[Kaela]

PoP jouw omstandigheden wijzigden nadat je een dier hebt aangeschaft. Dat is wat mij betreft echt compleet anders dan een dier aanschaffen waar je van te voren al geen geld voor hebt.

Voorbeeld: iemand in de bijstand, heeft al een hondje, doet haar best maar beestje wordt ziek en moet op afbetaling behandeld worden. Sneu en verdrietig. Beestje dood, binnen een maand nieuw hondje. Dat kan dus gewoon niet. De dierenarts rekeningen van de vorige hond waren nog niet eens afbetaald. Een dier is geen recht, een dier is een enorme verantwoording. Dus ja, heb je heel weinig geld, dan neem je geen dier. Want mijn paard is een groot voorbeeld, maar ik ben aan Valentijn ook in totaal wel 150 euro dierenartskosten kwijt geweest en voor de muisjes nog wel meer. Elk dier heeft recht op een basisverzorging. En dan heb ik het niet over dure operaties van duizenden euro’s, maar gewoon zorg als er een oor ontstoken is ofzo.

En ik oordeel ook niet over iedereen, maar ik oordeel wel keihard over mensen die hun eigen belang van een dier willen hebben keihard boven het gezonde verstand of je enigszins een financiële situatie hebt om de verantwoording te kunnen dragen zetten. Dat is voor mij hetzelfde als bewust een goedkoop broodfok hondje kopen en dan janken dat ie ziek is.

[pike]

Een dier is een levend wezen en je kiest bewust voor een enorme verantwoording als je er een neemt. En hoewel ik in individuele situaties heel empatisch en behulpzaam wil en zal zijn als dat terecht is, sta ik vanwege de hulpeloosheid van het dier en de overdaad aan gemakzuchtige mensen toch heel zwart wit hier in. Bezint eer ge begint en doe een beetje je best als het leven niet zo makkelijk is. Dan lukt er een hele hoop.

+1

[pearlsofpassion]

Daar ben ik het mee eens.

Maar daar ging het niet over dacht ik. Wel over mensen die hun hond nu moeten af staan omdat ze het niet meer kunnen betalen.
Er is best wel veel duurder geworden het voorbije jaar.

[Hanny]

Het lijkt me echt vreselijk, als je de kosten niet meer kunt betalen. Dan kun je als buitenstaander wel zeggen, dat de aanschaf misschien onverstandig was, maar dat doet er dan niet meer toe.
Wat ik ook zo jammer vind, dat de dierenartskosten zo hoog zijn, misschien zouden mensen wel veel minder gebruik kunnen maken van de arts. Gezond verstand gebruiken, maar als je weinig weet ga je juist, misschien nog wel meer, artsen hulp gebruiken. Ik zeg dus niet, dat de arts te duur is, maar dat daar misschien wel te veel en onnodig gebruik van wordt gemaakt.
Allemaal zo jammer.
Ik weet heel zeker, dat wij ook geen dure operatie zullen kunnen betalen. Ik schaam me daar niet voor en tot nu toe, is dat ook niet nodig geweest.
Hoe veel geluk kan een mens hebben, maar soms hebben andere mensen dat niet.
Nogmaals, als je echt je hond niet meer kunt onderhouden, dan is dat ontzettend verdrietig.

[Kaela]

Maar jeetje, ik zeg toch ook niet dat iedereen die de kosten niet kan dragen onverstandig is. En ook niet dat dat niet triest is.

Het enige dat ik zeg is dat je van te voren daar goed over na hoort te denken. En daarna is het leven het leven en dat gaat niet altijd zoals je wilt. Maar als ik hier lees dat mensen minder met aantal honden en formaat hond, dan is dat wat ik bedoel. Niet aan iets beginnen wat je niet dragen kunt. En dan je best doen binnen de (veranderende) mogelijkheden die je hebt.

[yazzie]

@ Martine: pffff... vier honden binnen twee jaar wegbrengen... en heel recent dus Ayla. Heel veel sterkte. Ik hoop met je mee dat Xenzi nog heel lang bij je mag blijven.

Het ontzettende nare van deze discussie is wel dat zelfs een huisdier nu een soort van luxe aan het worden is. Het scheelt nogal of je twee inkomens uit een goede baan standaard elke maand binnenbrengt of in je uppie door een ongeluk of ziekte een wajong-uitkering hebt of alleen een AOW'tje en geen uitzicht op verbetering hebt voor de toekomst. Dan zou je als minderbedeelde (financieel/gezondheid/ouder worden) dus nooit een huisdier kunnen hebben terwijl juist die mensen daar zoveel liefde, troost en aanspraak aan kunnen hebben? Dat vind ik nogal heel stellig en eigenlijk een dieptrieste conclusie.

Ben je dan alleen een goede baas als je een dure, onverwachte operatie kan betalen? Of zou het ook zo kunnen zijn dat je met de minimale financiële middelen die je hebt je dier de dagelijkse voeding en verzorging geeft, misschien niet in onze ogen het allerbeste maar wel met alle mogelijke liefde en met de dierenarts afspreekt dat kosten betaald worden van het vakantiegeld in mei? En ja, die hele dure operatie, al dan niet levensreddend, of onderzoeken in een specialistische kliniek, dat kan dan niet... Maar maakt dat dan alleen of je wel of geen huisdier zou mogen nemen? Is dan echt het hebben van voldoende (en ja, wat is dan voldoende?) geld een voorwaarde om een huisdier te mogen aanschaffen?

Ik ken in mijn eigen kring genoeg mensen die voldoende (nogmaals, wat is voldoende?) geld hebben voor hun huisdieren maar waarvan ik denk 'als ik ooit terugkom als hond/kat hoop ik niet dat ik bij jou terecht kom'. Om talloze redenen. Aan de andere kant ken ik ook mensen die door omstandigheden in het leven aan de financiële ondergrens zijn beland maar zoveel liefde geven aan hun 'allessie', soms geholpen door de dierenarts of ouders. Tsja, zeg het maar...

We hebben het nu over huisdieren, maar straks gaat het misschien over kinderen die financieel niet meer haalbaar zijn voor bepaalde groepen mensen. Luiers schijnen ook erg duur te zijn.

Ik ben het met Pop eens, je kan het vooraf nog zo mooi uitstippelen maar tijd haalt je altijd in, soms aan de goede kant maar soms ook aan de verkeerde kant. Iedereen heeft uiteindelijk maar één garantie in het leven (vroeg of laat) en het enige waar je nu enigszins invloed op heb is de keuze die je vandaag maakt. Als die uit oprechte liefde is, is dat misschien niet altijd de meest verstandige of verantwoordelijke keuze, maar begrijp ik die keuze wel...

[Martine M]

@ Martine: pffff... vier honden binnen twee jaar wegbrengen... en heel recent dus Ayla. Heel veel sterkte. Ik hoop met je mee dat Xenzi nog heel lang bij je mag blijven.

DAnk je wel

Het ontzettende nare van deze discussie is wel dat zelfs een huisdier nu een soort van luxe aan het worden is. Het scheelt nogal of je twee inkomens uit een goede baan standaard elke maand binnenbrengt of in je uppie door een ongeluk of ziekte een wajong-uitkering hebt of alleen een AOW'tje en geen uitzicht op verbetering hebt voor de toekomst. Dan zou je als minderbedeelde (financieel/gezondheid/ouder worden) dus nooit een huisdier kunnen hebben terwijl juist die mensen daar zoveel liefde, troost en aanspraak aan kunnen hebben? Dat vind ik nogal heel stellig en eigenlijk een dieptrieste conclusie.

Ik zeg al enkele jaren dat een hond een luxe product wordt als je alleen al de prijzen ziet van sommige rassen met stamboom, naar mijn mening werkt dit juist de broodfok in de hand.
Ik heb altijd (behalve nu met Senshi) adoptie honden gehad, ik haalde de "moeilijkere" honden uit het asiel wel nog voor ze 2 jaar oud waren. Nadat mijn kaukaas Ares gestorven was wou ik toch weer een kaukaas maar dat kon ik niet betalen, ik heb dan weer 1 geadopteerd maar dat is niet zo goed afgelopen omdat die (wist ik pas toen ik hem al had) recht uit de broodfok kwam en helemaal verneukt was door de vorige eigenaar maar soite dat is een andere discussie.
Nu heb ik me wel een keer een pup aangeschaft van een ras wat ook veel geld kostte maar ik wou hem zo graag dus en heb lang gezocht.

Ben je dan alleen een goede baas als je een dure, onverwachte operatie kan betalen? Of zou het ook zo kunnen zijn dat je met de minimale financiële middelen die je hebt je dier de dagelijkse voeding en verzorging geeft, misschien niet in onze ogen het allerbeste maar wel met alle mogelijke liefde en met de dierenarts afspreekt dat kosten betaald worden van het vakantiegeld in mei? En ja, die hele dure operatie, al dan niet levensreddend, of onderzoeken in een specialistische kliniek, dat kan dan niet... Maar maakt dat dan alleen of je wel of geen huisdier zou mogen nemen? Is dan echt het hebben van voldoende (en ja, wat is dan voldoende?) geld een voorwaarde om een huisdier te mogen aanschaffen?

Toen ik ie kaukaas adopteerde van 8 maanden en die begon te manken en ik onderzoeken liet doen dan bleek dat die 2 x HD had en 2 x ED volledige kostenplaatje was minstens 6500 euro dat kon ik niet en heb toen een crowdfunding opgestart. Ik heb toen ook van sommige mogen horen dat als je het geld er niet voor hebt je er niet moet aan beginnen en dat doet ongelofelijk veel pijn want ik wou hem toch een kans geven, ik heb hem laten opereren maar uiteindelijk waren de eerste foto's van de heupen niet goed genomen en zagen die er slechter uit dan eerst gedacht en de heup schoot uit de kom en kon niet terug geplaatst worden omdat de kom niet diep genoeg was enfin lang verhaal en ik heb hem moeten late inslapen. Als je hier zoekt op Django kan je er wel wat van terug vinden.
Dit is wel de reden dat ik nu voor Senshi een verzekering genomen heb, ook al was dit uitzonderlijk natuurlijk maar voor de minste operatie bij een grote hond ben je 2000 euro of meer kwijt want het is niet alleen de operatie maar ook de nazorg.
Dus tja ben ik dan een slechter baasje omdat ik hulp moest gaan zoeken?

Ik ben het met Pop eens, je kan het vooraf nog zo mooi uitstippelen maar tijd haalt je altijd in, soms aan de goede kant maar soms ook aan de verkeerde kant. Iedereen heeft uiteindelijk maar één garantie in het leven (vroeg of laat) en het enige waar je nu enigszins invloed op heb is de keuze die je vandaag maakt. Als die uit oprechte liefde is, is dat misschien niet altijd de meest verstandige of verantwoordelijke keuze, maar begrijp ik die keuze wel...

Alles wordt momenteel duurder en zo kunnen meerdere mensen in de problemen geraken helaas en ja als je geen eten meer op tafel kan zetten voor je kinderen wat da met de hond?
Maar ik hoop dat ik nooit zo een keuze moet maken want ik denk dat het voor mij dan ook niet meer hoeft. Ik ben maar alleen met mijn hond dus dan is er niets meer maar goed zeg nooit nooit maar voorlopig heb ik geen zeker geen problemen om mijn hond eten te geven en met de verzekering zit ik nu daar ook safe. Met 3 honden had het een andere verhaal geweest want 3 honden verzekeren kost heel veel geld en het voer dat dan so omhoog gaat en de rest.... maar een hond weg doen zal echt mijn aller laaste keuze zijn het zou dan geen keuze meer zijn maar van moeten.

Maar eerlijk huisdieren zijn zo in dat iedereen er zijn centje aan wil verdienen nu en daar wordt flink van geprofiteerd en uitgebuit.

[smulpaap]

Jeetje Martine , sterkte . Zoiets hakt erin he
Ik ben er ook eens twee kwijt geraakt, binnen vijf maanden

En ik ken eigenlijk geen DAP (meer ) waar je niet direct moet betalen
Mijn vorige DA in NH had een regeling : de eerste €500 direct betalen , daarna mocht het in termijnen . Maar dat gold voor vaste klanten , die goed voor hun dier zorgden .
Ik kwam met Thara bij een Anicura kliniek , daar hield de osteopaat praktijk . Melden bij de balie . De eerste keer werd mij direct gevraagd of ik kon betalen .

En heel eerlijk ? Slechts 1 hond, ik vind er geen zak aan. Maar ik houd het bij 1 kleintje . Wetende wat het allemaal kost. Dat merkte ik indertijd al met mijn viertal . Met de laatste twee dames hakte dat er maandelijks flink in ( strippenkaart bij de da he , ouderdom komt met gebreken ) maar ook toen kostte een operatie bv veel geld

Met de huidige juffrouw staat de financiële teller ook al op zo'n € 4000 . Maar ik ben gelukkig verzekerd en ik kreeg de onkosten vergoed . Ook ik heb regelmatig asielzoekers opgevangen , zijn ze zes plus dan is verzekeren een dure ......

Ik kan gelukkig nog steeds goed voor haar zorgen . Bezuinigingen op voeding is niet nodig . Ze eet gelukkig niet zo veel . Ze krijgt haar osteopathie behandelingen , ze kan tijdig geplukt worden .... Ik heb geen grote vriezer nodig . Een deel is voor ons ,en een deel is voor haar .

[Kaela]

@ Martine: pffff... vier honden binnen twee jaar wegbrengen... en heel recent dus Ayla. Heel veel sterkte. Ik hoop met je mee dat Xenzi nog heel lang bij je mag blijven.

Het ontzettende nare van deze discussie is wel dat zelfs een huisdier nu een soort van luxe aan het worden is. Het scheelt nogal of je twee inkomens uit een goede baan standaard elke maand binnenbrengt of in je uppie door een ongeluk of ziekte een wajong-uitkering hebt of alleen een AOW'tje en geen uitzicht op verbetering hebt voor de toekomst. Dan zou je als minderbedeelde (financieel/gezondheid/ouder worden) dus nooit een huisdier kunnen hebben terwijl juist die mensen daar zoveel liefde, troost en aanspraak aan kunnen hebben? Dat vind ik nogal heel stellig en eigenlijk een dieptrieste conclusie.

Ben je dan alleen een goede baas als je een dure, onverwachte operatie kan betalen? Of zou het ook zo kunnen zijn dat je met de minimale financiële middelen die je hebt je dier de dagelijkse voeding en verzorging geeft, misschien niet in onze ogen het allerbeste maar wel met alle mogelijke liefde en met de dierenarts afspreekt dat kosten betaald worden van het vakantiegeld in mei? En ja, die hele dure operatie, al dan niet levensreddend, of onderzoeken in een specialistische kliniek, dat kan dan niet... Maar maakt dat dan alleen of je wel of geen huisdier zou mogen nemen? Is dan echt het hebben van voldoende (en ja, wat is dan voldoende?) geld een voorwaarde om een huisdier te mogen aanschaffen?

Ik ken in mijn eigen kring genoeg mensen die voldoende (nogmaals, wat is voldoende?) geld hebben voor hun huisdieren maar waarvan ik denk 'als ik ooit terugkom als hond/kat hoop ik niet dat ik bij jou terecht kom'. Om talloze redenen. Aan de andere kant ken ik ook mensen die door omstandigheden in het leven aan de financiële ondergrens zijn beland maar zoveel liefde geven aan hun 'allessie', soms geholpen door de dierenarts of ouders. Tsja, zeg het maar...

We hebben het nu over huisdieren, maar straks gaat het misschien over kinderen die financieel niet meer haalbaar zijn voor bepaalde groepen mensen. Luiers schijnen ook erg duur te zijn.

Ik ben het met Pop eens, je kan het vooraf nog zo mooi uitstippelen maar tijd haalt je altijd in, soms aan de goede kant maar soms ook aan de verkeerde kant. Iedereen heeft uiteindelijk maar één garantie in het leven (vroeg of laat) en het enige waar je nu enigszins invloed op heb is de keuze die je vandaag maakt. Als die uit oprechte liefde is, is dat misschien niet altijd de meest verstandige of verantwoordelijke keuze, maar begrijp ik die keuze wel...

Ik krijg geloof ik niet duidelijk wat ik bedoel.

Maar ja, een huisdier is grotendeels wel een luxeproduct. Geen recht. Een huisdier is een verantwoordelijkheid.

En dat wil niet zeggen dat als je minder geld hebt je van mij geen huisdier mag. En ik verwacht ook echt niet dat iedereen maar een operatie van duizenden euro’s moet kunnen ophoesten. Maar heb je weinig geld of wil je een dier wat buiten je financiële mogelijkheden ligt, dan moet je wel goed bedenken wat je doet. Neem je dan een joekel van een hond of een kleintje. Neem je dan überhaupt een hond of is een parkiet (bij wijze van) ook heel gezellig en veel betaalbaarder? Neem je het dier nu, of spaar je een poos zodat je voordat ie komt een normaal buffertje hebt voor normale medische zorg?

Er kan heel veel, ik gun mensen alles. Maar of je nou arm bent of rijk(er), er zitten altijd grenzen aan wat je kan betalen en daar moet je zeker als je aan een levend wezen wilt beginnen over nadenken.

[Martine M]

Ik krijg geloof ik niet duidelijk wat ik bedoel.

Maar ja, een huisdier is grotendeels wel een luxeproduct. Geen recht. Een huisdier is een verantwoordelijkheid.

En dat wil niet zeggen dat als je minder geld hebt je van mij geen huisdier mag. En ik verwacht ook echt niet dat iedereen maar een operatie van duizenden euro’s moet kunnen ophoesten. Maar heb je weinig geld of wil je een dier wat buiten je financiële mogelijkheden ligt, dan moet je wel goed bedenken wat je doet. Neem je dan een joekel van een hond of een kleintje. Neem je dan überhaupt een hond of is een parkiet (bij wijze van) ook heel gezellig en veel betaalbaarder? Neem je het dier nu, of spaar je een poos zodat je voordat ie komt een normaal buffertje hebt voor normale medische zorg?

Je moet zeker en vast alles in overweging nemen voor je een dier aanschaft, elk dier inderdaad, als je bij het begin al hulp moet gaan vragen om het eten te betalen dan ben je inderdaad verkeerd bezig, zulke dingen zie ik ook wel inderdaad.

[pearlsofpassion]

Ik krijg geloof ik niet duidelijk wat ik bedoel.

Maar ja, een huisdier is grotendeels wel een luxeproduct. Geen recht. Een huisdier is een verantwoordelijkheid.

En dat wil niet zeggen dat als je minder geld hebt je van mij geen huisdier mag. En ik verwacht ook echt niet dat iedereen maar een operatie van duizenden euro’s moet kunnen ophoesten. Maar heb je weinig geld of wil je een dier wat buiten je financiële mogelijkheden ligt, dan moet je wel goed bedenken wat je doet. Neem je dan een joekel van een hond of een kleintje. Neem je dan überhaupt een hond of is een parkiet (bij wijze van) ook heel gezellig en veel betaalbaarder? Neem je het dier nu, of spaar je een poos zodat je voordat ie komt een normaal buffertje hebt voor normale medische zorg?

Er kan heel veel, ik gun mensen alles. Maar of je nou arm bent of rijk(er), er zitten altijd grenzen aan wat je kan betalen en daar moet je zeker als je aan een levend wezen wilt beginnen over nadenken.

Ik begrijp je wel hoor Kaela.
Maar de eerste post ging over mensen die omwille van de huidige stijging van prijzen op zowat alles hun hond moeten weg doen.
Dat kon toch niemand voorzien?
Als iemand dat nu voorheeft is dat toch niet noodzakelijk omdat hij er op voorhand niet over heeft nagedacht?
Dat vind ik te veel vooroordeel. Want het leven is echt wel heeeel veel duurder geworden de laatste tijd. En ik denk, bij de minder bedeelden nog meer dan bij mij vb. Wij merken er niets van. Maar ik prijs me daar heeeel gelukkig om. Want ik weet dat het voor velen wel heel veel zorgen geeft.
Dus ja, ik heb wel medelijden met mensen die hun hond moeten afstaan omdat ze er echt niet meer voor kunnen zorgen. Want dat kan echt wel voorkomen, denk ik. Ook als ze er voorheen goed over nagedacht hebben.
Daar ging het mij om. Dat dat wel kan.

Er zullen heus wel mensen zijn waarbij de dieren buiten vliegen voor ze zelf maar iets laten.. Net als er mensen het eten uit hun eigen mond sparen voor hun dieren. En er zijn mensen die kleinere hondjes nemen, maar een hond die er al is kan je niet verkleinen. En die gaat met ouder worden vaak alleen maar meer kosten...
Laten we gewoon iedereen het voordeel van de twijfel geven voor te oordelen.

[Nikass]

Ik weet heel goed wat het is om jarenlang van maand tot maand te leven en altijd creatief te moeten zijn om het einde van de maand te halen. En de twee operaties binnen vier maanden van elk 1400,- die mijn hond destijds kreeg kon ik inderdaad niet direct aan de balie afrekenen. Maar ze heeft die operaties wel gehad en het heeft mijn honden (ik had er destijds ook twee van 30 kg, die op bijzondere wijze in mijn leven waren gekomen, maar toch een keuze van mij ook uiteraard) nooit aan iets ontbroken.
Ik oordeel zeker niet over iedereen en er zijn altijd trieste uitzonderlijke situaties, maar over het algemeen is het een kwestie van prioriteiten. Dus ja, ik kan net als Kaela ook wel hard reageren, maar daarvoor heb ik ook teveel gezien dat het dier niet op de eerste, tweede of zelfs derde plaats komt, maar ergens helemaal onderaan.

Edit: en ik wist in eerste instantie niet altijd waar ik aan begon, en ik had geen spaarrekening überhaupt, en ook geen steunend netwerk. Maar juist als je ze eenmaal hebt ben je bereid om alles opzij te zetten voor ze, lijkt mij...

[Charlie Angel]

Heel veel sterkte gewenst Martine, dat is wel veel achter elkaar.

[Kaela]

Ik begrijp je wel hoor Kaela.
Maar de eerste post ging over mensen die omwille van de huidige stijging van prijzen op zowat alles hun hond moeten weg doen.
Dat kon toch niemand voorzien?
Als iemand dat nu voorheeft is dat toch niet noodzakelijk omdat hij er op voorhand niet over heeft nagedacht?
Dat vind ik te veel vooroordeel. Want het leven is echt wel heeeel veel duurder geworden de laatste tijd. En ik denk, bij de minder bedeelden nog meer dan bij mij vb. Wij merken er niets van. Maar ik prijs me daar heeeel gelukkig om. Want ik weet dat het voor velen wel heel veel zorgen geeft.
Dus ja, ik heb wel medelijden met mensen die hun hond moeten afstaan omdat ze er echt niet meer voor kunnen zorgen. Want dat kan echt wel voorkomen, denk ik. Ook als ze er voorheen goed over nagedacht hebben.
Daar ging het mij om. Dat dat wel kan.

Er zullen heus wel mensen zijn waarbij de dieren buiten vliegen voor ze zelf maar iets laten.. Net als er mensen het eten uit hun eigen mond sparen voor hun dieren. En er zijn mensen die kleinere hondjes nemen, maar een hond die er al is kan je niet verkleinen. En die gaat met ouder worden vaak alleen maar meer kosten...
Laten we gewoon iedereen het voordeel van de twijfel geven voor te oordelen.

Mijn reactie was op Pike die stelde dat de prijsstijgingen naar haar ervaring nog echt niet zo groot zijn en er dan altijd nog zoveel mogelijkheden op besparen zijn dat wegdoen echt wel wat voorbarig is.

En dat ben ik met haar eens. Je hoeft niet die kvv of brok te voeren die zo gigantisch in prijs stijgt. Met wat onderzoek zijn er nog genoeg betaalbare alternatieven. En dan maar iets inleveren op kwaliteit, dat is altijd beter dan je dier weg moeten doen.

En nee, ik geef niet iedereen het voordeel van de twijfel. Daarvoor heb ik gewoon niet genoeg vertrouwen in de mensheid. Daarvoor heb ik teveel mensen krokodillentranen zien huilen omdat hun goedkope broodfok hondje ziek bleek, coronahondjes die nu bij het asiel gebracht worden omdat we weer op vakantie kunnen en dat soort narigheid.
Dat neemt, nogmaals, niet weg dat ik sympathie heb voor die mensen die wel de pech hebben hard getroffen te worden door de stijgende prijzen en veranderingen in hun leven. Ik heb dat al meerdere keren gezegd. Maar die sympathie geld voor mij wel echt alleen voor de mensen voor wie dat echt zo is en ik geloof gewoon niet dat dat zo vaak het geval is.

[smulpaap]

Tja , ik met het met Kaela eens .
Mensen schaffen heel gemakkelijk een huisdier aan. En nemen met datzelfde gemak weer afstand . Thara is mijn 14de hond en herplaatser nummer 10 . Ik ken zo zoetjes aan de verhalen wel .
Als we alleen al kijken hoeveel sites er de laatste jaren wel niet zijn bijgekomen om huisdieren te herplaatsen.....
Mensen stellen idiote hoge eisen , en als hondlief daaraan niet voldoet kan dat al reden zijn om de stakker de deur uit te zetten . Ik heb menigeen gesproken die geen flets idee heeft hoe hoog de factuur van de DA eruit kan zien . Een enting , ontworming en iets tegen de vlooien . Dat zijn dan de kosten wel . Mijn hart huilt als ik een kreupele senior zie lopen . Te tandenknarsen van de pijn. En waarvan een eigenaar gewoon te lamlendig is om de stakker pijnstilling te geven . Dat is me te duur , ik laat er mn biertje niet voor staan. En zo zijn er nog tal van voorbeelden , dan komt bij mij de stoom uit mn oren . Of Fikky mag zijn laatste levensdagen slijten in het asiel omdst ie zijn behoeften niet zo goed meer op kan houden , of begint te spoken tijdens de nacht .

En ja , ik ken gelukkig ook eigenaren die door het vuur zijn gegaan voor hun huisdier. Overwerken, het vakantiegeld inzetten voor hun huisdier , de caravan verkopen om een operatie te bekostigen. Of eten uit de eigen mond sparen om hun diertje te behouden
Of hond of kat met de pot mee laten eten. Altijd een betere oplossing dan zo'n stumper de deur uitzetten