Nou, vanmiddag dan met Scotch naar de da geweest voor een check-up. Meteen naar de uitslagen van Laika gevraagd, en die waren gunstig: de mastceltumor II links was nu helemaal weggesneden met ruime marges, en van de twee nieuwe bultjes was eentje ook een mastceltumor II die helemaal was verwijderd, en het andere was niets kwaadaardigs. Met Laika kunnen we de blik dus weer op de toekomst richten.
Met Scotch helaas niet. De echo toonde een heleboel kleinere en grotere tumoren in prostaat, milt, en lever (maar de nieren waren schoon), en ook de harde bult achter zijn ribbenkast blijkt een gezwel te zijn, in het spierweefsel. Hoewel op een echo natuurlijk niet te zien is of het om kwaadaardige of goedaardige tumoren gaat, moeten we er gezien de hoeveelheid van uitgaan dat het om kwaadaardig weefsel gaat. Gezien Scotch' leeftijd, het feit dat hij pijn heeft en daar niets tegen gedaan kan worden, hebben we besloten dat we hem maandag laten inslapen.
Dat gaat een tranendal worden, weet ik nu al. Onze eerste hond, en ook de eerste die we moeten laten gaan...
Op zich heb ik er wel vrede mee, want ik zie aan Scotch heus wel dat hij op zijn laatste pootjes loopt, ook al zie ik nog niet die beroemde 'het is genoeg geweest'-blik die veel hondeneigenaren zien bij hun dier. Maar wat mij momenteel zo verdrietig maakt is dat de da geen nieuwe Cimalgex wilde voorschrijven voor Max, gezien diens leverwaarden. Maar Max gaat super op de combinatie Zentonil/Cimalgex/CBC met THC, die is echt nog te goed om in te slapen. Ik heb de discussie met de da maar afgekapt toen hij me wilde meenemen naar het rek met Royal Canin-dieetvoer voor leverpatiënten; mijn emoties lagen toch al blank van het nieuws van Scotch, en barf is Max' lust en leven, hij eet zo graag en goed dat ik hem echt geen brokken meer ga voorzetten (hoewel hij die ook graag zou eten, daar niet van
). De da wil nu een nieuwe bloedproef nemen bij Max, en eigenlijk ook een echo maken van de lever. Bloedproef heb ik mee ingestemd, echo moet ik nog over nadenken. Want als daaruit een levertumor blijkt, zal de da ongetwijfeld aanraden om ook Max te laten gaan, maar die is dus echt nog veel te goed, zoals hij nu is. Dat is niet te vergelijken met Scotch.
Al met al dus een heftig da-bezoekje. Het enige lichtpuntje was dat Scotch' lever- en nierwaarden op de ALP na goed waren, terwijl hij een jaar geleden nog behoorlijk verhoogde waarden had. De ALP hield volgens de da verband met de tumoren, als ik het me goed herinner, maar dat de andere waarden gedaald waren tot binnen referentieniveau, daardoor was ik blij verrast. Lang leve mariadistel en solidago.
Nu eerst dit weekend nog maar uitgebreid knuffelen met onze Scotch.