Barfplaats.nl

Onze teckel van 5 jaar is altijd onze enige hond geweest.
Hij is erg terughoudend en ook vaak angstig met vreemde en vooral grote honden.
De honden waar hij wel oke mee gaat zijn vaak klein en rustig ( muv een boxer waar hij best leuk mee speelde) zodra hij een andere teckel ziet, dan lijkt het of ze elkaar direct begrijpen.
Spreken ze dan echt elkaars taal in hondendialect zou je denken?
We overwegen een 2e teckel maar door gezondheidsproblemen kunnen we niet vaak/lang wandelen.
Vaak blijft het bij 1x per dag een half uurtje, en verder een rondje om het blok en lekker veel in de ruime tuin. Onze huidige hond vind dit prima, is nooit een wandelaar geweest (tenzij in het bos aan de lange lijn, wat we ondanks onze klachten toch regelmatig proberen te doen)
Ik denk dat een tweede teckel erbij zijn leven erg zou verreiken.maar wat zou dat voor ons betekenen?
Vanwege onze gezondheidsklachten hebben we gezegd hierna geen hond meer te willen. Maar we zouden eigenlijk niet zonder willen.
En misschien dat 2 honden die dagelijks wat blokjes om gaan en samen in de tuin kunnen ravotten, net zo happy kunnen zijn als een hond alleen die 3 uur per dag uitgelaten wordt....

Ik denk eerlijk gezegd dat jullie gezondheidstoestand op de langere termijn (zeg: de gemiddelde levensduur van een teckel) i.c.m. jullie huidige leeftijd een belangrijkere factor in dat besluit moet spelen dan de vraag of jullie hond gelukkiger is in een roedel met een andere hond.

Voor jullie hond zijn jullie zijn roedel, al zal hij altijd makkelijker communiceren met andere honden en misschien zelfs nog makkelijker met een andere teckel.

Het is ook helemaal niet gezegd dat een tweede hond geaccepteerd wordt: buiten een hond tegenkomen is heel wat anders dan er thuis nog één permanent om je heen hebben, en wat dan?

Jullie kunnen het ook uitdagende voor hem maken door in de tuin spelletjes met hem te doen.

Uiteindelijk is het een persoonlijke keuze.

Lastige dilemma's zijn dit he...

Een hond is alleen gelukkiger met een soortgenoot als ze elkaar echt leuk vinden. Als ik het zo lees, dan is dat met jouw hondje niet perse evident, dat ie een andere hond leuk gaat vinden. Misschien op zoek naar een herplaatser van de andere sexe? Een kleintje? En dan goed kijken of het klikt?

1st hadden wij diza (wetterhoun). Zij was niet echt gesteld op andere honden, maar de zeldzame keren dat we een andere wetter tegenkwamen, vond ze dat erg leuk.
Toen ze 7 jaar oud was, kwam pup Emy. Ook een wetter.
Tot aan haar dood (excl tijdens de loopsheid) heeft Diza zich afgevraagd wanneer Emy weer zou opzouten.

Emy is nu bijna 7 jaar en sinds 7 weken hebben we pup Lily (een wettertje).
Ze vinden elkaar fantastisch!!

Lang verhaal kort: volgens mij kan je niet van tevoren weten hoe het gaat uitpakken.

Hier heel lang getwijfeld omdat Atz niet van spelen met andere honden houdt. Maar er was ineens een nest op komst uit een combinatie die ik echt heel gaaf vond, dus toen zijn we er voor gegaan. Goed voorbereid, overal hekjes, eigen rustplaatsen waar de ander niet kan / mag komen, etc.
De eerste 3 weken vond Atz het he-le-maal niks. En daarna kwam hij steeds meer los, en ze spelen nu een paar keer per dag lekker ruw op zijn Wetters

Hier heeft het dus goed uitgepakt, maar dat is geen garantie natuurlijk. Ik zou in jullie geval misschien ook voor een herplaatsertje gaan, mits er wel mogelijkheden zijn in jullie omgeving voor “als er iets is”, en dan voor 2 hondjes natuurlijk.

Ik ben van mening dat honden als diersoort behoefte hebben aan duurzame banden met soortgenoten. Vrienden buiten de deur met wie ze regelmatig kunnen spelen of wat ze ook willen doen of meerdere honden in huis. Dat gaat dan over honden in het algemeen en ik ben ook van mening dat dat niet opgaat voor elk individu.

Ik begrijp jouw dilemma. Ik wou zelf geen tweede hond, maar die duurzame sociale contacten, daar heeft mijn hond duidelijk behoefte aan en dat miste ze enorm sinds de verhuis. Ze kwam duidelijk tekort op dat vlak en vooral 1 specifieke hond miste ze enorm. Daar heeft ze lang van afgezien. Toen ze dan ook haar nieuwe beste vriend kwijt raakte heb ik de knoop doorgehakt en er is dus omwille van haar een tweede hond gekomen.

Het zal afhangen van hond tot hond, maar twee honden is zeker wel meer werk en lastiger dan 1. Meer om te managen en aandacht te verdelen. Minder moet ik er zeker niet mee doen qua activiteiten. Maar ik heb wel jonge honden/ pups van een actief ras en van een zeer actief ras. Dat zal ook wel een rol spelen.

Ze hebben wel veel aan elkaar. Ze komen ook goed overeen en spelen graag samen. Quin droomt ervan om tegen Emma te mogen slapen, maar Emma knuffelt niet met honden. Deed ze ook al niet met nestgenoten. Ze zijn zeker geen 100% match, maar erg gehecht aan elkaar.

Als jullie voor een tweede hond zouden gaan en als het mogelijk is in jullie omstandigheden zou ik voor een herplaatser gaan en de honden eerst enkele keren kennis laten maken en liefst nadien de nieuwe hond eens op bezoek. Zo kan je df behoefte. Van de hond beter inschatten en of het een match is.

Ik heb altijd meerdere honden bij elkaar gehad. Bandit mijn border collie vond het prima maar had het ook prima gevonden als hij alleen was geweest.( was erg op mij gefocust)

Ik vind in de meeste gevallen dat honden een soort genoot moeten hebben, mits mogelijk uiteraard.

Voorbeeld: Mijn buur hond Joep ( kruising golden/ stabiel)
Is van pups af aan het liefst bij mij en de honden, smeert hem ook regelmatig om bij mij in de tuin te bivakkeren
Joep is echt een hond die een maatje mist, zo zielig. Zit ook vaak bij het hek naar mijn spelende honden te kijken

Maar ja wat al eerder gezegd is: kwa jullie gezondheid zou ik kijken voor herplaatsen, misschien bij de teckel vereniging op de lijst gaan staan, en dan wel het andere geslacht. En duidelijk afspreken mocht het niet gaan dat het hondje terug kan.