Barfplaats.nl

pearlsofpassion schreef:Klinkt heel lief.

Je laat ze het best zelf uitzoeken hoor. Als je er tussen komt schep je enkel verwarring en duurt het langer eer ze het eens zijn.
Ze zal wel zelf haar grenzen stellen. Dat kan je toch niet voor haar doen want dat begrijpt Sven toch niet. Ze moet het hem zelf zeggen.
Komt wel goed.

Ik hou het voornamelijk in de gaten omdat Vaya, toen ze nog bij Nadia woonde, vreselijk werd gepest door een van hun katers (niet Nox). Vaya kwam totaal niet voor zichzelf op toen en zat hele dagen in de douchecabine, de enige plek waar die kater haar niet kon achtervolgen. Ik wil niet dat Vaya die tijden weer moet herleven door Sven. Vandaar dat ik soms de plantenspuit in de aanslag hou. Maar zoals gezegd wordt ze steeds zelfverzekerder, en afgelopen weekend zag ik zelfs een keer Sven de eetkamer uit vluchten met Vaya achter zich aan, dus het zal best in orde komen.

Martine-Tom schreef:Ik heb zelfs katten van vriendinnen die dit bij Tom doen

Sven doet het ook bij de honden. De hond die in de mand naast de terrasdeur ligt wanneer Sven binnenkomt, is altijd de klos. Ligt hondlief daar met het afgrijzen op zijn gezicht roerloos te wachten tot Sven klaar is met hallo zeggen. Ze hebben alle vier gelukkig megaveel respect voor de katten.

Anne in Duitsland schreef:Sven doet het ook bij de honden. De hond die in de mand naast de terrasdeur ligt wanneer Sven binnenkomt, is altijd de klos. Ligt hondlief daar met het afgrijzen op zijn gezicht roerloos te wachten tot Sven klaar is met hallo zeggen. Ze hebben alle vier gelukkig megaveel respect voor de katten.

Tom wil altijd terugsnuffen, dat word ook niet altijd even goed gewaardeerd

Martine-Tom schreef:
Tom wil altijd terugsnuffen, dat word ook niet altijd even goed gewaardeerd

Hardleers, hm?

Anne in Duitsland schreef:Hardleers, hm?

Hij heeft al meerdere piercings...need i say more?

Anne in Duitsland schreef:Ik hou het voornamelijk in de gaten omdat Vaya, toen ze nog bij Nadia woonde, vreselijk werd gepest door een van hun katers (niet Nox). Vaya kwam totaal niet voor zichzelf op toen en zat hele dagen in de douchecabine, de enige plek waar die kater haar niet kon achtervolgen. Ik wil niet dat Vaya die tijden weer moet herleven door Sven. Vandaar dat ik soms de plantenspuit in de aanslag hou. Maar zoals gezegd wordt ze steeds zelfverzekerder, en afgelopen weekend zag ik zelfs een keer Sven de eetkamer uit vluchten met Vaya achter zich aan, dus het zal best in orde komen.

Oh ja, dat begrijp ik.
Maar dat is inderdaad wel zeldzaam gedrag van die kater. Toch als je je er als mens van tussen houdt. Ik ken wel voorbeelden van dit soort reacties wanneer de mensen heel hevig zich mengen in de ruzies.
Al kunnen ook katten het soms gewoon niet met elkaar vinden.
Wat jij doet klinkt alleszinds niet te extreem hoor.

Vaya doet het schijnbaar erg goed.
Het is door die ervaring dan ook normaal dat ze wat voorzichtig en achterdochtig is. Hopelijk is Sven een geduldige en lieve jongen.

pearlsofpassion schreef:Oh ja, dat begrijp ik.
Maar dat is inderdaad wel zeldzaam gedrag van die kater. Toch als je je er als mens van tussen houdt. Ik ken wel voorbeelden van dit soort reacties wanneer de mensen heel hevig zich mengen in de ruzies.
Al kunnen ook katten het soms gewoon niet met elkaar vinden.
Wat jij doet klinkt alleszinds niet te extreem hoor.

Vaya doet het schijnbaar erg goed.
Het is door die ervaring dan ook normaal dat ze wat voorzichtig en achterdochtig is. Hopelijk is Sven een geduldige en lieve jongen.

O jawel, gelukkig wel. Hij laat zich ook echt wel terechtwijzen door Vaya. Maar als hij dan tóch doorgaat met proberen bij haar te komen, krijgt ie een douche van me. Overigens zit er wel vooruitgang in. Vaya lag gisteren op haar vaste plek in een lepel van de krabpaal, lekker half boven de vensterbank en de verwarming, en Sven liep over de vensterbank naar haar toe. Ik had de spuit in de aanslag maar deed of zei niets, Sven stak zijn neus even naar Vaya toe, Vaya bewoog zich niet, en Sven sprong vervolgens op het plateau boven haar lepel. Van daaraf stak hij zijn koppie even naar beneden naar Vaya, maar die bleef stoïcijns. Toen droop Sven ook maar af.

Sven is gewoon een heel bijzondere kater. Heel sociaal, lief, naar mensen en naar (onze) dieren. Ik zou zo graag willen weten hoe hij bij mij in Zweden in de tuin is beland...

O, en hij heeft de AAAAAARGHe gewoonte om vanuit de boekenkast op het toetsenbord van mijn geopende laptop te springen en daar dan te gaan liggen. Lekker warm aan z'n pens zeker. Stoere viking.

Dit idee:








Zoooo handig werken, als ineens al je geopende vensters in hoog tempo over je beeldscherm vliegen!

Dat noemen we dan normaal kattengedrag Blij om te horen dat alles goed gaat

Hoe Sven bij jullie is gekomen? Nou, simpel. Die was verdwaald en heeft rondgelopen in jullie buurt, overal eens goed rondgekeken en gedacht: bij die Anne moet ik wezen, daar is de roomboter zó zacht, daar kan ik me geen bult in vallen.

Hope schreef:Hoe Sven bij jullie is gekomen? Nou, simpel. Die was verdwaald en heeft rondgelopen in jullie buurt, overal eens goed rondgekeken en gedacht: bij die Anne moet ik wezen, daar is de roomboter zó zacht, daar kan ik me geen bult in vallen.

Wat ik eigenlijk bedoel is: waar komt hij vandaan, wat heeft hij allemaal meegemaakt voordat hij bij ons belandde, hoe komt het dat hij zo sociaal en meegaand en lief is? Maar goed, die vragen zullen nooit beantwoord worden. En daarom zijn we maar gewoon blij met ons (S)ventje.

Anne in Duitsland schreef:

Wat ik eigenlijk bedoel is: waar komt hij vandaan, wat heeft hij allemaal meegemaakt voordat hij bij ons belandde, hoe komt het dat hij zo sociaal en meegaand en lief is? Maar goed, die vragen zullen nooit beantwoord worden. En daarom zijn we maar gewoon blij met ons (S)ventje.

Ja, dat snap ik. Het is ook zo'n leuk ventje dat je toch zou denken dat iemand hem vreselijk mist. Aan de andere kant denk ik dan meteen: als je zo gek bent op je kat, laat hem dan op zijn minst chippen.

Ik kan me voorstellen dat in een land als zweden niet veel katten gechipt zijn....
En verloren gelopen zwervende katten kunnen ver lopen...

pearlsofpassion schreef:Ik kan me voorstellen dat in een land als zweden niet veel katten gechipt zijn....
En verloren gelopen zwervende katten kunnen ver lopen...

Een chip gaat misschien wat ver als je nooit naar het buitenland reist met je kat, maar ik zou mijn dieren in ieder geval altijd laten tatoeëren, want weglopen kan altijd. Zeker als het om een ongecastreerde kater gaat. Want die lopen inderdaad ver - gezien de plek waar wij wonen en het feit dat er direct 'in de buurt' geen kat wordt vermist, moet zijn vorige huis minstens 15 km verderop staan.

Anne in Duitsland schreef:Een chip gaat misschien wat ver als je nooit naar het buitenland reist met je kat, maar ik zou mijn dieren in ieder geval altijd laten tatoeëren, want weglopen kan altijd. Zeker als het om een ongecastreerde kater gaat. Want die lopen inderdaad ver - gezien de plek waar wij wonen en het feit dat er direct 'in de buurt' geen kat wordt vermist, moet zijn vorige huis minstens 15 km verderop staan.

Hier toch echt beide een chip, en die gaan niet reizen. Maar goed, in NL is dat meer standaard misschien.
En castreren, dat vind ik ook wel een must.

Tenzij hij natuurlijk een binnenkat was en is ontsnapt.