Moeilijke beslissing..........
Geplaatst: di 16 aug 2005, 12:29
Het kan raar lopen......Gistermorgen zit ik hier nog vrolijk te verkondigen dat het beter gaat met Max, een paar uur later, rond 16.00 werd Max ineens erg onrustig en begon te hijgen en te kwijlen, tegen 16.45 lig hij vreselijk te rillen, dus maar even getempt: 39.8. Omdat Max wel vaker temperatuurschommelingen heeft, heb ik het even aangekeken, rond 17.15 weer getempt: 40.5. En hij werd nog steeds zieker, tegen 17.45 was de temp 41.2, dus toch maar de da gebeld (had even gewacht omdat het ook een keer vanzelf weer afzakte, en dat heb ik toch liever als dat Max wéér een paar spuiten zal krijgen) Om half 7 was de da er weer dus dan konden we direkt komen. Bij de da aangekomen kon Max al bijna niet meer lopen. Gelijk voor iedereen aan de behandelkamer in en Max werd weer onderzocht. De da zei dat hij nu écht flink ziek was. De temp was inmiddels 41.5, hartslag 240 slagen per minuut(!!!!) en hij gaf veel pijn in z'n buik aan toen de da hier voelde. Inmiddels was hij ook amper meer aanspreekbaar en lag voor dood op die behandeltafel. De da assistente is naar het ziekenhuis gereden voor een speciaal bloedonderzoek te halen. Toen is er bloed afgenomen (wat ze overigens erg donker vonden) en gelijk naar het ziekenhuis gebracht om te onderzoeken en er is wat op kweek gezet. Max heeft een paar injecties gehad tegen de koorts en toen zijn we naar een andere kamer gegaan om te wachten en te kijken of de koorts ging zakken. Na een uurtje begon Max wat te spugen en kwam weer een beetje bij en de koorts was gezakt naar 40,5. Toen mochten we weer naar huis. Thuis hebben we hem in z'n mand gelegd en daar is hij langzaam weer een beetje bijgekomen. Lopen ging nogsteeds erg wankel. Vanmorgen stond hij al weer vrolijk op me te wachten, nogsteeds een beetje suf, maar veeeel beter als gister. De koorts is ook weer weg. Straks om 13.45 moeten we weer naar de da voor controle en dan horen we ook meer van z'n bloedonderzoek.
Waarom nou de titel "moeilijke beslissing", nou, het is dus zo dat we niet meer zo goed weten wat we moeten. Het afgelopen jaar is Max bijna doorlopend ziek geweest, dan veel epileptische aanvallen, dan weer steeds braken, dan weer diarree, dan hoge koorts, elke keer heeft hij wat en is hij niet lekker. Verder veranderd de laatste tijd zijn gedrag, voor die tijd begon hij nooit zelf met vechten, nóóit! Tegenwoordig valt hij soms zomaar zonder aanleiding honden aan (laatste maand al 2 keer gebeurt), wanneer ik hem dan roep houd hij ook gelijk op en komt hij bij me maar voor 1,5 week geleden was hij met een hond aan het vechten, hij stond er bovenop en had hem vast, en toen riep ik hem en zei dat hij op moest houden, maar hij stopte niet, ik was net aan het vegen en had een bezem vast dus daarmee probeerde ik hem toen er van af te drukken, maar dat hielp ook niet, toen heb ik hem vastgepakt en er af getrokken, en toen probeerde hij mij te bijten. Gelijk bestraft natuurlijk, maar ik schrok er enorm van, want dit had hij nog nooit gedaan. Waar ik nu een beetje bang van wordt is dat ik denk dat hij door die epilepsie en de zware koortsaanvallen veranderd.
Waar het eigenlijk een beetje op neer komt is dat ik van steeds meer kanten(ook van dierenvrienden!) te horen krijg dat ik me moet gaan afvragen waar we mee bezig zijn, en of dit voor Max ook nog wel eerlijk en leefbaar is. We zitten tegenwoordig bijna elke week wel met hem bij de da, we werden al herkent door een klant die wat kwam halen, zo van, goh was je er vorige week ook al niet met die hond?! Ik hou echt ontzettend veel van hem en wil alles voor hem doen, maar hij mag niet lijden of helemaal veranderen, ik wil hem wel herinneren als de onwijs geweldige lieve schat die hij is, en moet er niet aan denken dat hij raar in z'n hoofd word en Tara of ons wat aandoet, want zo ís Max niet!!! Dat zou hij anders noooit doen!Het is zo'n schat!

Ik weet het niet meer hoor, ik wil gewoon het beste voor Max, het liefste wil ik hem nog jaaaren bij me houden, maar hij moet wel gelukkig zijn. Wat moet ik hier nou mee.


Waarom nou de titel "moeilijke beslissing", nou, het is dus zo dat we niet meer zo goed weten wat we moeten. Het afgelopen jaar is Max bijna doorlopend ziek geweest, dan veel epileptische aanvallen, dan weer steeds braken, dan weer diarree, dan hoge koorts, elke keer heeft hij wat en is hij niet lekker. Verder veranderd de laatste tijd zijn gedrag, voor die tijd begon hij nooit zelf met vechten, nóóit! Tegenwoordig valt hij soms zomaar zonder aanleiding honden aan (laatste maand al 2 keer gebeurt), wanneer ik hem dan roep houd hij ook gelijk op en komt hij bij me maar voor 1,5 week geleden was hij met een hond aan het vechten, hij stond er bovenop en had hem vast, en toen riep ik hem en zei dat hij op moest houden, maar hij stopte niet, ik was net aan het vegen en had een bezem vast dus daarmee probeerde ik hem toen er van af te drukken, maar dat hielp ook niet, toen heb ik hem vastgepakt en er af getrokken, en toen probeerde hij mij te bijten. Gelijk bestraft natuurlijk, maar ik schrok er enorm van, want dit had hij nog nooit gedaan. Waar ik nu een beetje bang van wordt is dat ik denk dat hij door die epilepsie en de zware koortsaanvallen veranderd.
Waar het eigenlijk een beetje op neer komt is dat ik van steeds meer kanten(ook van dierenvrienden!) te horen krijg dat ik me moet gaan afvragen waar we mee bezig zijn, en of dit voor Max ook nog wel eerlijk en leefbaar is. We zitten tegenwoordig bijna elke week wel met hem bij de da, we werden al herkent door een klant die wat kwam halen, zo van, goh was je er vorige week ook al niet met die hond?! Ik hou echt ontzettend veel van hem en wil alles voor hem doen, maar hij mag niet lijden of helemaal veranderen, ik wil hem wel herinneren als de onwijs geweldige lieve schat die hij is, en moet er niet aan denken dat hij raar in z'n hoofd word en Tara of ons wat aandoet, want zo ís Max niet!!! Dat zou hij anders noooit doen!Het is zo'n schat!





Ik weet het niet meer hoor, ik wil gewoon het beste voor Max, het liefste wil ik hem nog jaaaren bij me houden, maar hij moet wel gelukkig zijn. Wat moet ik hier nou mee.








