Hallo, ik kom hier even pronken met mijn vers afgespeende nestje. Waar anders kan ik dat beter doen dan op BP
Na vijftien jaar fokken is dit het eerste nestje onder mijn kennelnaam. Italiaanse windhondjes zijn het. De bevalling was zo mooi, Tingeling, de mama, kwam lekker tegen me aangeleund staan tijdens het persen en ze floepten er in een half uurtje tijd alle drie uit. Ik ben een beetje verbaasd dat ik helemaal geen wormen heb gezien, want ik heb geen propolis gebruikt, maar na twee keer ontwormen (ze zijn nu 5 weken) niets gevonden! Super blij mee. Toch heb ik ze gisteren en vanmorgen wat brokjes gegeven (Orijen) uit angst dat het iets te eenzijdig is wat ze krijgen. Ik moet het doen met een kleine supermarkt, dus krijgen ze kip, varken, rund, vis en ei. Orgaan is hier alleen in de vorm van kippenlever te krijgen, dat eten ze goed, maar wil ik niet te veel geven. Calcium bestaat uit gemalen eierschalen. Het kan natuurlijk altijd beter, maar ik ben tevreden met het resultaat. Ze groeien super, zien er super uit, zijn vrolijk, open en heerlijk zijdezacht als je ze aanraakt
De grijze in de mand lijkt een heel stuk groter dan de andere twee, maar dat is gezichtsbedrog, al is één van de teefjes wel duidelijk de kleinste.
!
…. Heerlijk van die kleine frummels……
Ik weet niet precies hoe het zit met dat breken van de pootjes, of dat genetisch bepaald is of door onbezonnen gedrag in combinatie met ‘dunne’ pootjes. Waarschijnlijk allebei. Soms als ik hoor hoe het gebeurt, denk ik ‘ja, dan zou ik ook mijn poot breken’. Een pup uit je handen laten vallen terwijl je staat bv, of jagend door het bos laten rennen (grote stenen met mos begroeid hier waar die pootjes tussen kunnen komen). Ik heb blijkbaar geluk. Nou is Tingeling ook geen gigantische wildebras gelukkig en voor het ras heeft ze een stevig lichaam. Ze loopt ook soms wel tussen de malamutes en dan is ze uit zichzelf voorzichtig. Ze gaat niet met ze spelen of rennen ofzo. Ik vind ze zooooo leuk, ik ben zooooo verliefd op mijn meisje 
maar nee, het is de bedoeling om een pupje van ons Chineesje Huppeltje te houden, haar tweede nestje met dezelfde reu en die pupjes zijn heel leuk geworden.
zij heeft dezelfde mooie, stevige bouw als Tingeling en een lekker relaxed karakter, maar nee, dat gaat niet gebeuren, geen twee pups tegelijk. Tingeling is bijna drie en ja, dit is haar eerste nestje. Huppeltje is zes en ze krijgt nu haar tweede nestje. En er loopt hier nog een Chinees reutje rond van 1 jaar oud. Tingeling is uiteindelijk zindelijk geworden nadat ik een keer flink boos ben geworden 
Ze was toen acht maanden. Ik was het zat en dacht zeker te weten dat ze echt wel begreep wat de bedoeling was, maar het gewoon vertikte om naar buiten te gaan. Wonder boven wonder is het daarna nooit meer mis gegaan. Dat is die koppigheid, ik zie het nu ook al bij de pupjes. Mijn conclusie is dus dat je zowel streng moet zijn als zacht en ik denk dat niet iedereen streng wil/durft te zijn met deze hondjes. Maar of dat klopt, weet ik natuurlijk niet. Misschien zijn er ook exemplaren die gewoon echt op geen enkele manier zindelijk worden. Overigens is die koppigheid ook juist wat ik leuk vind aan haar. Ze is gewoon een klein diva'tje en vindt eigenlijk dat ze te goed is voor de achtertuin, ze wil een met bladgoud versierd bidet 
