Hier kun je al je vragen en problemen kwijt met betrekking tot de gezondheid. Raadpleeg uw dierenarts bij twijfel of urgente zaken.

Moderator: Lizzy

Gebruikersavatar
Door harley
#3425520
Hierover kan ik nergens iets vinden, vandaar de vraag hier. Even de situatie schetsen. Op 1 januari zakte zora (dh meisje van 10,5 jaar) tijdens de wandeling op de grond en wilde niet meer omhoog, kortademig ook. Mijn man is ons met de auto moeten komen halen. Naar da geweest en bloed en echo gehad. Uit het bloed kwam niets uit. Echo wees op ‘wat vlekjes’ op lever en milt. Mevrouw was savonds weer opgeknapt nx meer aan de hand. 2 maanden gewoon goed gegaan, tot 26 en 28feb (zondag)weer hetzelfde (altijd in het weekend natuurlijk....) weer naar da, allerlei onderzoeken echo bloed e.d. Da zag het toen eerlijk gezegd al somber in. 2 1/2 uur zijn ze bezig geweest met haar , zo op het gemakje en rustig alles uitleggen, heel fijn! Dinsdag en woensdag had ik nog wat hoop omdat ze wel gewoon in huis rondliep en ook wel wilde eten. Woensdagavond da nog eens thuis geweest, nogmaals bloed afgenomen voor extra onderzoek. Do ochtend nog urine naar de kliniek gedaan.
En toen...donderdag middag begon ik vocht in haar buik te zien, ze had ondertussen al overgegeven en haar plas laten lopen, en heel kortademig. Da weer gebeld, halfje tramadol mogen geven mocht ze mss pijn hebben, wat ik dacht omdat ze op een gegeven moment verkrampte, ik kreeg haar bekje niet eens open...savonds 7 uur haar alsnog naar de kliniek gebracht voor pijnstilling en in afwachting vd uitslag vh bloedonderzoek.
Om 8 uur belde ik om te vragen hoe het ging, en toen waren ze bezig met nog wat onderzoeken....wat helemaal mijn bedoeling niet was omdat ik haar dit niet meer allemaal aan wilde doen. Ze hebben dus alsnog een nieuwe echo gemaakt, waar dus een sterk afwijkende milt, sereus vocht bij buikpunctie en vocht in hartzakje zichtbaar was, wat bij punctie bloed bleek te zijn...diagnose bloeding in pericard met hartfalen, oorzaak vermoedelijk hemangiosarcoom rechter hartoortje, maar dit was echografisch moeilijk vast te stellen.
We hebben haar diezelfde avond weer mee naar huis genomen omdat ze volgens alledrie de da geen pijn had wat ik heel belangrijk vond. Besloten dat ze die nacht lekker in haar eigen huis en bed kon slapen en vrijdag avond zou de da komen voor het afscheid prikje.
Echter dit was niet meer nodig, vrijdag ochtend is ze zelf gegaan terwijl ik bij haar lag. Eigenlijk was ik blij dat ze zelf ging en niet zo nog heel de dag moest liggen wachten op de da. Aan de andere kant hoop ik dat ze niet zoveel heeft afgezien dat ze uit zichzelf overleed....mijn vraag nu na heel dit verhaal. Weet iemand van jullie of een hart en buik punctie zonder verdoving pijnlijk is?....ik lig hier wakker van. Volgens de da niet pijnlijker dan een onderhuidse of intramusculaire injectie. Maar als ik hartpunctie bij mensen lees is het een heel gedoe wat best pijnlijk kan zijn. Volgens da zou ze daar overleden zijn als ze pijnstilling hadden gegeven met zulke pathologien. Ik denk nu telkens maar had ik haar die do avond maar niet naar daar gebracht om haar dat alles te besparen, maar ja als je alles van te voren weet....
Door Siberienne
#3425522
Ik kan je geruststellen: als arts in opleiding regelmatig vocht uit buiken gehaald en dat is niet pijnlijk. Hart heb ik nooit zelf gedaan maar wel gezien. Beetje paradoxaal maar als er veel vocht zit doet het niet meer zeer dan een gewone injectie. Alleen bij mensen met een ontstoken en verkleefd hartzakje, is het gevoelig juist omdat er dan geen massa vocht zit maar meer ontsteking en daarin prikken kan pijnlijk zijn.

Maar ik denk echt dat de dierenarts helemaal gelijk heeft en dat je dat rustig kan geloven.

En verder heel veel sterkte en hele grote digitale knuffel
Door Lizzy
#3425529
Ach gossie, wat een verdrietig verhaal :'(

Bij twee van mijn honden is ook een buikpunctie gedaan, bij een ook een leverpunctie. Zonder verdoving. En nee, in beide gevallen heb ik niet het idee gehad dat dit pijnlijk was.

Heel veel sterkte met het verlies van je meisje :'( :-*
#3425559
Wat ontzettend verdrietig :'(

Hier ook ervaring met buik- en leverpunctie. Ze hebben er niet echt op gereageerd. De pijn valt dus denk ik mee.
Hopelijk heeft Siberienne je gerust kunnen stellen, want die zorgen en twijfels achteraf zijn zo naar :-*

Bedenk dat Zora's leven niet gedefinieerd wordt door de laatste momenten. Het gaat om al die gelukkige jaren die daar aan vooraf zijn gegaan.
Ik vind dat een troostend idee.

Fijn dat je bij haar was toen ze is overleden, dat vond ze vast heel geruststellend.
Heel veel sterkte.
:bigarmhug:
Gebruikersavatar
Door harley
#3425567
Dankjewel allemaal voor de reacties, dat geeft idd een beetje vertrouwen in de afloop. We zijn er hier helemaal ondersteboven van, vooral ook Zina haar dh vriendin van bijna 13. Die muts zo alleen te zien breekt je hart. :'( die twee waren altijd samen.
Gebruikersavatar
Door KarenH
#3425594
Ach, wat verdrietig. Heel veel sterkte.
Eef+Stippels schreef: Bedenk dat Zora's leven niet gedefinieerd wordt door de laatste momenten. Het gaat om al die gelukkige jaren die daar aan vooraf zijn gegaan.
Ik vind dat een troostend idee.
Wat zeg je dat mooi, het is ook helemaal waar, maar in je verdriet vergeet je dat natuurlijk.
Door Lizzy
#3426583
vakta.mondal schreef: za 22 mei 2021, 11:49 Ik ben hier een nieuweling. Ik zou graag meer willen weten over buikpijn. Hoe herstel je het?
Ik denk dat je beter een nieuw topic kunt openen en meer uitleg kunt geven over de buikpijn van je hond.
 Terug naar “Vragen en Problemen over gezondheid”

Barfplaats wordt gesponsord door