Ik heb er uiteindelijk 3 uur gezeten met bij elkaar geknepen billen.

Vanmorgen zat ienie beter in haar vel. Vroeg ook om naar buiten te mogen terwijl ze de afgelopen tijd alleen maar in een hoekje ging zitten.
Ik heb haar bench weer buiten gezet en toen ze daar zo rustig en vrolijk naar me zat te kijken hoe ik de visjes eten gaf, heb ik haar los gelaten.

Gewoon een ingeving.
Eigenlijk is het morgen pas 10 dagen maar de wond ziet er prachtig uit. Ze zit er niet aan.
En ze is rustig uit de bench gestapt, ging uitgebreid graven en poepen onder de pipo wagen en is door t hek naar de buuf gestapt om onder de hortensia te gaan liggen kijken.
Geen paniek. Helemaal gelukkig.
Nu hopen dat ze weer terug komt.
