Ach, arme hond! Wat een narigheid voor jullie....
Ik weet niet hoe je Engels is maar op Engelse websites is er behoorlijk veel informatie te vinden. Ik gooi het voor de zekerheid wel even door google translate:
Wat zijn calcinosis circumscripta en calcinosis cutis?
Deze twee voorwaarden zijn het gevolg van de afzetting van calcium in de huid. Ze zijn meestal van geringe betekenis bij jonge honden en katten, maar kunnen bij oudere huisdieren duiden op een ernstige onderliggende ziekte. Deze aandoeningen zijn ongebruikelijk bij honden en zeldzaam bij katten.
Calcinosis circumscripta is de afzetting van calcium, meestal op botuitsteeksels (d.w.z. waar bot en huid dun zijn gescheiden) of in de voetzolen en mond.
Calcinosis cutis komt voor bij gevoelige huisdieren in gebieden waar lokale huidbeschadiging is opgetreden. Calcinosis cutis heeft twee vormen:
Dystrofisch - treedt op wanneer het calciumgehalte in het bloed normaal is, maar calciumzouten worden afgezet in beschadigd weefsel, of
Gemetastaseerd - treedt op wanneer de calciumspiegels in het bloed verhoogd zijn en calcium wordt afgezet in lokaal beschadigd weefsel. Calciumafzettingen kunnen in meerdere gebieden voorkomen.
Wat veroorzaakt deze aandoeningen?
De oorzaak van calcinosis circumscripta is onbekend, maar er lijkt een genetische of erfelijke component te zijn. Het treft meestal honden van grote rassen, vooral Duitse herders, en komt vaak voor bij jonge honden (jonger dan twee jaar).
Dystrofische calcinose cutis treedt meestal op als gevolg van lichamelijk letsel aan weefsels of reacties op injecties en andere vreemde materialen waaraan weefsels kunnen worden blootgesteld.
Bij honden is de overmatige productie van corticosteroïden, een soort hormoon dat wordt geproduceerd door de bijnieren, de meest voorkomende oorzaak van metastatische calcinose cutis. Hyperadrenocorticisme (een aandoening van overmatige corticosteroïden) kan optreden als gevolg van overgroei van de bijnieren, kanker van de bijnieren en kanker van de hypofyse - de klier die de bijnieren controleert. Een minder vaak voorkomende oorzaak van metastatische calcinose cutis bij honden is behandeling met corticosteroïden ('steroïden') gedurende langere tijd (bijvoorbeeld voor allergieën). Sommige honden zijn gevoeliger voor de effecten van steroïden dan andere.
Andere, meer zeldzame oorzaken van metastatische calcinose cutis zijn nierziekte (de meest voorkomende oorzaak bij katten), diabetes mellitus, longziekte en kwaadaardige tumoren die abnormale hormonen produceren die de calciumconcentraties in het bloed verhogen (waaronder kanker van de anale klieren en kanker van het lymfoïde systeem).
Puppy's kunnen af en toe calciumafzettingen ontwikkelen tijdens een ernstige ziekte, maar deze afzettingen zijn tijdelijk en verdwijnen spontaan als de pups beter worden.
Wat zijn de klinische symptomen dat mijn huisdier een van deze aandoeningen heeft?
Huisdieren met calcinosis circumscripta hebben meestal een enkele laesie boven een botuitsteeksel of in de mond, met name de tong.
Huisdieren met calcinosis cutis hebben meestal laesies (papels of plaques) met een korrelig ruw oppervlak dat behoorlijk kan jeuken. De laesies kunnen zich overal op het lichaam bevinden, maar bevinden zich meestal in het liesgebied, onder de armen (oksels) en langs de rug.
Huisdieren met calcinose cutis worden veroorzaakt door de overproductie van bijnierhormonen (corticosteroïden) kunnen ook verlies van lichaamsspieren en zwelling van de buik hebben (als gevolg van laksheid van de spieren). Haaruitval en comedonen (zwarte koppen) kunnen ook duidelijk zijn. Als de primaire ziekte kanker of nierziekte is, kunnen er andere tekenen zijn die verband houden met deze aandoeningen.
Beide soorten laesies zweren vaak en ontladen krijtachtig materiaal of etter.
Hoe worden deze aandoeningen gediagnosticeerd?
Hoewel deze aandoeningen meestal worden gediagnosticeerd door bloedonderzoek en huidbiopsie, is het vaak het uiterlijk van de laesies waardoor uw dierenarts calciumafzettingen vermoedt, vooral wanneer rekening wordt gehouden met de leeftijd, het ras en de klinische geschiedenis.
"Het is vaak het uiterlijk van de laesies die uw dierenarts ertoe brengen calciumafzettingen te vermoeden." Bloedonderzoek kan helpen bij het identificeren van onderliggende ziekten (bijv. Hyperadrenocorticisme, nierziekte) die deze aandoeningen veroorzaken, en de tests kunnen een verhoging van het serumcalcium laten zien. Hoe nuttig bloedonderzoek ook is om te begrijpen wat de aandoening kan zijn, deze aandoeningen worden definitief gediagnosticeerd door huidbiopsie. Een biopsie is de chirurgische verwijdering van een of meer delen van de laesie (s). De stukjes aangetast weefsel worden vervolgens onder de microscoop onderzocht door een dierenarts. Dit heet histopathologie.
Hoe verloopt de calcinosis cutis en calcinosis circumscripta doorgaans?
In het geval van calcinosis circumscripta kunnen enkele laesies door oorzaken zoals trauma operatief worden genezen. Herhaling van calcinosis circumscripta na een operatie komt niet vaak voor.
Calcinosis cutis kan erger worden voordat het beter wordt, omdat de calciumafzettingen door de huid naar buiten duwen. De prognose hangt meestal af van de oplossing van de onderliggende oorzaak.
Welke soorten behandelingen zijn er beschikbaar?
Chirurgie is de voorkeursbehandeling voor solitaire laesies van calcinosis circumscripta. Hoewel kleine afzettingen zonder behandeling langzaam kunnen resorberen, kunnen grotere afzettingen door de huid worden geduwd. Dit is onaangenaam vanwege de resulterende ontlading. Bovendien geneest het gebied mogelijk niet goed. In deze gevallen heeft chirurgische verwijdering meestal de voorkeur.
"Chirurgie is de voorkeursbehandeling voor solitaire laesies van calcinosis circumscripta."
Behandeling voor huisdieren met calcinosis cutis richt zich op de onderliggende oorzaak. Bij de meeste huisdieren verdwijnen de laesies langzaam zodra de onderliggende ziekte onder controle is. Topische therapie met een dunne laag dimethylsulfoxide (DMSO) kan worden toegepast om de calciumafzettingen af te breken en verdere kristallisatie te voorkomen.
Is er speciale zorg die ik aan mijn huisdier moet geven?
Voorkomen dat uw huisdier de probleemgebieden wrijft, krabt, likt of bijt, vermindert jeuk, ontsteking, ulceratie, infectie en bloeding. Elk zweergebied moet schoon worden gehouden.
Na de operatie moet het gebied schoon worden gehouden en mag uw huisdier de site niet hinderen. Meld verlies van hechtingen of aanzienlijke zwelling of bloeding aan uw dierenarts. Als u aanvullend advies nodig heeft over postoperatieve zorg, vraag dan uw dierenarts.
Bron:
https://vcahospitals.com/know-your-pet/ ... -and-cutis
======
En dan vind ik nog dit, ook interessant denk ik:
De behandeling omvat het elimineren van blootstelling aan calcium uit de omgeving en het stoppen van steroïden toediening. Als geen van beide een factor is, worden cortisoltesten aanbevolen, zoals hyperadrenocorticisme is zeer waarschijnlijk. Als de patiënt hyperadrenocorticisme heeft, dan is die aandoening moet worden beheerd om de calcinosis cutis te elimineren. Patiënten zonder hyperadrenocorticisme of blootstelling aan externe calcium- of steroïde-bevattende producten kan een andere ernstige systemische ziekte hebben zoals nierziekte. Als alternatief kunnen sommige gevallen secundair zijn aan repetitief microtrauma (laesies meestal op de drukpunten van de ledematen).
Geen enkele behandeling verwijdert het calcium direct (behalve chirurgische excisie). DMSO-gel kan worden gebruikt om de calciumafzettingen op te lossen. DMSO moet echter tweemaal daags worden aangebracht en het kan weken duren tot maanden behandeling. De meeste eigenaren kunnen de geur van DMSO in hun huis niet zo lang verdragen van tijd. Zonder DMSO lossen de kalkaanslag binnen twee tot twaalf maanden op. Patiënten met een geschiedenis van calcinose cutis mag in de toekomst geen steroïde therapie krijgen.
Het hepatocutaan syndroom wordt ook wel oppervlakkige necrolytische dermatitis (SND) genoemd, metabole epidermale necrose (MEN), N \ necrolytisch migrerend erytheem (NME) en diabetisch dermatopathie. Ik raad af om de term diabetische dermatopathie te gebruiken omdat het verwarrend is en niet beschrijvend. Bovendien heeft niet elke hond met hepatocutaan syndroom diabetes. De pathogenese van het hepatocutaan syndroom houdt de dood van keratinocyten in het bovenste deel in laag van de opperhuid als gevolg van vermoedelijke aminozuurhonger De meeste getroffen honden hebben een onderscheidend vermogen chronische hepatopathie; maar de evaluatie van de serumchemie onthult mogelijk geen afwijkingen. Potentieel oorzaken van de hepatopathie zijn onder meer fenobarbital, primidon, mycotoxine en gastro-enteritis. In mensen, dit syndroom wordt bijna altijd geassocieerd met glucagonoom. Glucagonoma is echter zeldzaam bij honden en waren goed voor slechts 8% van de gevallen in één onderzoek.
Hepatocutaan syndroom is over het algemeen een ziekte van oudere honden. Slechts vier gevallen zijn geweest gemeld bij katten. Huidletsels zijn meestal het eerste teken, in tegenstelling tot meer algemene systemische symptomen van leverziekte. Korstjes en erosies komen voor in gebieden met trauma / slijtage.
Zo zijn de voetzolen meestal ernstig aangetast. De ellebogen, hakken en snuit zijn ook vaak betrokken. Velen waren van invloed patiënten zijn vaak terughoudend om te lopen vanwege pijnlijke erosies en kloven op de voetzolen.
Bron:
https://www.isvma.org/wp-content/upload ... o_Miss.pdf
Als je zoekt op dog calcinosis cutis treatment dan vind je echt vele website.
Maar als ik bovenstaande zo lees (houd er rekening mee dat het maar door google vertaald is he!) zou ik zeggen: werk voor een specialist en liet ik me doorsturen naar bijvoorbeeld het Medisch Centrum voor dieren in Amsterdam:
https://www.mcvoordieren.nl/. Ze hebben daar uitstekende dermatologen maar ook Internisten.
