Barfplaats.nl

Mijn hond heeft ernstige osteoartrose in beide ellebogen tgv het mediaan compartiment syndroom. In beide ellebogen zijn verleden jaar een arthroscopie operatie uitgevoerd. Met verschillende preperaten zoals cbd, thc, doils joint, kurkuma en corta Rx is het vrij goed gegaan. Sinds een 1,5 maand krijgt hij ook CU2. De afgelopen paar maanden zijner verschillende dingen voorgevallen waardoor hij slechter is gaan lopen, met name vanwege vermoedelijke kussentjes problemen/ontstekingen.
De laatste paar weken zijn heel wisselend verlopen, 's ochtends best goed lopen, 's middags weer slechter enz.
Bij een bezoek aan de specialist verleden week in Dordrecht gaf deze het advies om voor mijn Harrie Depo medrol injecties in de gewrichten van zijn ellebogen te geven. Hij gaf aan dat ze in erg slechte staat zijn. Aangezien hij door een ab kuur minder cbd/thc mocht(hij heeft het altijd goed gedaan hierop) wilde ik na de ab eerst de cbd weer verhogen om het even aan te kijken. De cbd had ik tijdelijk vervangen door Meloxicam. Dit heb ik met de verhoging van de cbd gelijktijdig verlaagd. Hij geeft de laatste tijd pijn aan, weet niet of het zijn kussen is of de ellebogen, hij likt wel aan zijn kussen, maar dat kan ook een gewoonte geworden zijn als hij niet bij de echte plek kan komen wat pijn doet.

Ik twijfel nu heel erg wat te doen. Of Meloxicam weer gaan geven, als dit weer beter gaat dan zal dat ook langdurig worden. Of de Depo medrol injecties. Beide hebben vervelende bijwerkingen. Maar ik vraag me af welke volgorde jullie zouden doen. Welke is de minder kwaaie van de twee.

En ACP - injecties? Dat is lichaamseigen dus een groot voordeel. Voor zover mij bekend heeft dit geen bijwerkingen. Nadeel is de narcose maar dat houd je met injecties in het ellebooggewricht. En natuurlijk de beperking qua bewegen de eerste periode maar ook dat geldt ook voor de andere injectie. Injectie ACP maar ook prednison kan in combinatie met hyaluronzuur.

yazzie schreef:En ACP - injecties? Dat is lichaamseigen dus een groot voordeel. Voor zover mij bekend heeft dit geen bijwerkingen. Nadeel is de narcose maar dat houd je met injecties in het ellebooggewricht. En natuurlijk de beperking qua bewegen de eerste periode maar ook dat geldt ook voor de andere injectie. Injectie ACP maar ook prednison kan in combinatie met hyaluronzuur.

Toen hij een jaar geleden die arthroscopie had ondergaan, had ik een hele uitleg gekregen over alle behandel mogelijkheden. Die ACP injecties, PAUL operatie en stamceltherapie waren toen ook besproken, heb de foldertjes hier nog liggen. De vervolg behandeling die ik voor ogen had was de stamceltherapie. De PAUL operatie vond ik voor een hond die al behoorlijk op leeftijd was erg intensief met een erg lang revalidatieperiode. Na de arthroscopie kreeg ik te horen dat het er erg slecht uit zag. Hij had na het frezen toch nog aan beide ellebogen plekken met bot op bot contact. Na 6 weken op controle bespraken we wat er nog mogelijk was. Ik gaf aan dat ik die stamceltherapie wilde doen, hij gaf vervolgens aan dat zijn ellebogen daar al te slecht voor waren, had geen zin. Hij wilde de PAUL operatie uitvoeren aan zijn iets betere poot. Heb toen aangegeven hem dit niet aan te willen doen. Heb daar nu soms spijt van. Wat ik toen verder nog besproken heb mbt die injecties weet ik niet meer.
Toen ik verleden week bij die orthopeed was ging ik voor een scan van zijn voet/kussentje, hij kwam na een onderzoek aan zijn ellebogen toen met dit voorstel van die injecties. Tijdens het onderzoek gaf mijn hond duidelijk aan dat het erg pijnlijk was. De orthopeed gaf ook aan dat de ellebogen zeer slecht zijn. Ik gaf aan dit nu niet te beslissen, wilde eerst het een en ander uitzoeken. Ik heb verder niet echt aan die ACP injecties gedacht, tot dat jij hier over begon. Ik heb een vermoeden dat zijn ellebogen al te slecht zijn hiervoor en dat die steroide injecties meer pijnstillend zijn, anders had die orthopeed het wel voorgesteld denk ik. Maar ik ga dit zeker wel ook navragen want dat zou idd een veel minder belastende behandeling voor hem zijn mbt de bijwerkingen.
Hij gaf trouwens ook aan, de orthopeed, dat nu de kwaliteit van leven belangrijker is dan de kwantiteit. Ik denk daarom dat qua pijnstilling dit de beste optie is en er gewoon geen andere behandelingen meer zijn en dat dit het laatste stadium is .

Ah wat een shit situatie.
Hoe oud is je hond? En vergevorderd artrose?
Ik zou met het beeldmateriaal van toen en nu incl alle uitslagen eerst een second en thirt opinion doen. En heb je al gekeken naar protheses?

Janie2 schreef:Ah wat een shit situatie.
Hoe oud is je hond? En vergevorderd artrose?
Ik zou met het beeldmateriaal van toen en nu incl alle uitslagen eerst een second en thirt opinion doen. En heb je al gekeken naar protheses?

Het is een Old Englisch Bulldog van bijna 11,5 jaar. Door die scheefstand van zijn voorpoten heeft hij 10 jaar lang zijn ellebogen overbelast.
Zijn linker poot is het slechtst, zijn rechterpoot is inmiddels ook een stuk dikker dan zijn linker. Die linker belast hij minder. De artrose vorming was vorig jaar bij die arthroscopie nog matig. Het kraakbeen daarentegen was in zeer slechte staat. Had veel plekken waar geen kraakbeen meer zat. Het overige kraakbeen was erg gehavend, hij had dat weer glad geschaafd. Die plekken waar bot op bot zat heeft hij zoveel mogelijk weggevreesd maar kon niet alles verhelpen. Meen ook te herinneren, zou het na kunnen kijken, dat er op het bot necrose vorming was. Dit heeft de orthopeed nog aardig schoon gekegen oid. De prognose van de orthopeed was 'redelijk goed'.

De revalidatie is heel goed gegaan, We liepen na de revalidatie nog best lange stukken. Het tempo heeft altijd wel laag gelegen met uitlaten maar we waren tot een paar maanden geleden nog bijna een uur onderweg. Tot dat hij een paar maanden geleden rotter ging lopen. Hij heeft ook al jaren een steeds scheurend kussentje, lijkt ook op hyperkeratose. Er is altijd wel wat te zien aan het kussentje en ik dacht toen dat het daar aan lag dat hij rotter liep. Het duurt soms weken eer de scheurtjes dicht zijn en dan komt er soms direct weer een tevoorschijn. Later bleek hij ook een ontsteking te hebben in dat kussentje. Hij heeft toen een aantal ab kuurtjes gehad, voor meerdere ontstekingen aan het kussentje. Hij ging toen ook weer beter lopen. Ook een ab kuur voor een bultje dat ze in zijn anus hadden gevonden wat misschien ook een ontsteking kon zijn. Al die tijd heb ik met de combinatie CBD/thc moeten stoppen/minderen. Die gaan niet goed samen met ab. Hij heeft toen in de plaats Meloxicam gekregen. Hij heeft het al die tijd heel goed gedaan op de CBD en THC (en een hele reeks andere dingen). Dit merkte ik goed toen ik er mee begon. Hij ging veel beter lopen ervan tijdens de revalidatie. Toen eenmaal de ab kuren klaar waren en ik weer met de CBD kon beginnen ging hij weer zichtbaar vooruit,maar dit was zeer wisselend. Soms rent hij over de galerij, haalt na het uitlaten speeltjes uit zijn mand en de andere dag loopt hij weer heel slecht. Soms zit hij ook weer veel aan zijn kussentje te likken, maar het kan daar haast niet aan liggen na al die kuren. Ik denk ook wel eens dat door het stoppen van de CBD en THC zijn ellebogen achteruit zijn gegaan doordat ze ontstoken zijn geraakt. Het is bij hem altijd heel moeilijk te bepalen geweest waar hij nou pijn heeft doordat hij altijd meerdere problemen tegelijk heeft aan die ene poot.


Bedoel je met protheses, kunst ellebogen? De kunstellebogen zijn er, maar de resultaten na een operatie zijn niet goed tot nu toe.

He bah

Ik heb zelf een hond van nog net geen 4 met artrose in haar schouder na een artroscopie. Haar schouder is misvormd en ze heeft ocd.

De hierboven genoemde opties heb ik ook overwogen en besloten haar voorlopig op pijnstilling te zetten.

Die prednisolon injectie maakt het misschien erger dan het is. De orthopeed gaf aan dat het een zetje geeft en dan moet je hopen dat het beter wordt en niet slechter.

Voor wat betreft de acp en stamcellen viel de tijd dat het werkzaam is me tegen. Dus je blijft aan de gang en ook best vaak. Nu is dat met een oudere hond misschien beter te overzien, maar je zit toch met die narcoses elke keer. En daarnaast raadde de fysio het af om in het gewricht te gaan zitten poeren. Ze heeft nu een goed leven met pijnstilling en supplementen, dus zo lang dat werkt is het goed. Mocht de pijn er doorheen gaan breken, dan bekijken we het opnieuw.

Ik weet niet of het voor honden hetzelfde is als voor mensen, maar ontstekingspijn is vooral snachts echt vreselijk, en dat is juist vaak het moment dat je geen zicht op je hond hebt.

Mijn da gaf trouwens aan dat ze nog nooit een hond in haar praktijk had gehad die ernstige bijwerkingen zoals nierfalen door langdurig gebruik van nsaids had gekregen. Ik zou dit eerder aandurven dan een prednisolon injectie denk ik...

Succes met het besluit, het is erg moeilijk.

Geen idee of in zo'n situatie een brace nog verlichting zou kunnen geven? Dat zou je bij een bedrijf als orthopedieren misschien nog na kunnen vragen?

Ik zou gezien de schade wat betreft pijnmedicatie wel de specialist volgen: nsaid. Eerst je lieverd op de rit krijgen, als dat lukt dan pas kijken of er enig sprake kan zijn van dosering verlaging. Maar dan eerder cimalgex, previcox of bijv een trocoxil.

Ik ben eens gaan Googlen op die Total elbow replacements, Amerika wordt dat veel gedaan.
Het meeste de TATE, en KYON is nu bezig met een nieuwe: https://asgvets.com/rdvms/innovations/ en https://www.kyon.ch/about/research-development/elbow

Heftig, maar mocht je op 5 voor 12 belanden of al zijn, dan kun je eigenlijk alleen nog maar heftige behandelingen kiezen. Overigens niet gezegd dat dat punt geen kansen bevat, je beland dan alleen in de best wel veel mogelijke opties waarvan je niet weet welke dé beste gaat zijn, als dus die prednison inspuiten, blijvend nsaid, toch opereren etc.

Ik ben iemand die dan overal allerlei informatie vandaan haald en informeert. Eigenlijk zou ik je dat nog steeds willen adviseren. Zelf alle uitslagen wn beeldmaterialen verzamelen, 2nd en 3th opinion, en specialisten mailen/bellen, ook diegene die hun nek uitsteken voor nieuwe ontwikkelingen bedenken zoals zo’n Kirk Wendelburg. Niet geschoten is altijd mis. En uit ervaring zijn er nogal wat visies bij specialisten.

Voor zover ik heb begrepen van een specialist (humaan en veterinair) kun je grof gezegd tot max 3 x een gewricht inspuiten met prednison. Het tast namelijk naast zijn ”powershot” werking ook weefsels aan bij (vaak/vaker) inspuiten.

Kan er niets in zijn kussentje zitten? Hoe is zijn kussentje nu? Foto gemaakt? Pezen in zijn voet gevoelig? Al eens gekeken of fysio, hydrotherapie en High Power Laser hem helpen?

Of hij dwel/niet extra last heeft gekregen door stoppen cbd/thc is lastig te zeggen, want zodra jouw hond iets mankeert aan 1 van zijn voorpoten, al is het een kloofje of een afgescheurde nagel lijkt mij het logischerwijs ala minute overbelasting geven doordat hij zijn “geïnstalleerde balans” kwijt raakt door ontlasten en dus anders gaat bewegen dan ideaal.

Een hele dikke knuffel, en hopelijk hebben jullie een ontzettend fijn weekend met weinig pijn.

dinky89 schreef:Geen idee of in zo'n situatie een brace nog verlichting zou kunnen geven? Dat zou je bij een bedrijf als orthopedieren misschien nog na kunnen vragen?

Ben ik ook benieuwd naar, want ze maken ze wel! Hodes en orthopedieren zou ik beide informeren.

Hier een Belgische kliniek die werkt met de kyon prothese.

http://www.dacmalpertuus.be/vrij.cfm?Id=146

Ik ga met jou orthopeed mee dat kwaliteit nu echt veel belangrijker is dan kwaliteit. Mijn vraag aan de orthopeed zou dan ook zijn welke behandelmethode de meeste kwaliteit van leven in zou houden. En als injecties betekenen dat er narcose en bewegingsbeperking bij komt kijken, zou ik dat heel bezwaarlijk vinden.

Als je bij de pijnstiller merkte dat dit hem verbetering gaf, zou ik voor die weg gaan kiezen. Zorgen dat hij geen pijn heeft. Op deze leeftijd zou ik me geen zorgen maken over de nadelen van pijnstillers (mits nu al nierproblemen, maar daar lees ik niets over). Misschien dat een brace ook veel kan helpen daarin, dat weet ik niet. Maar dat lijkt me ook iets dat zonder nadelen goed kan helpen en dus het overwegen waard is.

Bedankt allemaal voor jullie berichten, heb daar heel veel aan.

Hoever ik sta met Harrie vind ik heel moeilijk te bepalen. In huis loopt hij heel goed. Uit zijn mand stappen gaat over het algemeen heel soepel, soms heeft hij even 2 stappen nodig met links om daarna zo te lopen. Wanneer we naar buiten gaan loopt hij vrij soepel, misschien zien mensen niet eens dat hij iets mankeert, los van het schoentje dan. Maar ik zie wel dat hij last heeft van vooral zijn linker voorpoot. Hij draagt ook maar aan 1 poot (links) altijd het schoentje, hierdoor heeft hij al een soort mank loopje vanwege de dikte van het zooltje. Heb al eens geprobeerd twee schoentjes, maar dan struikelt hij vrij veel en moet dan die klappen opvangen. Hij loopt zo een 10 a 15 minuten dus redelijk en dan zie je dat het pijnlijker wordt. Hij gaat dan regelmatig even stilstaan. Ik vind dat heel erg om te zien en dat breekt me hart en heb ik zoiets van wat doe ik je nog aan, aan de andere kant heeft hij er gewoon nog zin in en loopt ook regelmatig te huppelen, heeft interesse in andere honden, snuffelen en thuis op goede dagen speeltjes pakken.
De specialist gaf ook aan als hij hem zo zag lopen dat hij nog heel lang mee gaat. Heb filmpjes gezien van mank lopende honden met dezelfde aandoening die haast de poot niet neer kunnen zetten. De specialist had ook zijn schouder gewrichten nagekeken en deze zijn nog heel soepel en goed.

Op dit forum heb ik een paar keer gelezen dat zo'n brace voor zijn ellebogen nogal gaat schuren langs zijn flanken/buik wat daar weer voor pijnlijke plekken zorgt.

Wat ik uit jullie adviezen haal zouden jullie eerst de nsaid's proberen om als dat niet voldoende werkt om dan evt verder te kijken voor andere middelen zoals de prednison spuiten. De prednison spuiten worden zelfs ook een beetje helemaal niet aangeraden vanwege het wellicht erger worden hiervan, het wroeten in de gewrichten en iedere keer de narcoses. Hij heeft de afgelopen jaren een paar keer een narcose gehad en hij heeft altijd wel de nodige tijd genomen om eruit te komen. Dus dat vind ik ook wel een beetje eng. Ik heb de afgelopen dagen de Meloxicam met kleine beetjes verhoogd en ik zie dat het ook wat beter gaat. Hij weegt 36kg en krijgt nu voor 20kg, dus ik kan nog verhogen. Daarentegen heb ik ook zijn cbd wat verhoogd en terpenen toegevoegd. Maar ik zit ook met die verdikking in zijn anus. Mijn dierenarts gaf aan dat als het echt fout is met dat plekje, een tumor, dan zouden die prednison injecties daar een positief effect op kunnen hebben.

Ik heb de linken gelezen over die elleboog prothese. Ziet er erg veelbelovend uit. Ook in Amerika dingen gelezen dat de resultaten allemaal heel goed zijn. De kans op complicaties met dit systeem is vele malen minder in vergelijking met de oudere methoden. Ze hoeven met dit systeem niet de hele elleboog te vervangen, maar alleen de aangetaste kant tgv van het mediaal comp. syndroom. Ook kunnen ze ter plekke beslissen en ook doen als het wel nodig is dat de hele elleboog vervangen moet worden.
Mijn eerste reactie is doen! Ik weet de kosten niet maar ik zou er heel veel voor over hebben. We zijn maar met z'n tweetjes, hij is alles wat ik heb. Hierdoor is natuurlijk ook het gevaar dat ik te ver ga.
Hij is al bijna 11,5 maar het is geen oude hond. Als je hem nog ziet bewegen op goede dagen, de kracht die hij nog heeft als hij na het poepen een sprintje wil trekken, hij ziet er nog uit als toen hij 6 a 7 jaar was. Ik heb de indruk dat hij nog jaren mee zou kunnen. Ook met deze optie zit ik met dat ding in zijn anus. Als dat fout zit heeft het allemaal geen zin. Toen het bultje ontdekt werd was deze behoorlijk pijnlijk. Tijdens de ab-kuur die hij toen kreeg was de pijn al aardig snel weg(bij contole een aantal dagen later door specialist gaf deze aan dat hij geen pijn aan gaf). Nu een aantal weken na de ab-kuur zie je dat hij er soms ineens last van heeft en vliegt dan met zijn kop naar zijn achterkant om te likken. Dit duurt heel kort, een aantal seconden tot ca 20 seconden en stopt dan. Dit doet hij soms 1 of 2 keer op een dag maar ook dagen helemaal niet. Voor zover ik weet dan, we zijn wel zowat 24 uur samen. Maar wat hij voelt weet ik niet, kriebel, jeuk, pijn..... geen idee. Afgesproken met de da om om de 2 a drie maanden na te kijken of het gegroeid is. Dit moet ik over een paar weken doen. Als ik echt wil weten wat het is, en dat wil ik wel en zeker als ik verdere behandelingen mbt zijn ellebogen wil gaan doen een noodzaak, dan moet ik een biopt laten nemen.

EDIT: Nu wilde ik dat nemen van een biopt combineren met een andere ingreep, de injecties, ivm de narcoses. Ben bang dat ik toch alleen voor het biopt een narcose moet geven. Kan ook nog even wachten om te kijken hoe het de komende tijd gaat met het verhogen van de nsaid's en de controle van het plekje.
Maar stel het gaat weer een half jaartje goed met de nsaid's en hij gaat dan weer achteruit, is hij weer wat ouder en zit ik weer met het dilemma opereren of niet. Ook is hij dan weer wat ouder en ook de risico's weer wat groter. Heel heel moeilijk. Denk dat ik ook eens contact opneem met die kliniek in Belgie en daar de situatie voorleggen met een aantal vragen. Hoeveel pijn is er na de operatie. Mijn buurman heeft bijvoorbeeld een nieuwe knie gekregen. Hij gaf aan dat hij alleen pijn had aan de operatiewond.

Op advies van de specialist heb ik geen scan laten maken van zijn voet/kussen. Als er iets inzit dan zou het continue ontstoken zijn en regelmatig pus uit moeten komen bij scheuren. Dit is niet het geval. De laatste tijd gaat het wel goed met zijn kussen. Waar hij ook regelmatig last van heeft en ook heel pijnlijk kan zijn is een gistinfectie aan die voet. Soms wanneer hij dit heeft wil hij niet eens lopen.

Heb inmiddels van verschillende specialisten en mijn eigen dierenarts meer informatie ingewonnen.
Het ziekenhuis in Belgie dat die nieuwe prothese aanbied, Dacmalpertuus, gaf aan dat in Engeland de ingreep 2 maal was uitgevoerd met complicaties en een tiental in Amerika met redelijk goed resultaat.
Hij wees erop dat wanneer er een infectie in het bot optreed dan kan het zijn dat de enige optie is om de elleboog vast te zetten. Wanneer er niet genoeg bot is om dit te doen dan is de enige optie om te amputeren.
Amputeren is bij mijn hond niet mogelijk.
De prothese kan gedeeltelijk de elleboog vervangen of geheel. De gedeeltelijke vervanging vergt een lange en intensieve revalidatie met fysiotherapie. De gehele vervanging wordt vaker bij oudere honden aangeraden omdat bij slijtage er partikels vrijkomen die na een langere tijd het imuumsysteem kan aantasten. Daarom wordt deze afgeraden om die bij jonge honden uit te voeren.
Hij denkt dat de gehele prothese bij de grootte van een Old Englisch Bulldog niet gaat passen en dat de gedeeltelijke prothese ivm de lange intensieve revalidatie voor een wat oudere hond niet wenselijk is.
Hij moest ook zoiezo eerst een scan maken om een goed advies te kunnen geven. De kosten waren los van de scans en nazorg bij evt complicaties makkelijk €3000,- tot €5000,- per elleboog.

Had ook met de orthopeed overlegd die verleden jaar de arthroscopie heeft uitgevoerd. Deze gaf alleen wat algemene informatie dat deze prothese nog in ontwikkeling is en dat alle huidige elleboog protheses te veel kans op complicaties geven. Hij raadde, ipv de Depo medrol, IRAP en/of stamceltherapie aan. Dit verbaasde me een beetje want toen hij de arthroscopie had uitgevoerd en ik als vervolg behandeling die stamceltherapie wilde doen, hij aangaf dat dit geen zin had en de PAUL operatie aanraadde. Heb nu ook spijt dat ik geen second opinion heb gevraagd toen adh van die stamceltherapie.

Ben ook bij mijn dierenarts geweest. Zij zou zo een intensieve ingreep als de prothese niet bij haar eigen hond laten uitvoeren als deze de leeftijd zou hebben van mijn hond. Zij was van mening dat er nog genoeg andere sterkere pijnstilling is waardoor Harrie nog jaren mee zou kunnen. Ze noemde er een paar, ben ze inmiddels vergeten.

Janie2 schreef:Ik zou gezien de schade wat betreft pijnmedicatie wel de specialist volgen: nsaid. Eerst je lieverd op de rit krijgen, als dat lukt dan pas kijken of er enig sprake kan zijn van dosering verlaging. Maar dan eerder cimalgex, previcox of bijv een trocoxil.

Het zouden deze kunnen zijn. Bedoel je dat je deze eerder zou geven dan de nsaid's? Of bedoel je dat je deze zou afbouwen naast een maximale dosis nsaid's?

Ze had ook die verdikking in zijn anus gevoeld. Hij was, voor zover ze na zo een korte tijd, kon voelen niet groter geworden. Wel gaf ze aan dat hij harder en bobbelig aanvoelde. Eerst was hij zacht waardoor het een ontsteking kon zijn. Nu hij harder aanvoelt zegt dit haar dat het weefsel is en dus een tumor. Dit wil niet gelijk kanker zeggen, kan van alles zijn. Heel onschuldig tot kanker. Harrie heeft er niet meer last van gekregen de afgelopen tijd. Af en toe schiet hij er ineens naartoe met zijn kop of vliegt ineens zijn mand uit en komt bij je staan met zijn achterkant. Volgens mij wat hij dan ook voelt gaat snel weer weg want hij gaat weer snel zijn mand in of slaapt weer verder.

Ik ben nu wel zover dat ik die prothese maar beter niet kan laten uitvoeren. Zou het wel willen maar ik denk niet dat ik hem dat moet aandoen. Ook gezien de mogellijkheid dat het helemaal mis kan gaan en gelijk moet laten inslapen. Ook met de lange intensieve revalidatie doe ik hem geen plezier. Het is een hond die snel in de stress schiet en angstig wordt als hij iets moet ondergaan.

Wat ik nu wel overweeg is de stamceltherapie met de IRAP(is toch hetzelfde als ACP?). Ik wacht nu nog op antwoord van de orthopeed van ANICURA hierover die de Depo medrol injecties wil geven. In de hoop dat hij die nsaid's niet meer nodig heeft, of veel minder, die waarschijnlijk op de lange duur juist zijn kraakbeen aantasten.

Hij weegt dus 36kg en heb inmiddels de Metacam verhoogd naar 30kg. Je ziet goed dat hij na elke verhoging langer goed loopt.

Heb afgelopen mei/juni stamcel en acp injecties laten zetten in de ellebogen van m'n 8 jarige jongen. Het was erg pijnlijk en n wekenlang revalidatie traject (de eerste weken mag er helemaal niet gelopen worden), waarna hij net zo slecht, zelfs slechter liep. Heb daarom eind augustus t meest pijnlijke elleboogje laten 'schoonmaken'. Er zaten zo n 8 kleine losse (lpc stukjes in) en ontzettend veel artrose. Vooral die losse stukjes waren zeer pijnlijk. Hij heeft gewoon heel slechte ellebogen. Ik denk oprecht dat stamcel/acp injecties werken wanneer de artrose nog niet zo ver gevorderd is dat er op plekken zelfs geen kraakbeen meer aanwezig is. Ps na de laatste lpc operatie is hij gelukkig n stuk beter gaan lopen. Succes met je hondje!

*Remy* schreef:Heb afgelopen mei/juni stamcel en acp injecties laten zetten in de ellebogen van m'n 8 jarige jongen. Het was erg pijnlijk en n wekenlang revalidatie traject (de eerste weken mag er helemaal niet gelopen worden), waarna hij net zo slecht, zelfs slechter liep. Heb daarom eind augustus t meest pijnlijke elleboogje laten 'schoonmaken'. Er zaten zo n 8 kleine losse (lpc stukjes in) en ontzettend veel artrose. Vooral die losse stukjes waren zeer pijnlijk. Hij heeft gewoon heel slechte ellebogen. Ik denk oprecht dat stamcel/acp injecties werken wanneer de artrose nog niet zo ver gevorderd is dat er op plekken zelfs geen kraakbeen meer aanwezig is. Ps na de laatste lpc operatie is hij gelukkig n stuk beter gaan lopen. Succes met je hondje!

Zo wat een vervelend verloop van de behandeling zeg, verschrikkelijk. Denk je dat je je hondje helpt, wordt het alleen maar erger. Hoop dat het nu nog heel lang goed zal gaan.
Hebben ze nog een verklaring gegeven over die losse stukjes? Kan het zijn dat ze voor de behandeling er al zaten? Waren dit stukjes bot of stukjes kraakbeen?. Wat ik begrepen heb dat als er al nieuw kraakbeen groeit dat dit niet van dezelfde kwaliteit is als het originele kraakbeen. Als ik dit dan hoor, en het waren stukjes kraakbeen, ben ik bang dat dit een risico kan zijn dat dit kan gebeuren bij deze behandeling.

Ook een tijd helemaal niet mogen lopen is idd ook niet goed. Ik denk ook dat mijn hond vanwege die langdurige ontsteking in zijn kussentje, waardoor hij die poot veel minder heeft gebruikt en we ook veel kortere stukjes moesten lopen, daarna minder goed is gaan lopen. Kan nog zijn dat hij de komende tijd, omdat het wat beter gaat door de pijnstilling, dat zijn spieren weer wat gaan aansterken en het hierdoor nog beter gaat worden.

Toen mijn hondje verleden jaar die arthroscopie had gehad viel de artrose mee, maar hij had wel op meerdere plaatsen, vooral links helemaal geen kraakbeen meer. De orthopeed gaf aan, na de arthroscopie, dat stamceltherapie geen zin had. Weet niet meer wat hij zei wat de reden was, kan zijn dat het idd komt dat de kraakbeenschade al te groot was.
Ik lees ook dat stamcellen de onsteking verminderen, het is wel een groot prijsverschil met de depo medrol, maar dat geef ik dan wel liever ook om het feit dat de stamcellen een jarenlange werking hebben. Daarentegen heeft de depo, volgens mij, ook een aparte pijnstillende werking, naast dat het pijnstillend is door de ontstekingremmende werking.

Ik wacht nog op een telefoontje van de orthopeed van Anicura. Heb er weer wat vraagjes bij.