[pearlsofpassion]

Ja en nee.

Het idee dat economische groei een voorwaarde is voor een samenleving om te ‘lukken’ is geen wet van meden of perzen.

In de huidige westerse samenlevingen wordt nog steeds uitgegaan van het principe van groei als voorwaarde voor toenemende welvaart. Met als maat het BBP. Daar zitten nadelen aan en een daarvan is de toenemende ongelijkheid. Dat is een model van pakweg de laatste 150 jaar dus ik zou dat niet gelijk willen stellen aan ‘zo is de mens nu eenmaal’

Een alternatief zou kunnen zijn naar een ‘donut model’ van de economie waar meer gestreefd wordt naar een gelijkere verdeling en voorzien in basisbehoeften. Dat is ook ‘des mensen’ ; samenlevingen met meer gelijkheid zijn iha gelukkiger.

Een meer regeneratief model van de economie is mogelijk. En ook dat heeft de mensheid al eerder laten zien, er zijn meerdere voorbeelden van samenlevingen die meer in balans leefden met de wereld om hun heen.

Ik weet heel goed dat ik mijn eentje de wereld niet ga veranderen, maar ik kan wel proberen een bijdrage te leveren. Het is soms niet makkelijk want het betekent dingen opgeven waar we aan gewend zijn geraakt. Vanzelfsprekend vinden. Het heeft ook geen zin continue te lopen frusten over wat fout is, maar het voelt wel goed om te proberen dingen anders te gaan doen.

Oh nee, ik reageerde niet op dat. Niet op de noodzaak tot economische groei.
Oh nee, jouw beeld klinkt als een droom in mijn oren. Meer in balans en gelijker. Ben ik helemaal mee eens.

Ik reageerde op Kaio. Waarom de bevolking maar blijft groeien.
En waarom we enkel aan onze omgeving denken als we het zelf goed hebben en plots niet meer als we het lastig krijgen.