Hallo Allemaal,
Inmiddels al weer een tijdje later. Wat een gemis... Vooral in het begin, ze zat altijd naast mij op de bank en het hoekje is nu erg leeg. Nu zet ik mijn hondje maar even op de bank, bank is anders zo koud en leeg.
In het begin voelde ik mij schuldig dat ik haar in heb laten slapen, ik was niet 100% ervan overtuigd (wel qua gevoel maar verstand zeg maar)
Inmiddels heb ik toch de foto`s bekeken en het was niet mals. Overal tumoren, longen zaten helemaal vol. Zelf een tumor die tegen haar hart aan zat. (dit wist ik niet) Ze had is dus benauwder dan ik dacht, denk ik. Op haar lever zat wel een plekje maar ze wisten niet zeker of dat een tumor was. Ik was bang dat het alleen vocht was in haar longen maar nu weet ik wat het verschil is tussen vocht zien en een tumor. Vocht veegt meer uit over een foto en tumor blijft echt als een bal vast op zijn plaats zeg maar.
Ze was zieker als ik dacht, maar gelukkig is dat voor haar nu voorbij. Al mis ik mijn maatje intens, het is beter voor haar.
Bedankt.
