Barfplaats.nl

Hij eet zo slecht en zo weinig. En zijn vacht ziet er slecht uit. En toch is hij niet ziekig of apatisch. Hij wil regelmatig naar buiten, maakt regelmatig een rondje door het huis, en verder slaapt hij veel. Eigenlijk normaal kattengedrag 's winters, maar dat niet-of-nauwelijks eten... Ik word er wanhopig van. Zijn vacht probeer ik regelmatig uit te dunnen (zeer veel onderwol komt nu los; de vacht is natuurlijk ook nog ingesteld op de Zweedse winter), maar dat begint hij vervelend te vinden. Hij verzet zich niet maar mauwt wel protesterend. Onder zijn oksels begint de vacht weer flink te vervilten; ik vermoed dat dat door het tuigje komt dat hij twee dagen aan moest hebben toen we van Zweden naar Duitsland reden. Ik krijg dat vilt zelf niet goed weg (voel gewoon niet waar de vacht ophoudt en de huid begint en ben bang in de huid te snijden). Heb inmiddels een afspraak bij een kattentrimster hier in de buurt, maar die heeft pas in januari tijd.
Heb voor morgenmiddag een afspraak bij de normale da, ik wil hem eens goed laten doorlichten/bloedbeeld maken, dat soort dingen. Van de homeo-da heb ik wat flesjes meegekregen om de weerstand te verhogen en iets tegen dat 'reversed sneezing' te doen, maar dat spul krijgt hij pas sinds een week en er is nog niet veel van te merken.

Hij heeft natuurlijk flink wat te verwerken gehad de afgelopen tijd. Nieuwe huisgenoten (vier honden en twee katten) leren kennen, lange reis in de camper, nieuwe omgeving. Het gekke is dat hij wel goed at toen hij nog in de vrieskou in de schuur in Zweden zat. Vanaf het moment dat hij naar binnen is verhuisd, is hij slechter gaan eten. Nou kon hij in Zweden (en nu in Duitsland ook) wel gewoon naar buiten wanneer hij dat wilde, maar ook als hij weer een paar dagen/nachten in de schuur doorbracht, at hij het eten dat ik neerzette niet op. En zowel in Zweden als in Duitsland kwam/komt hij vrijwillig weer naar binnen, zonder dat ik hem roep. Hij verschijnt gewoon voor het raam en als ik dan de deur open, huppelt hij naar binnen.

Ik weet niet zo goed wat ik met de situatie aan moet. Sven gewoon z'n gang laten gaan? Hij oogt of doet zoals gezegd niet ziek. Morgen dus naar de da en in januari naar de trimster, meer kan ik denk ik niet doen. Maar ik word toch een beetje verdrietig van de toestand zoals die nu is. Zou zo graag willen dat hij een gekke, blije kater was...

Sorry, moest het even van me af schrijven.

Klinkt alsof er iets in de neus zit wat er niet hoort te zitten.
Hier eten ze juist in de winter veel beter dan in de zomer.

Verstuurd vanaf mijn SM-G903F met Tapatalk

Ik denkl dat je er verstandig aan doet zn vacht te laten behandelen. Tot die tijd zelf zoveel mogelijk aan de slag.
Een vervilte vacht geeft ongemak en klachten, dat sowieso. Het kan reden zijn, samen met de andere veranderingen, waarom hij zo slecht eet.
Ik zou er ook mee naar de dokter gaan. Ik zou het zo snel vanuit hier ook niet weten wat er nu precies met hem aan de hand is.
Ik zou hem lekkere hapjes geven. En veel lieve woordjes zeggen. Katten zijn er om verwend te worden.
Succes

koekje schreef:Ik denkl dat je er verstandig aan doet zn vacht te laten behandelen. Tot die tijd zelf zoveel mogelijk aan de slag.
Een vervilte vacht geeft ongemak en klachten, dat sowieso. Het kan reden zijn, samen met de andere veranderingen, waarom hij zo slecht eet.
Ik zou er ook mee naar de dokter gaan. Ik zou het zo snel vanuit hier ook niet weten wat er nu precies met hem aan de hand is.
Ik zou hem lekkere hapjes geven. En veel lieve woordjes zeggen. Katten zijn er om verwend te worden.
Succes

Lekkere hapjes krijgt ie, maar hij eet ze dus niet op. Lieve woordjes krijgt hij ook, en hij antwoordt ook met purrepurrepur, al is mijn karma wat beschadigd doordat ik drie keer per dag met een spuitje met homeopatisch spul (niet veel hoor, 5 druppies) kom dat ik in zijn bekje moet spuiten. En hij heeft dus een hekel gekregen aan het kammen, al blijf ik dat wel doen, omdat zijn vacht anders helemaal hopeloos wordt. Ik zal blij zijn wanneer hij in januari van zijn onderwol wordt verlost.

Morgen eerst maar de gewone da erop loslaten. Wat mij betreft trekken ze hem nog een keertje door het röntgenapparaat, nu ook met kop en staart erbij. Ik wíl weten wat er aan de hand is.

Heb je een idee van hoeveel gram hij vroeger at en hoeveel nu? Het kan zijn dat hij minder nodig heeft nu hij niet meer in de kou zit. Hier toch altijd de ervaring gehad dat ze wanneer het kouder is meer nodig hebben. Hoe evolueert zijn gewicht?

Ik zou hem wel grondig laten onderzoeken, zeker met wat ik de afgelopen maanden las over zijn gezondheid. Ik heb nl de indruk dat er iets niet in orde is.

frodo quin schreef:Heb je een idee van hoeveel gram hij vroeger at en hoeveel nu? Het kan zijn dat hij minder nodig heeft nu hij niet meer in de kou zit. Hier toch altijd de ervaring gehad dat ze wanneer het kouder is meer nodig hebben. Hoe evolueert zijn gewicht?

Ik zou hem wel grondig laten onderzoeken, zeker met wat ik de afgelopen maanden las over zijn gezondheid. Ik heb nl de indruk dat er iets niet in orde is.

Voorheen in Zweden at hij zeker wel een 200 gram zelfgemalen barf per dag, tegenwoordig kijkt hij diezelfde zelfgemalen barf niet meer aan en wil hij alleen nog brokjes. Zelfs het elandengehakt gaat er maar mondjesmaat in. Hij beweegt natuurlijk ook niet veel nu, hoeft niet te jagen op muizen etc. Ik zat ook al te denken dat hij nu minder eet omdat hij warm zit en dus geen speklaagje hoeft aan te leggen, maar dat verklaart niet waarom hij geen rauw wil momenteel. Ik herinner me wel dat toen we eind september in Zweden terugkeerden, hij zich de eerste week nauwelijks liet zien en ook minder at. Toen hij weer aan ons gewend was, begon hij ook weer te eten.
Hoeveel hij momenteel weegt, weet ik niet; ik zal hem straks eens op de barfweegschaal zetten. Hij doddert nu buiten rond, is vanavond weer hartstikke beweeglijk en nieuwsgierig en zat toen ik boven kwam van zijn brokjes te eten. In de zomer woog hij 2,8 kilo volgens de buuf, in november woog hij 4 kilo (beide keren op dezelfde weegschaal gewogen). Ik ben benieuwd morgen hoeveel hij bij de da zal wegen.
Het is dus niet zo dat hij ziekjes voor zich uit zit te staren, wat Moeke op het laatst deed. Hij slaapt veel, maar 's ochtends als Herr Antje opstaat, staat Sven ook op en wil hij naar buiten. En vanavond heeft hij de hele kelderverdieping, de barfkeuken, het woongedeelte afgeklapperd en nu is hij dus buiten onderweg.

Morgen maar eens een goeie bloedtest laten doen, met extra aandacht voor zijn hartje. Ik hou jullie op de hoogte!

Wat een zorgen om Sven. Ik hoop dat er vandaag iets opgehelderd wordt bij de dierenarts.

Wij hebben 2 Noorse boskatten gehad waarvan er eentje een vacht had die ook snel ging klitten. Kammen was niet altijd even leuk. Wat goed werkte was een tornmesje, een goede lamp en iemand die de kat op schoot kan nemen.
Met een goede lamp (of een zonnetje) achter de kat kan je goed zien waar de vacht ophoudt en het vel begint. Het tornmesje zet je dan voorzichtig tussen de klit en de huid, daarna snij je de klit makkelijk los.
Homeopatische druppels gaf ik altijd op een pootje.

Laika schreef:Wat een zorgen om Sven. Ik hoop dat er vandaag iets opgehelderd wordt bij de dierenarts.

Wij hebben 2 Noorse boskatten gehad waarvan er eentje een vacht had die ook snel ging klitten. Kammen was niet altijd even leuk. Wat goed werkte was een tornmesje, een goede lamp en iemand die de kat op schoot kan nemen.
Met een goede lamp (of een zonnetje) achter de kat kan je goed zien waar de vacht ophoudt en het vel begint. Het tornmesje zet je dan voorzichtig tussen de klit en de huid, daarna snij je de klit makkelijk los.
Homeopatische druppels gaf ik altijd op een pootje.

Ik zal eens kijken of het op die manier lukt de plukken onder zijn oksels weg te snijden, dank je voor de tip. Is zo'n tornmesje niet erg klein (het hoekje waarmee je snijdt, zeg maar)?

De druppels via een dun spuitje gaat eigenlijk vrij goed. Ik heb geprobeerd ze op een pootje aan te brengen, maar daar rollen ze of vanaf, of hij likt ze niet meteen op en dan verliest hij ze bij het lopen.

Op zich gaat het sinds gistermiddag, na mijn klaagzang op BP, ineens een stuk beter. Hij is de hele avond lekker actief geweest en heeft vanochtend ook weer keurige keuteltjes geproduceerd. Ik heb zijn vacht met een gewone borstel gekamd ipv met een onderwolborstel, en dat vond hij wel weer prettig. Daardoor oogt hij ook meteen beter. Ik heb hem ook een aantal keren zien eten. Niet veel, maar toch.

En ach, ik moet soms toch ook wel om hem lachen hoor, die dondersteen. Sven is erg gul, hij deelt probleemloos alles, zoals mijn bed. Ik kwam gisteravond in de slaapkamer, en mijn man (die eerder gaat slapen omdat hij vroeg moet opstaan) had mijn dekbed een stukje opengeslagen voor me, zodanig dat er een driehoekje matras tussen hoofdkussen en dekbed was ontstaan. In dat driehoekje lag Sven. Moet je niet denken dat hij opstaat omdat ik het dekbed verder opensla en plaatsneem op de matras. Nee hoor, ik mocht tussen hem en meneer Anne plaatsnemen en mijn arm om Svens rug leggen, en zo bleef hij daar liggen, luid purrend. Pas toen ik het dekbed helemaal over me heen trok en hij er deels onder verdween, werd het hem te warm en ging hij aan de kant.

Anne in Duitsland schreef:Ik zal eens kijken of het op die manier lukt de plukken onder zijn oksels weg te snijden, dank je voor de tip. Is zo'n tornmesje niet erg klein (het hoekje waarmee je snijdt, zeg maar)?

Mijn ervaring is dat de klit meestal dicht op de huid zit en met zo'n mesje kan je er net tussenkomen. Het afsnijden deed ik naar me toe (door de klit heen zeg maar) Als je eenmaal een beginnetje hebt komt er meer ruimte.

Fijn dat het nu al wat beter gaat met Sven. Misschien had hij toch wat moeite met aanpassen?

Hij is wel echt heel bijzonder hé,

Niet eten is natuurlijk helemaal niet ok maar kan 't niet zijn dat 't gewoon niet zo' n hele grote eter is
Mijn meidjes kunnen 200gram best handelen denk ik zomaar tot hun grote verdriet moeten ze op zo'n 90gram zien te overleven -zo sneu -

Zo, terug van de da. Zoals het een goede kat betaamt vergeet Sven alle symptomen die de afspraak bij de da noodzakelijk maakten in het bijzijn van de da te tonen, en dus stond ik daar voor löl en Sven als toonbeeld van gezondheid. Hartslag, temperatuur, tandjes, ogen, alles was prima in orde. De da hoorde wel heeeel vaag iets in de longen, iets wat op astma of bronchitis kan duiden, en ze voelde een verdikte lymfeklier die op een ontsteking in de hals kan duiden, met als gevolg het slechte eten. Heb nu eerst Metacam meegekregen en hij heeft wat uiteenlopende spuitjes gehad (ab en immuunversterkend spul), plus een pilletje om de eetlust op te wekken. En verdomd, daarnet loopt ie achter me aan de keuken in naar de koelkast met een blik van hongeeer! Ik heb elandgehakt voor hem neergezet, en hij begon er meteen aan. Straks maar even kijken hoeveel hij ervan heeft opgegeten.

Hij is sinds gisteren een stuk beter, vind ik. Ik hoop dat dat zich doorzet. Misschien is het echt gewoon een kwestie van even wennen aan de nieuwe situatie.

Je weet nu in ieder geval dat hij in orde is bevonden door de DA ;-)
Wel heel fijn dat hij zich nu al zoveel beter gedraagt!

Eetlustopwekkers werken in regel wel goed en van een ontsteking kunnen ze makkelijk wat minder van zijn. Goed dat hij zich met de meds al een stuk beter voelt.
Wat is het plan ivm de longen?

Wie weet heeft Sven ondertussen al een halve wereldreis gemaakt en moet hij daar gewoon van bijkomen.
Vandaar ook dat hij lekker in jouw bed ging liggen

Om de klitten makkelijker weg te krijgen is maizena erg handig, het neemt het vuil en vet op waardoor je vaak de klit zo uit kan kammen, kennis van mij had een kat gekregen die fors in de klit zat en ook een niet erg makkelijke vacht heeft en poedert nu regelmatig de hele kat voor ze gaat borstelen en is er zeer over te spreken, want de vacht ziet er ook meteen mooier uit.
Oooh en wel op een plek poederen waar het niet erg is dat alles wit word als ze zich uitschudden .