Barfplaats.nl

Ik heb in het verleden herders gehad en shelties. Opvoeden was a piece of cake, met de vingers in de neus,heel makkelijk.
Maar nu onze Shadow, pincher/ chihuahua.
Negen maanden oud,volwaardige reu en man man wat een eigenwijs stuk vreten!! Alle valkuilen met kleine schattige hondjes zijn wij blind ingestapt. Met z'n epilepsie is hij soms ook nog zielig natuurlijk. Hij piept en jankt om aandacht, heeft buiten kompleet courgettes in z'n oren en doet precies wat ie zelf wil. Wij moeten aan de bak met het mormel en wel meteen!!

Of je lacht er gewoon om

Na herders is het wel even aanpassen ja, dat herken ik ook wel wat.
Hier een mormel van 40 kilo die nooit over de puberteit heen gekomen is (hij wordt bijna 9) en een mormel van 35 kilo die er vol middenin zit… Hier werkt op onze strepen staan heel erg averechts (fijn hoor die Wetters ) en dus lachen we er maar om of proberen we er een positieve draai aan te geven.

Chihuahua / Pinscher lijkt mij toch ook wel zelfstandig en pittig, dus maar veel succes met het heertje

Zo te zien kan je er wel mee lachen Ik herken er wel wat in, wat die epilepsie betreft. Duc werd ook met fluwelen handschoentjes gehanteerd toen hij jong was. Altijd doodsbang dat hij in de stress zou schieten als ik op hem zou mopperen en dat dat verkeerd zou uitpakken. Totdat hij een keer pontificaal in de woonkamer over hun gezamelijke kussen stond te pissen (ik had nog 2 andere honden). Toen heb ik heb hem de huid volgescholden en naar buiten gesleurd. Vanaf dat moment werden de handschoentjes in de vuilnisbak gegooid. Succes met de (her)opvoeding

Ingeborg1958 schreef: ↑di 25 mar 2025, 20:30 Ik heb in het verleden herders gehad en shelties. Opvoeden was a piece of cake, met de vingers in de neus,heel makkelijk.
Maar nu onze Shadow, pincher/ chihuahua.
Negen maanden oud,volwaardige reu en man man wat een eigenwijs stuk vreten!! Alle valkuilen met kleine schattige hondjes zijn wij blind ingestapt. Met z'n epilepsie is hij soms ook nog zielig natuurlijk. Hij piept en jankt om aandacht, heeft buiten kompleet courgettes in z'n oren en doet precies wat ie zelf wil. Wij moeten aan de bak met het mormel en wel meteen!!

Ik snap het wel

Wij hebben dit ook met onze 36 kilo wegende mini . Ja, die is van meet af aan al zo schattig en zielig (met z'n giardia buikje) dat ie nu op 4 nog steeds regelmatig met courgettes op stap gaat! Het is ook een mannetje he.... Ik ben tot de slotsom gekomen dat mannetjes echt echt echt anders zijn dan vrouwtjes. Ik vind vrouwtjes makkelijker. En ben ook gewoon een teven mens, nog altijd.

Dus hee, succes he, met de courgettes van je kleine man!

Lizzy schreef: Ik snap het wel

Wij hebben dit ook met onze 36 kilo wegende mini . Ja, die is van meet af aan al zo schattig en zielig (met z'n giardia buikje) dat ie nu op 4 nog steeds regelmatig met courgettes op stap gaat! Het is ook een mannetje he.... Ik ben tot de slotsom gekomen dat mannetjes echt echt echt anders zijn dan vrouwtjes. Ik vind vrouwtjes makkelijker. En ben ook gewoon een teven mens, nog altijd.

Dus hee, succes he, met de courgettes van je kleine man!

Daar ben ik inmiddels ook achter. Wat een draken zijn die heren.

Verstuurd vanaf mijn SM-S911B met Tapatalk

LOL!
Ik geloof dat ik blij ben dat mijn "reuen" per ongeluk toch weer teven zijn geworden...
Eigenlijk zocht ik bij zowel Skye als Ciske een reu omdat ik me heb laten vertellen dat dat beter samen gaat dan meerdere teven.
Maar ik vond alleen teven.. dus tja... ik ben ook een echt teven mens denk ik. En vooralsnog gaat dat ook altijd goed. Maar ze moeten geen ruzie over eten krijgen.

Nou moet ik wel zeggen dat herders / werkhonden echt makkelijker op te voeden zijn dan de meer zelfstandige honden.
Zeker bij een hond met sledehondenbloed heb ik het "wandelen zonder trekken" opgegeven... niet te doen. Het is nu "wandelen zonder arm uit de kom te sleuren" en dat begint nu redelijk te lukken, mits ik maar vaak genoeg herhaal en herinner...

Mevrouw Sleur heeft met haar 17 maandjes de doofheid van Skye overgenomen... schijnt heel besmettelijk te zijn. Zeker buiten zitten die dingen er echt voor de sier, dat is puur voor het schooien om koekjes... En om katten te horen. Wat dat mens aan de andere kant van de riem te zeggen heeft is niet zo belangrijk, zegt Ciske.

Succes met je puber.

Karen

Hier niets dan goeds over de reuen die wij hadden (de 1ste nagelaten, maar die was reactief vanwege een jeugdtrauma). Met Tommy kon ik lezen en schrijven en Honyx was super sociaal en verdraagzaam en een meester in het deëscaleren van spannende situaties tussen soortgenoten. Hij was een echte rots in de branding.

Ik heb ook drie reuen in huis gehad en die hebben ook nooit onderling problemen gemaakt. Pike was hier de rots in de branding, steun en toeverlaat voor de andere twee. Nooit ergens ruzie om, ze lebberden met zijn drieën gezamenlijk de schaal met vleesvocht leeg, er viel nooit ook maar één grommetje. Dus voor mij was duidelijk wat mijn nieuwe Fauveje zou zijn; een reutje.
En Fauven zijn toch behoorlijk zelfstandige honden. Makkelijk op te voeden wat huiselijke regels betreft. Buitenshuis vergt wat meer inzet en energie maar dat betaalt zich goed terug. Vooropgesteld dat ze een beetje voergericht zijn. Ties wil nog wel eens uit de band springen, maar ik kan met hem ook hele enden heel relaxed aan de lijn wandelen.

Kromfohrlanders schreef: ↑vr 28 mar 2025, 15:44 LOL!
Ik geloof dat ik blij ben dat mijn "reuen" per ongeluk toch weer teven zijn geworden...
Eigenlijk zocht ik bij zowel Skye als Ciske een reu omdat ik me heb laten vertellen dat dat beter samen gaat dan meerdere teven.
Maar ik vond alleen teven.. dus tja... ik ben ook een echt teven mens denk ik. En vooralsnog gaat dat ook altijd goed. Maar ze moeten geen ruzie over eten krijgen.

Nou moet ik wel zeggen dat herders / werkhonden echt makkelijker op te voeden zijn dan de meer zelfstandige honden.
Zeker bij een hond met sledehondenbloed heb ik het "wandelen zonder trekken" opgegeven... niet te doen. Het is nu "wandelen zonder arm uit de kom te sleuren" en dat begint nu redelijk te lukken, mits ik maar vaak genoeg herhaal en herinner...

Mevrouw Sleur heeft met haar 17 maandjes de doofheid van Skye overgenomen... schijnt heel besmettelijk te zijn. Zeker buiten zitten die dingen er echt voor de sier, dat is puur voor het schooien om koekjes... En om katten te horen. Wat dat mens aan de andere kant van de riem te zeggen heeft is niet zo belangrijk, zegt Ciske.

Succes met je puber.

Karen

De standaard methodes met stilstaan en pas weer verder lopen als de spanning van de lijn is - forget is, werkt niet bij sleurders.
De enige methode die bij Spot enigziins werkte was deze: https://www.patriciamcconnell.com/theot ... -revisited

Shad is niet zo’n sleurder, met hem wandelen is eigenlijk heel relaxed. Sowieso de makkelijkste van de meneren eigenwijs. Teven hebben bij Huskies de naam wat meer achterbaks te zijn, de reuen zeggen gewoon ‘Uhm, neu, ik dacht het niet’ als ze het niet met je eens zijn.

Nou ja....echt sleuren met 2,8 kilo aan de riem is niet zo'n probleem
Maar z'n mensen om z'n kleine pootjes winden daarentegen....
Hij heeft wat verlatingsangst gekregen door de epilepsie aanvalletjes ( denk ik) en nu heeft ie bedacht dat boven bij ons slapen veel gezelliger is. Dus heeft ie een paar nachten flink gefeest en gejankt,en nu slaapt ie in z'n kleine bench naast ons bed. Hartstikke lief en braaf

Ingeborg1958 schreef: ↑vr 28 mar 2025, 22:31 Nou ja....echt sleuren met 2,8 kilo aan de riem is niet zo'n probleem
Maar z'n mensen om z'n kleine pootjes winden daarentegen....
Hij heeft wat verlatingsangst gekregen door de epilepsie aanvalletjes ( denk ik) en nu heeft ie bedacht dat boven bij ons slapen veel gezelliger is. Dus heeft ie een paar nachten flink gefeest en gejankt,en nu slaapt ie in z'n kleine bench naast ons bed. Hartstikke lief en braaf

Shadow zegt goed zo, boven slapen bij de familie is veeeeel gezelliger (hij slaapt bij ons sinds we in Noorwegen wonen, met de mand net om de hoek van de deur naar de slaapkamer en de deur open. Zodat hij precies weet waar we zijn. )

Lizzy schreef: Ik snap het wel

Wij hebben dit ook met onze 36 kilo wegende mini . Ja, die is van meet af aan al zo schattig en zielig (met z'n giardia buikje) dat ie nu op 4 nog steeds regelmatig met courgettes op stap gaat! Het is ook een mannetje he.... Ik ben tot de slotsom gekomen dat mannetjes echt echt echt anders zijn dan vrouwtjes. Ik vind vrouwtjes makkelijker. En ben ook gewoon een teven mens, nog altijd.

Dus hee, succes he, met de courgettes van je kleine man!

Billie een weekje lenen?

Charlie Angel schreef: ↑vr 28 mar 2025, 22:55 Billie een weekje lenen?

Hahahaha, OK, uitgezonderd Billie

Lizzy schreef: Hahahaha, OK, uitgezonderd Billie

Nee, Billie is superlief, zo lang je geen visite krijgt of buiten niemand tegen komt.