Update!
Sven woont sinds een week in huis! Het begon echt te koud te worden buiten, dat ik zijn eten 's avonds bevroren aantrof, dat soort dingen. Ik heb daarom een hordeur met kippengaas gemaakt en Sven eerst een paar dagen in de logeerkamer laten verblijven. Door de hordeur kon hij de andere katten en de honden wel zien (en zij hem) maar kon er niet gevochten worden. Na een paar dagen heb ik hem de hele bovenverdieping gegeven, en ondertussen kan hij al een dag of drie gaan en staan waar hij wil, door het hele huis.
Inmiddels zijn we een dus een week verder, en Sven is zo goed als ingeburgerd. Voor de honden is hij niet bang meer, en met Sokjes en Vaya is er ook nog geen onenigheid geweest. Sokjes blies wel een paar keer tegen hem toen hij vond dat Sven wat te dichtbij kwam, maar Sven reageert daar niet op, en dan blijft Sokjes verder ook rustig. Vaya was de eerste dagen nogal bang voor Sven, maar toen hij op een avond onderaan op de trap zat, is ze een keer of veertig langs hem op en neer geflitst, en toen hij daar niet op reageerde, heeft ze geconcludeerd dat hij niet al te gevaarlijk kan zijn.
Ze kijkt wel nog op haar hoede wanneer ze langs hem loopt, maar Sven is echt een heel stoïcijnse kat en doet niets.
Het is sowieso een heel andere kat dan ik ooit eerder heb meegemaakt. Hij kán nog niet oud zijn, het verschil met het voorjaar en nu (vooral qua kop en omvang) is zo groot dat hij in het voorjaar echt nog een jonkie moet zijn geweest, ondanks het feit dat hij toen al zijn definitieve gebit had. Ik denk dat hij toen een halfjaar of iets ouder is geweest, maar geen twee, zoals de da op grond van zijn gebit dacht. Inmiddels oogt hij qua kop en omvang wel volwassen, maar qua karakter is hij net een oude, wijze man, die alles al heeft meegemaakt in het leven en zich nergens meer druk om maakt. Spelen doet Sven niet, en zijn nieuwsgierigheid is beperkt (wat je bij een jonge kat niet zou verwachten), maar spinnen doet hij of zijn leven ervan afhangt wanneer ik met hem knuffel. Als ik in reïncarnatie geloofde, zou ik denken dat ik met de reïncarnatie van een oosterse wijze te maken heb, zo sereen is hij.
Hier wat foto's. Hij oogt kogelrond, maar dat is dus allemaal vacht. Heerlijk zacht is ie!
Moet je nagaan, die hele donkere vacht op zijn rug op de laatste foto was één grote plek vilt van meer dan een centimeter dik.
Ik ben zooo blij dat ik jullie advies destijds heb opgevolgd en toch met hem naar de da ben gegaan toen! Nogmaals heel erg bedankt iedereen, voor alle goede adviezen! Hoesten doet hij af en toe nog een beetje, ook in huis, maar het is wel stukken beter geworden sinds hij binnen zit. Hij heeft er ook geen enkele behoefte aan naar buiten te gaan momenteel (-10, dun laagje sneeuw).
Inmiddels is hij ook gechipt en gevaccineerd tegen rabiës, dus kan hij in december mee naar Duitsland. Eind goed, al goed dus!