Barfplaats.nl

Een collega van me heeft ruim een jaar geleden een pupje bij een fokker gehaald en die fokker had op dat moment 2 teven van 2 jaar die zusjes waren. Allebei de teven hadden op dat moment een nestje. Een paar maanden nadat alle puppies van het nestje van de "tante" van haar hond naar hun nieuwe baasjes zijn gegaan, moesten ze de tante in laten slapen vanwege zware epilepsie.
Ze had een tijdje geen contact meer gehad met de fokker en ineens blijkt dat de moeder van haar pupje ook is overleden en de fokker vertelt niet waar de moeder aan is overleden.
Haar hond is soms een beetje afwezig en staat dan een beetje bibberig voor zich uit te kijken en nu is ze bang dat ie ook wat mankeert.
Ik heb haar al gewezen op de site http://www.epilepsiebijhonden.nl maar ik heb toch nog wat vragen, misschien dat iemand hier het weet?

In hoeverre is epilepsie erfelijk? Stel dat de moederhond van haar pupje geen epilepsie had, kan die moeder dan toch een soort epilepsie "gen" bij zich dragen wat ze doorgeeft aan haar pups?
Stel dat de moederhond van haar pupje wel epilepsie had, betekent dat dan dat 1 van haar ouders ook epilepsie zou moeten hebben (of broers of zussen van die ouders)?
Als er in een nestje 1 hondje met epilepsie zit, kan je dan met de andere honden uit zo'n nestje dan beter ook maar niet fokken?
Ze zit bij dezelfde DA zit als de fokkers, mag de DA dan vertellen waar de moederhond aan is overleden of heeft hij zwijgplicht?

Onlangs ben ik er achtergekomen dat de opa van mijn bull ook epilepsie heeft. Er was nl een fokker die interesse had in mijn reutje voor een dekking maar toen ze eenmaal zijn stamboom bekeken had heeft ze er vanaf gezien. Zij kende nl. de opa van vaderskant en wist van zijn ´probleem´.
Volgens haar is het dus zo dat Joey dit nogsteeds kan vererven aan zijn pups ookal heeft hij het zelf niet. Ik meen dat ze ook iets vertelde als dat 1 op de 6 ??? pups in een nest het dan kan hebben.
Zij durfde het risico iig niet te nemen en raadde ons sterk af hem ooit te laten dekken..........

Epilepsie is erfelijk, maar hoe het precies vererft is tot nu toe (nog steeds) onduidelijk, behalve bij de Tervuerense herder.
In principe is het raadzaam om een gehele lijn waarin epilepsie voorkomt van de fok uit te sluiten. Veel fokkers en verenigingen doen dit niet; die sluiten de lijder van de fok uit en gebruiken de combinatie van ouders niet meer. Dat je hiermee de epilepsie eigenlijk in stand houd, gaat men aan voorbij.
Aangezien we niet weten hoe epilepsie vererft, is er dus geen duidelijk antwoord op je vraag, behalve dan dat er toch ergens in de lijn epilepsie moet zitten. Of dat gen tot uiting is gekomen bij de vader of moeder zou je moeten navragen (als ze dat al prijsgeven). Broers en zussen van honden met epilepsie hebben regelmatig ook aanvallen. Maar zelfs als ze dat niet hebben, kun je beter niet met ze fokken.

In het kort: hele lijn van epilepsielijders (en dragers) uitsluiten van de fok. Alleen dan kun je een halt toeroepen aan de steeds vaker voorkomende ellende.

Gr.
Linda

Bedankt voor de antwoorden.

Het gaat in dit geval om een engelse bull. M'n collega wil er niet mee gaan fokken hoor. Maar ze gaat nu wel broers en zusjes van haar bulletje opsporen om te kijken of die ook "iets" mankeren en of ze misschien met zijn allen die fokker een beetje onder druk kunnen zetten zodat ie toch vertelt waar de moederhond aan is overleden. Als dat nu toch door epilepsie kwam, weten ze dat ze er rekening mee moeten houden dat hun hond het ook kan hebben / krijgen. Bij de vaderhond zit epilepsie i.i.g. niet in de lijn.

Audrina schreef: Een collega van me heeft ruim een jaar geleden een pupje bij een fokker gehaald en die fokker had op dat moment 2 teven van 2 jaar die zusjes waren. Allebei de teven hadden op dat moment een nestje. Een paar maanden nadat alle puppies van het nestje van de "tante" van haar hond naar hun nieuwe baasjes zijn gegaan, moesten ze de tante in laten slapen vanwege zware epilepsie.
Ze had een tijdje geen contact meer gehad met de fokker en ineens blijkt dat de moeder van haar pupje ook is overleden en de fokker vertelt niet waar de moeder aan is overleden.
Haar hond is soms een beetje afwezig en staat dan een beetje bibberig voor zich uit te kijken en nu is ze bang dat ie ook wat mankeert.
Ik heb haar al gewezen op de site http://www.epilepsiebijhonden.nl maar ik heb toch nog wat vragen, misschien dat iemand hier het weet?

In hoeverre is epilepsie erfelijk? Stel dat de moederhond van haar pupje geen epilepsie had, kan die moeder dan toch een soort epilepsie "gen" bij zich dragen wat ze doorgeeft aan haar pups?
Stel dat de moederhond van haar pupje wel epilepsie had, betekent dat dan dat 1 van haar ouders ook epilepsie zou moeten hebben (of broers of zussen van die ouders)?
Als er in een nestje 1 hondje met epilepsie zit, kan je dan met de andere honden uit zo'n nestje dan beter ook maar niet fokken?
Ze zit bij dezelfde DA zit als de fokkers, mag de DA dan vertellen waar de moederhond aan is overleden of heeft hij zwijgplicht?

Volgens mij heeft een DA geen zwijgplicht zoals we die kennen bij de humane medische zorg. Daar staat tegenover dat fokkers vaak hele goede klanten zijn en die houd je graag te vriend dus ga je niet hun privesores op straat gooien. Dat zal men zien als iets tussen fokker en puppykoper en daar ga je dan niet tussenstaan.