Ons tweetal doet het fijn samen. Kaela is nu ergens jarig. Ik weet haar uit het ei kruip datum niet precies, maar terug rekenend is ze ergens eind februari of begin maart jarig. 20 jaar wordt ze alweer! Mijn lieve moppie, groen draakje. Ze is me zo lief! Ze laat zich regelmatig voeren door Charlie, sloopt nog altijd alles wat er voor haar snaveltje komt en ik heb de indruk dat ze bijzonder content is met haar leventje. Ze vindt Nina wel een beetje eng, maar gelukkig hoeft ze daar helemaal niets mee.
Charlie lijkt stabiel. Hij mist een heleboel veren op zijn borst, maar het lijkt al heel lang niet erger te worden. Zijn gewicht blijft nu ook goed op ongeveer dubbele hoeveelheid eten. En belangrijkste, hij is af en toe ook weer heel actief aan het spelen. Hij is altijd al een luie vogel geweest, maar zo af en toe gaat ie even uit zijn stekkertje en dan weer ik hij is oke. Over een maand of twee weer eens bloed laten nakijken.
Van het voorjaar gaan we hun buitenvoliere weer bouwen. En voor het eerst een invlieggat maken, zodat ze zelf naar binnen en buiten kunnen. Daar heb ik zo zin in, dat vind ik zo’n enorme toevoeging aan hun leven. Zelf keuze, zelf controle. En een groot deel van het jaar lekker buiten van frisse lucht en zon genieten.
