Barfplaats.nl

Dit is veelzeggend genoeg vermoed ik, onze beide dames zijn er niet meer.
Dubhe al 6 jaar niet meer, en Kyrah is 10 maanden geleden naar de eeuwige barfhapjes gegaan. Ze was bijna 16 lentes jong, en de koek was op. Geen Shelties meer in huis.

Na een tijd hondloos te zijn geweest en eigenlijk niet van plan zijnde een 'nieuwe' te nemen, is het - niet van plan zijn - eigenlijk niet helemaal gelukt.

Dat wil zeggen, we hebben een adoptiehond......... voorlopig...
De dame is grieks, moeders allerliefste en niet allermooiste, 8 jaartjes (geschat want wie kan dat bij een lady of the streets precies zeggen) heeft 6 kinderen gehad (en wie weet hoeveel meer...) en eigenlijk kansloos op de MetWoef/Second Paws/Woeftime/Barfship pagina's. Want wie wil nou een ouwe taart... dan moet je wel een beetje maf zijn Mevrouw is nog erg aan het bijkomen van alles, maar over een paar weken zal het vertalen van wat die mensen allemaal uitkramen aan koeterwaals wel een beetje gewend zijn. Het versvoer gaat er in elk geval in als koek, en de bak wordt hygienisch 20 x schoongelikt opgeleverd.
Foto van een blij kijkende Nana volgt nog, want het rugzakje moet eerst wat leger worden. Dat is nog wat te vol.

Mooie foto van je dames en wat superlief dat je zo'n oudere dame een kans op een nieuw leven hebt gegeven!
Ik ben benieuwd naar de foto

Mooi hoor zo'n oude dame. Vind dat toch het leukste die oude(re) opvanghondjes.

Hpoelijk mogen wij heel snel meegenieten van de bofbips Nana.....dat zou betekenen dat ze zich is gaan beseffen dat er ook fantastische dingen kunnen gebeuren in het leven van een Lady of the street.

Veel geluk en succes met het samen uitpakken van haar rugzakje

Wat leuk voor jullie en fijn voor jullie nieuwe huisgenoot
Dergelijke oudere rescue hondjes zijn zo dankbaar! Wij hebben er nu twee in huis, van 8 en 9 jaar en ook met een bijzondere achtergrond. Maar zo mooi om ze langzaam uiteindelijk uit hun schulp te zien kruipen. Succes en veel geluk

Nana mag bij ons blijven, we hebben haar definitief geadopteerd. Nu we een maand verder zijn gaat het al een heel stuk beter, maar het zal nog wel een paar maanden duren voordat ze helemaal gewend is. Ze wordt wel steeds blijer, vooral buiten met wandelen. Binnen vindt ze nog wel moeilijk, dat is ze niet gewend, maar we zien per week dat ze vooruit gaat. Ze is niet angstig, maar kijkt de kat goed uit de boom voordat ze besluit wat ze gaat doen. Dus we hebben de clicker erbij gepakt en gaan daarmee aan de slag.
Het bot is iets té... ze blijkt geen boven en ondertandjes meer te hebben, en de onderste haaktanden zijn ook wat sleets. Waarschijnlijk van knagen aan de tralies vroeger. Kiezen zijn prima. Andere botjes, pensstaafjes etc. knaagt ze met gemak.
En ze vindt het hier verrotte koud, maar op een schapenvachtje is het binnen goed te doen. Dus we hebben een warm wandeljasje besteld voor fripse dagen.

Wat een goed nieuws! Pak haar maar lekker warm in

Wat een bofferd!
Lekker eten, een eigen schaap , een jas èn lieve mensen ... het hele pakket.
Veel plezier met elkaar

Wat fijn! Heel veel plezier samen!

Geweldig! Wat heerlijk dat een dame-op-leeftijd zo'n fijn en comfortabel leven mag gaan leiden

Het is een ouwe taart, maar dat is Nana Mouskouri ook. (die doet het nog wel als het goed is....)
Mevrouw kan prima toneelspelen. Als ze geen zin heeft om de kou in te gaan dan hangt alles treurig naar beneden; lippen, ogen, oren, dubbele onderkin...alles wat lelt hangt. Maar eenmaal buiten gaat de neus 'aan' en loopt ze te kwispelen. Als we haar nog een paar mooie jaren kunnen geven is het mooi.

Het is een basset toch? Daar ga je nog veel plezier aan beleven

Ze is een Greek Harehound, een Brak.
Basset is ook erg leuk. Deze staat veel hoger op de poten. Tikje eigenwijsheid komt wel overeen.

Ah, ok, leuk! Maar de oren zijn iig heel herkenbaar Heb je ook een foto van haar waar ze staat?

Veel van dit type brakken komen in de diverse landen voor onder diverse kleuren, bruin, of bont. Ik wist er weinig van, maar met wat zoekwerk kom je een heel eind. We zijn natuurlijk met de Shelties erg 'willing to please' gewend en dit is wel anders. Ze is totaal niet bang aangelegd, en de reactie op vreemde en nieuwe dingen verschilt best.
Ik vind het wel leuk, hoe anders dit type hond in elkaar steekt. We zijn benieuwd hoe ze zich verder zal ontwikkelen, maar ze wordt stukje bij beetje aanhankelijker. Hopelijk kunnen we haar op het erf houden, want anders zullen we een fence moeten maken of iets regelen zodat ze niet zo snel weg kan. De hazen zitten in de wei, en fazanten soms in de moestuin, en als ze die in het vizier krijgt is ze weg.