[Elly]

Sinds enige tijd drinkt en plast onze 13,5 jarige ex-kater veel. Bezoekje aan de dierenarts gebracht. Urine en bloed onderzocht. Geen suikerziekte, nieren en lever goed (gelukkig). Het bloed is nu doorgestuurd naar Utrecht voor schildklieronderzoek. Ik denk niet dat daar wat uitkomt. Zijn gewicht is niet veranderd en hij eet zoals hij altijd doet. Volg. week woensdag krijgen we de uitslag. Even afwachten dus nog.

[sylvia]

Ik ben benieuwd wat er uit komt, laat dat nog even weten.
Wat eet hij?

[Rosita]

Hoop dat het niets ernstig is. Wat ik me wel afvraag is of de DA wel met zekerheid kan zeggen dat zijn nieren goed werken. Juist door het meer gaan drinken en plassen kunnen katten in begin hun bloedwaarden nog normaal houden. Volgens mij moeten ze ook kijken naar de hoeveelheid eiwit die hij uitplast om met zekerheid te kunnen zeggen dat zijn nieren goed werken. Is dit ook nagekeken? (dus naast de hoeveelheid glucose in zijn urine).

Groetjes Rosita

[Elly]

Hij eet al jaren Nutro brokjes (anti hairball)en tot voor kort Iams blikvoer. Omdat beide katten (ik heb er dus 2) veel moesten spugen ben ik op zoek gegaan naar ander blikvoer. Blijkt dat ze het op Whiskas met sardientjes goed doen (wat spugen betreft dan). De drink-en-plas problemen dateren al voor de Whiskas, dus daar ligt het niet aan. Onze hond (vr)eet Carnibest. De katten heb ik ook geprobeerd aan de Carnibest te krijgen. De drink-en-plas kat eet er wel iets van (vooral uit de eventuele kruimels uit de bak van de hond, dus als ik doorzet zal hij het uiteindelijk wel eten) maar de andere kat moet het dus echt niet. Ook niet met blikvoer en theelepeltje carnibest. Wel als ik er sardientjes in de olie erdoor heen doe, maar toen had ie weer diaree. Ik ben dus gestopt met Carnibest, ook omdat de katten al wat ouder zijn. Ik vond het een beetje zielig om het ze door de strot te duwen, zeg maar. Als er uit het schildklieronderzoek niets komt, denk ik dat ik toch maar weer Carnibest ga proberen. Dan heeft de andere kat maar pech. Wat het eiwit betreft, dat weet ik dus niet.
De dierenarts heeft eerst urine afgenomen, op een staafje gedaan en de kleur vergeleken. Geen diabetes, nieren en lever goed. Omdat beginnende nierproblemen niet in de urine te zien zijn, heeft hij bloed afgenomen. Ook daar bleek niet uit dat er iets met zijn nieren aan de hand is. De betreffende kat heeft ook de gewoonte om in het luchtledige te kauwen. Hij gaat bijvoorbeeld bij een plant zitten of een plastic zak en doet alsof hij er wat af eet, maar hij zit er dus naast te kauwen. Volgens de dierenarts kan hij last hebben van zijn tanden of kiezen, en kunnen katten daar ook meer van gaan drinken. Maar afgezien van wat tandsteen was er niets aan zijn gebit te zien.
Nou, het is nog een heel verhaal geworden. En dat na 4 roseetjes (zwoele zomeravond). Ik houd jullie verder op de hoogte. Zwhartelijke groenten en we nemen er nog eentje, Elly

[Rosita]

De dierenarts heeft eerst urine afgenomen, op een staafje gedaan en de kleur vergeleken. Geen diabetes, nieren en lever goed. Omdat beginnende nierproblemen niet in de urine te zien zijn, heeft hij bloed afgenomen. Ook daar bleek niet uit dat er iets met zijn nieren aan de hand is.

Volgens mij is beginnend nierfalen juist alleen maar in de urine te zien. Dit is wat ik er over kon vinden: de eerste tekenen van aantasting van de nier kan men vinden doordat in de urine geringe hoeveelheden eiwit verschijnen. Dit kan men echter alleen opsporen wanneer zeer gevoelige bepalingsmethoden worden gebruikt. Men meet dan hoeveel van het eiwit albumine in de urine zit. Het gaat hierbij om zeer geringe hoeveelheden albumine, in de orde van enkele milligrammen!! Dit noemt men 'microalbuminurie': het aantreffen van kleine hoeveelheden albumine in de urine. De functie van de nieren, gemeten aan de concentratie van afvalstoffen in het bloed, is op dat moment meestal nog goed.

Ik zelf heb een kat met nierfalen (hij wordt in november pas 4 jaar). Toen hij 2 jaar was is zijn bloed voor het eerst onderzocht. Alleen zijn Cre was te hoog met 180, de rest was nog goed. Als kitten dronk en plaste hij al meer dan zijn broertje, maar als ik toen zijn bloed had laten nakijken had de DA waarschijnlijk ook niks kunnen vinden.

Groetjes Rosita

[Elly]

Dit kan men echter alleen opsporen wanneer zeer gevoelige bepalingsmethoden worden gebruikt.

Bedankt voor je reactie. Weet je ook wat de bepalingsmethode is? Ik neem aan dat een urinestaafje dan niet nauwkeurig genoeg is? Mijn dierenarts moet dit dan toch ook weten? Hij heeft eerst de urine getest (ging heel snel) en omdat daar niets aan te zien was heeft hij bloed afgenomen, omdat zo zei hij: "beginnend nierfalen niet altijd in de urine te zien is". Precies het tegenovergestelde dus. Ik wacht het schildklieronderzoek nog even af en als daar niets uitkomt, zal ik jouw opmerking bij hem aankaarten.

[Elly]

Even een update. Het schildklieronderzoek in Utrecht heeft ook niets opgeleverd. De dierenarts denkt dat het wel meevalt. De urine die hij bij de kat had "afgetapt" was gewoon geel. Als een kat veel water drinkt, dan wordt de urine ook wateriger van kleur. Hij kon ons doorsturen naar een internist, maar omdat er verder niets gevonden is, en de kat geen zieke indruk maakt, hebben we besloten dat (nog) niet te doen. Wij houden nu onze tweede ex-kater, ook 13,5 jaar, in de gaten voor het geval we de verkeerde kat hebben laten onderzoeken. Het valt ons op dat deze kat ook veel drinkt. Er is 1 kat die normale ontlasting heeft en 1 kat die harde, droge, beetje wit uitgeslagen ontlasting heeft. Ik weet dus niet welke. (Ik las ergens in een ander topic over een kat met verregaande nierziekte met harde ontlasting en stram lopen, dus ik ben toch wel alert). Verder gromt de kat die ik heb laten onderzoeken iedere keer naar de andere kat, als hij maar iets te dicht in de buurt komt. Ik weet niet goed wat ik daarvan moet denken. Afgezien van een enkele schermutseling is dit in de afgelopen 13,5 jaar nooit voorgekomen. Nu zijn wij een maand geleden verhuisd, deze katten hebben 12,5 jaar in hetzelfde huis gewoond, en sinds de verhuizing is het gegrom ontstaan. Ik vermoed dat er nieuwe territoriumafspraken gemaakt moeten worden, of heb ik de verkeerde kat laten onderzoeken en gromt de gezonde kat naar de zieke kat omdat hij voelt dat er iets aan de hand is. Heeft iemand een idee?

[Elly]

In de tijd dat ik het vorige bericht heb zitten typen (tien minuten ongeveer) heeft de kat die we hebben laten onderzoeken al 4 keer uit de waterbak van de hond gedronken. Echt gedronken, ik hoorde hem slobberen. De dierenarts maakte ook nog een opmerking dat het een gedragsprobleem zou kunnen zijn, dat hij doet alsof hij waterdrinkt, om weer rustig te worden. Toen wij onze hond kregen (een drukke bordercollie pup) was deze kat erg gestresst. Hij is een jaar lang bijna niet in de woonkamer geweest en is in dat jaar zeker 2,5 kilo afgevallen (van 7,5 kg naar 5 kg, ja, ja, flinke kater). Inmiddels hebben wij de hond 4,5 jaar en heeft deze kat heb geaccepteerd (en weegt inmiddels ook weer rond de 7 kg). Wij hadden bij ons vorige huis een veranda, die wij op een gegeven moment dichtgemaakt hebben met gaas, zodat de katten ook lekker naar buiten konden. De hond lieten we ook buiten de veranda in de tuin lopen, met als gevolg dat de onderzochte kat in de hondenmand begon te plassen. (uit jaloezie vermoeden wij). Sinds wij de katten niet meer in de ren lieten, is het plassen opgehouden. Wat denken jullie, hebben wij een kat met een gedragsprobleem, of hebben wij de verkeerde kat laten onderzoeken?

[Loeka]

Verder gromt de kat die ik heb laten onderzoeken iedere keer naar de andere kat, als hij maar iets te dicht in de buurt komt. Ik weet niet goed wat ik daarvan moet denken. Afgezien van een enkele schermutseling is dit in de afgelopen 13,5 jaar nooit voorgekomen. Nu zijn wij een maand geleden verhuisd, deze katten hebben 12,5 jaar in hetzelfde huis gewoond, en sinds de verhuizing is het gegrom ontstaan. Ik vermoed dat er nieuwe territoriumafspraken gemaakt moeten worden, of heb ik de verkeerde kat laten onderzoeken en gromt de gezonde kat naar de zieke kat omdat hij voelt dat er iets aan de hand is. Heeft iemand een idee?

Hier wordt ook regelmatig naar elkaar gegromt of geblaast. Ik kijk daar niet meer van op. Vooral de oudste poes blaast vaak naar het jonge spul. Ik heb het idee dat ze dan naar haar smaak veel te druk zijn. (is ook vaak zo;) ) Ze deelt ook regelmatig een tik uit als weer 1 aan haar brokjes probeert te komen. (Zij is de enige die nog brokjes krijgt omdat ze het vertikt CB te eten)

Grommen naar de andere kat omdat hij ziek is lijkt me niet. Mijn ervaring is dat ze een zieke kat juist compleet negeren. Uitzondering daarop is mijn kater dan weer, die zich juist weer ontfermt over de zieke kat. Zucht... katten?!