Moderator: Lizzy
Hafdis schreef: Onze herderkruising van 2,5 jaar oud heeft nu voor de tweede keer in 1 maand tijd zijn voetzool dusdanig kapotgebeten dat hij er niet meer op kan lopen. We zijn er mee naar de dierenarts gegaan en hij heeft prednison, vitaminen en cortisonen gekregen.Allereerst maar even welkom op Barfplaats! Wat een vervelende toestand zeg, het pootkluiven! Hoe gaat het nu, op de medicijnen? Ik vraag me eerlijk gezegd wel af of het kluiven niet gedrag-gerelateerd is. Sommige honden automutileren (zelfbeschadigen/verwonding) bijv. door stress of ander geestelijk ongemak. Of heeft jullie herder eerst een wond aan de poot gehad ofzo? Heb je het idee dat het kluiven op de poot in sommige situaties erger is?
Heeft iemand hier ervaring mee?
Hafdis schreef: Onze herderkruising van 2,5 jaar oud heeft nu voor de tweede keer in 1 maand tijd zijn voetzool dusdanig kapotgebeten dat hij er niet meer op kan lopen. We zijn er mee naar de dierenarts gegaan en hij heeft prednison, vitaminen en cortisonen gekregen.Maar zei de DA verder niets waaróm je hond zo aan die poot kluift?
Peet schreef: Maar zei de DA verder niets waaróm je hond zo aan die poot kluift?Ja, ik vraag me dat ook in alle ernstigheid af hoor. Want een dierenarts moet toch verdomd goede redenen hebben om een paardemiddel als prednison voor te schrijven!
Is er een afkrabsel genomen? Of een allergie geconstateerd? Hoe zijn de andere poten, en is er iets tussen de tenen te zien (rode huid, schilfers etc)?
Ik zou zelf toch eerst een medische oorzaak willen kunnen uitsluiten.
Hafdis schreef: Ik zal in het kort onze hond omschrijven: We hebben hem uit het asiel in Roosendaal gehaald toen hij ca. 6 - 7 maanden oud was. Hij was brood mager, had een slechte huid, wormen, vlooien etc. We hebben hem gewassen, meegenomen naar de dierenarts, naar een hondenschool gegaan en langzaam aan zijn conditie opgebouwd. Van een tam scharminkel is hij uitgegroeid tot een mooie, energieke en hele lieve huisgenoot. Hij heeft in 1 jaar tijd de beginners, gevorderden en GG1 cursus met goed resultaat doorlopen. Omdat wij de indruk hadden dat hij eenzaam was hebben we na 2 maanden al een pup (IJslands hondje) gekocht. Sindsdien zijn ze onafscheidelijk. Ik denk dat het pootkluiven begonnen is toen ik dit jaar een paar weken op vakantie was en Mickey bij mijn man thuis is gebleven. Waarom dat hij later aan een andere poot begonnen is blijft voor mij onduidelijk. In principe doet hij het goed met de medicatie die hij heeft gekregen maar volgens de DA komt het weer gewoon terug. Mede daarom was ik al vrij snel na het herstellen van de eerste poot naar een klassiek homeopaat die praktijk houdt in Lelystad. (De hoofdreden van mijn bezoek aan de homeopaat is dat hij erg druk is in de auto.) Echter is Mickey daarna aan een andere poot begonnen en kon mijn man het niet langer aanzien en is weer naar de dierenarts gegaan. Met de homeopaat heb ik afgesproken om haar over 10 dagen weer te bellen om te kijken of Mickey weer 'bijgestuurd' moet worden.Mijn ervaring is dat honden op hun poten gaan kluiven door stress. En door het kluiven komen er stofjes vrij in het lichaam van de hond waardoor hij rustiger wordt. Aan dit stofje raken de honden een soort van 'verslaaft'.
