laika vooral vaak en langdurig (5-6 minuten per keer) dronk, zonder dat ze per keer bijzonder veel water binnenkreeg. Blijkbaar is haar tong niet erg efficiënt in het optillen van het water, waardoor ze langdurig moest slobberen. Maar desodanks kon ik niet ontkennen dat ze meer dronk dan ze normaal gesproken deed, en dat er dus iets aan de hand moest zijn. Ze dronk ook met name wanneer ze iets te eten had gehad (maaltijd of snacks).

Inmiddels is de situatie dus weer behoorlijk genormaliseerd, maar ik hou het in de gaten. Ze is 11, wat voor een boxer best een prima leeftijd is, maar ik hoop haar toch nog wel een jaar of dertien te zien worden!

java schreef:Lady 13 jaar drinkt veel en daarom ook veel plassen de laatste 10 dagen. Vandaag bloed geprikt en nierwaardes gecontroleerd. Uitslag licht verhoogd sdma (16) Geadviseerd eiwitarm dieet, hoe pak ik dit aan ? De laatste jaren krijgt ze kvv (voorheen barf) is kvv voor nierpatiënten voldoende bij een verhoogd sdma ?

Voorgeschiedenis Lady, 2 jaar geleden werd ontdekt dat ze een 3de bijnier had en deze had zich ontwikkeld tot een kwaadaardige tumor is verwijderd.

Lady heeft geen cushing en alle verdere organen geen afwijking Ook in longen geen tumoren ( dit blijkt nogal eens voor te komen bij bijniertumoren)

Lady eet prima en oogt verder gezond voor een 13 jarige australian shepherd.

Gr Will

Mijn hond had ook licht verhoogd SDMA (17) en ik heb me er flink in verdiept. In het kort komt het erop neer dat deze waarde nog van alles kan zijn en ik zeker niet zomaar op een of ander dieet zou overstappen. Een licht verhoogd SDMA kan namelijk of weer normaliseren of een teken zijn dat er iets anders aan de hand is dan de nieren. Mijn hond heeft bijv alle andere testen (echo, urine, bloed) gehad en daar bleek uit dat er niets met de nieren is. Wel wordt hij verdacht van andere aandoeningen.

Ik zou vooral even de IDEXX site checken. Daarin staat het SDMA protocol. Hier een screenshot:

Anne in Zweden schreef: ↑ma 28 sep 2020, 18:38 Ik lees even mee, heb ongeveer hetzelfde verhaal hier. Hond van 11, drinkt meer dan voorheen en plast dus ook vaker. SDMA 13 (ref. 0-14). Ureum iets verhoogd (11,1 ipv maximaal 9,6). Alle andere waarden goed. Eet goed, is verder ook zichzelf.

Omdat ze op een gegeven moment een beetje raar liep ben ik haar Cimalgex gaan geven (ze heeft lichte artrose), en inmiddels is het vele drinken stukken minder geworden. Misschien toch een lichte nierbekkenontsteking geweest (https://www.mcvoordieren.nl/nierbekkeno ... g-hond-kat)? Ik ga de Cimalgex nu afbouwen, en in plaats daarvan Rehmannia (Chinese kruiden voor de nierfunctie) van de Huisdierendokter geven, plus Geria voor oudere honden. Onze Laika krijgt al jaren goede visolie, mariadistel (had jaren geleden wat verhoogde leverwaarden) en Solidago, maar ik hoop dat de Chinese kruiden nog een extra zetje in de goede richting kunnen geven.

Ik moet er trouwens bij zeggen dat Laika vooral vaak en langdurig (5-6 minuten per keer) dronk, zonder dat ze per keer bijzonder veel water binnenkreeg. Blijkbaar is haar tong niet erg efficiënt in het optillen van het water, waardoor ze langdurig moest slobberen. Maar desodanks kon ik niet ontkennen dat ze meer dronk dan ze normaal gesproken deed, en dat er dus iets aan de hand moest zijn. Ze dronk ook met name wanneer ze iets te eten had gehad (maaltijd of snacks).

Inmiddels is de situatie dus weer behoorlijk genormaliseerd, maar ik hou het in de gaten. Ze is 11, wat voor een boxer best een prima leeftijd is, maar ik hoop haar toch nog wel een jaar of dertien te zien worden!

Das niks hoor Anne, ureum licht verhoogd kan prima door de rauwe voeding komen.
En SDMA is niet eens verhoogd. Is perfect normaal voor een hond van 11.
Aan de waarden is niets gek te zien, vind ik.

Ze had toch iets aan haar tong he, waardoor ze minder goed kon drinken. Vandaar wss dat ze er langer over deed en ook meer kwijlde en dus meer moest drinken. Of liep dat niet tegelijk?
Plaste ze ook meer?

pearlsofpassion schreef: ↑ma 28 sep 2020, 20:40 Das niks hoor Anne, ureum licht verhoogd kan prima door de rauwe voeding komen.
En SDMA is niet eens verhoogd. Is perfect normaal voor een hond van 11.
Aan de waarden is niets gek te zien, vind ik.

Ze had toch iets aan haar tong he, waardoor ze minder goed kon drinken. Vandaar wss dat ze er langer over deed en ook meer kwijlde en dus meer moest drinken. Of liep dat niet tegelijk?
Plaste ze ook meer?

Toch heeft ze in het verleden ook nierwaarden gehad die binnen de referentiewaarden lagen. Ik heb net even gekeken: in 2017 was het ureum iets verhoogd, begin 2019 keurig binnen de waarden, eind juni dit jaar ook, en nu dus weer iets verhoogd.

Dat met de tong is langer geleden, eind juni. Daar was sprake van een abces, en toen dat eenmaal was leeggehaald, kon ze haar tong een paar dagen later ook weer gewoon gebruiken.
Het vele drinken waarvoor ik de waarden ditmaal (begin september) heb laten controleren, is dus een andere kwestie. Nou was augustus een behoorlijk warme maand hier, dus ik heb het lange tijd daar maar op gehouden, maar toen ze ook vaak bleef drinken terwijl het al een paar weken aangenaam/koel was, heb ik maar weer eens een bloedje laten doen. En toen was ureum dus iets verhoogd. Maar SDMA goed, CREA ook keurig.

Ik ga ook nog geen nierdieet starten met 'r, maar probeer eerst de Chinese kruiden uit. Verder gaat ze een keer per week op de waterloopband, voor (het behoud van) de broodnodige bespiering.

Ureum is typisch iets dat op heel korte termijn werkt en wordt dus het meest beïnvloed door wat er de voorgaande dagen gegeten is.
Vandaar dat het prima mogelijk is dat daar variatie op zit, zeker aangezien ze niet alle dagen hetzelfde eet. Net daarom is het ook de waarde waar je het het snelst invloed ziet van een rauwe voeding.
Ureum is nl de afbraakstof van eiwitten die nog in het bloed zitten en door de nieren afgevoerd wordt in de urine. Bij nierfalen is dat de stof die de nieren niet meer afgevoerd krijgen en waar het dier misselijk van wordt als de waarde in het bloed te hoog wordt. Maar aangezien de grenswaarden vastgelegd zijn voor broketende honden, kan dat perfect normaal bij rauwe voeding ietsje hoger liggen.
Niet veel he, dan is er iets fout. Maar een beetje hoger kan perfect.

Ik kan natuurlijk niet garanderen dat het niet aan de nieren ligt als ze wat meer drinkt. En een beetje minder fosfor voeren kan gezien haar leeftijd nooit kwaad. Maar in de waarden (bij lichte verhoging ureum) zie ik geen reden tot ongerustheid in die richting.

SDMA is een waarde waarmee je nierfalen vroeger zou kunnen opsporen dan met ureum en crea. Die laatste zie je pas veranderen als de nierfunctie zoveel zakt dat de nieren hun functie niet meer voldoende kunnen uitvoeren.
SDMA zou vroeger stijgen. Maar het is ook een heel wisselende waarde met behoorlijke foutmarge. Een verschil van 3-tal punten wil niets zeggen. Dus 13 wil ook niets zeggen.
Als er echt nierfalen is zit je met waarden van 60 en meer, om het in perspectief te plaatsen.
Bij een hond van 11 is het te verwachten dat ze al iets van nierfunctie verloren is. Dat is bij alle honden zo. Hoort bij de ouderdom. Dat wil niet noodzakelijk zeggen dat ze er gedurende haar leven nog last van zal krijgen.
Maar zoals gezegd, een beetje opletten kan op oudere leeftijd nooit kwaad.

Aan TS: bij beginnend nierfalen komt het er vooral op aan de nieren zo min mogelijk te belasten en goed te ondersteunen.
Dat wil zeggen dat je fosfor gaat beperken want het is de fosfor die nieren belast en kwaad doet. In de mate van het mogelijke want dierlijke voeding gaat nu eenmaal gepaard met fosfor. Vandaar dat je ook meer groenten gaat voeren, daar zit geen fosfor in. Maar niet enkel dat want voor een hond zijn dat minderwaardige eiwitten. En goede dierlijke eiwitten heeft een hond net nodig om zijn lichaam en ook de nieren te ondersteunen. Die zijn noodzakelijk! Om het lichaam in goede conditie te houden.
Ervaring leert dat een lichaam in goede conditie, zelfs bij nierfalen veel vlotter fosfor en ureum kan verwerken, dan een lichaam dat goede eiwitten tekort komt.

Je gaat dus in de eerste plaats fosfor beperken, door fosforrijke delen in het barfmenu te verlagen (bot, orgaan). En evt een fosforbinder te geven. En daarnaast voldoende goede eiwitten voeren in de vorm van spiervlees, en nog wat extra vanuit de groenten.
Vandaar dat je ook meer vet mag voeren, dat geeft energie zonder de nieren te belasten.
En verder zoveel mogelijk drinken. Dat maakt de urine minder geconcentreerd en maakt het de nieren makkelijker, bovendien worden ze zo goed schoon gehouden wat de werking alleen maar ten goede komt.

Op deze manier de nieren zo goed mogelijk ondersteunen zorgt voor een zo goed mogelijke werking met de nierfunctie die over is, en een vertraging van de achteruitgang.

Het is pas als de nieren zo ver afgetakeld zijn dat zelfs met deze aanpassingen in het menu, de ureum in het bloed te hoog oploopt, dat je eiwitten gaat beperken. Maar dat is dus symptoombestrijding, heeft geen positieve invloed op het ziekteverloop, integendeel. Door minder eiwitten te voeren komt er gewoon minder ureum in het bloed waardoor het dier minder misselijk wordt. Maar dat is dus pas het laatste redmiddel.

Dank je voor de toelichting, PoP. Leerzaam!

Laika valt in ieder geval niet af en heeft een goede eetlust, dus maak ik me nog niet echt zorgen. Maar ik hou wel de vinger aan de pols.