<< Bij wie de maag preventief moet worden vastgezet om maagkanteling te voorkomen. Dat zijn honden bij wie je met alles, maar dan ook alles wat je ze geeft, uiterst voorzichtig te werk moet gaan, want het kan zo maar mis zijn.<<De verklaring die jij noemt is heel zinnig. Op internet heb ik, toen ik voor een clubblad waarvoor ik over maagtorsie zou schrijven, nog een andere gevonden (uit het hoofd geciteerd hoor): het vermoeden bestaat, dat bij honden bij wie een los vel wordt geprefereerd, ook het bindweefsel veel losser wordt en dat ze daarom ook gevoeliger zijn voor maagtorsies'.
Tja Oebaya, maagkanteling en preventief vastzetten van de maag.
Er zullen wel geen statistieken van zijn , maar het zou intressant zijn om weten of pakweg 50 jaar geleden de DD ook zo over gevoelig was als heden ten dage.
Ik kan me niet herinneren dat DHondt hierover iets geschreven heeft in zijn boek, ik heb ook nog een ander klein boekje over dat ras en daar word ook niet specifiek over maagtorsies bij de DD geschreven.
Dus heb ik de indruk dat het de laatste decennia meer voorkomt dan vroeger.
Feit is nog steeds dat men de oorzaak van een draaiing niet kent.....maar.........Ik heb daar mijn eigen gedacht over en dat is een beetje ontstaan toen jaren geleden een da. me iets vertelde.
Bij vleesvoeding moet de maag voldoende werken . das en sterke spier die zich spant en ontspant.
Bij brok is dat voor niks nodig want die valt zo uit mekaar en zwelt op.
Dus die maagspieren worden niet meer voldoende benut, verslappen , verzwakken..... degenereren, bij de eerste generaties brokkendoggen gebeurden de torsies op latere leeftijd , maar wat na 10 tallen jaren fokken , met die honden die zowieso al gevoelig hiervoor waren, degeneratie van die krachtige maagspier evolueerd steeds maar in een richting.
Misschien is dit te simpel geredeneerd maar ik zou er maar rekening mee houden.
Gr.
Roger.
Als dat bindweefsel een reden is, dan kan ook hier weer de fok schuldig zijn: lippen kunnen immers niet los genoeg, oogleden moeten lekker laag hangen en horen er werkelijk rimpels in het gezicht, dan streven we er naar zo veel, dat er operatief vervolgens weer een paar moeten worden verwijderd.
Soms denk ik wel eens: laten we met sommige rassen maar eens helemaal terug naar af gaan. Want het gaat nu over doggen, en ik weet het ook niet van alle rassen, maar als je hoort dat bijna geen Schotse terriër meer natuurlijk bevalt, omdat ze het beest korter en ronder zijn gaan fokken en daardoor het geboortekanaal tekort is geworden voor een natuurlijke bevalling, dat bij de Engelse dog bewust de dwerggroei (je hebt er zo'n mooi duur woord voor waar ik nu even niet op kan komen), zo bewust zo ver is doorgefokt, dat ook de staart is aangetast en wel zo, dat hij soms terug in de rug groeit. De Duitse herder van wie de achterhand lager, lager, schuiner moest, tot de heupen het niet meer aankonden. Ik denk dat we met behulp van iedereen hier op de site honderden van dit soort door de fok gecreëerde ellende kunnen opnoemen.
Bleef het daar dan maar bij, maar als het met de fok niet wil lukken dan grijpen we naar anabole steroïden (onder meer de Westie). In Engeland is de nieuwste mode om de honden voor een show vol te stoppen met cafeïne en codeïne, schijnen ze pittiger over te komen of zo. Alhoewel je van codeïne normaal gesproken zo duf als een konijn wordt. De volgende ochtend zitten die honden met koppijn in hun mand.
Laten we over dit soort ellende maar gauw stoppen, want je gaat er gewoon een potje van zitten janken.