Update : Rocco bleef in liezen en aan poten likken. Z'n piemel liet 'ie met rust. Hij vertoonde erg stresskippengedrag en had angst voor geluiden en stemverheffingen (als je iets harder zei om bijv. boven de droger uit te komen), echt helemaal trillen en staart tussen de poten en wegkruipen...
Gister zijn we naar Anneke (Jyoti) geweest en ze constateerde trauma's. En een beetje vastzittende SIgewrichten die ze heeft losgemaakt (Rocco heeft een wat langere rug = teckelmodelletje).
NES scant op lichamelijk, energetisch en emotioneel niveau? (ik heb 't gegoogeld maar er stond iets anders)
In elk geval bevestigt dat mijn vermoeden dat hij niet zulke leuke ervaringen heeft gehad vóór ons.
Van wat ik gehoord heb van de stichting waarvan ik Rocco heb overgenomen was hij op z'n vorige adres 'niet gelukkig'. Hij was in het begin bij ons geestelijk 'niet aanwezig', moeilijk uit te leggen, maar dat klopt wel met PTSS (waar ik het een beetje mee vergelijk, die trauma's).
Ik heb contact met hem geprobeerd te maken en na vier jaar lukt dat aardig, hij is dikke vrienden met meneer pien, maar ik blijf toch z'n 'mama'
In elk geval zijn die trauma's aangepakt met een apparaatje wat de frequenties weer 'goedmaakt/afstemt' zoals ze horen. En ze testte homeopatische middelen die hem zouden kunnen helpen maar van de vier bleef er maar éen over : Ignatia C200 dus daar moet hij elke dag een pipetje van.
Het was een beetje vaag allemaal maar ik probeer het zo goed mogelijk te vertellen
Het gaat weer een tijd duren voor deze trauma's allemaal 'afgepeld' kunnen worden.
Hij krijgt al maanden Destress van de huisdierendokter en dat heeft ook al veel geholpen om weer m'n blije eitje terug te krijgen, maar er zit dus nog meer verdriet/shit.
Over twee weken moet ik even een update geven hoe het met hem gaat.
O ja, hoort dit nu in de alternatieve hoek?