Toch wel fijn dat het af en toe al iets beter gaat! En fijn dat je daar dan ook van kunt genieten
Onze dametjes (zonder koemelkallergie) hebben ook periodes gehad van veel huilen toen ze zo klein waren, dus ik snap wel dat je niet goed weet wat nou door de allergie komt en wat anders ook zo zou zijn. Bij ons waren ze "contactliggers", en waren ze alleen rustig als ze tegen iemand aan lagen, heel onpraktisch
. Toen we dat eenmaal door hadden ging het wel langzaam beter, maar ze bleven toch wel huilen ook nog. Dat is ook zowat de enige manier om zich te uiten als ze zo klein zijn natuurlijk. Dus soms is er ook geen reden voor te verzinnen en huilen ze gewoon.
(Niet bedoeld als advies allemaal trouwens, en een huilbaby is echt wel anders dan bij ons en is echt heel zwaar, het is meer bedoeld als ervaringsbericht, dus doe ermee wat je wilt
)
Het is in de eerste weken / maanden gewoon heel erg zoeken naar wat werkt voor allemaal. En als je doodmoe bent en je baby is ontroostbaar en je weet niet waarom precies, dat is echt slopend...
Hopelijk vinden jullie uit wat voor jullie werkt en gaat het dan snel beter.
Dikke knuffel voor jullie!