Hier kunnen jullie lekker kletsen. Dit board is dus niet bedoeld voor serieuze voedings/gezondheidsvragen!

Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke

Gebruikersavatar
Door dinky89
#3449506
Wat enorm lastig PoP dat er geen vooruitgang lijkt te zijn :( Als er duidelijk vooruitgang is of duidelijk verslechtering of onhoudbare situatie maakt het makkelijker om te bedenken wat te doen....
Door Too
#3449508
Ik weet dat jij stress en spanning niet zo herkent maar voor mij klinkt het wel als zodanig.
Ook als dat misschien niet 24/7 grommen en blazen is en ze soms neutraal lijkt.

Dat ze graag wil weten wat er achter de (garage)deur, het hek, de kastdeur is en daar graag gebruik van wil maken/wil onderzoeken is toch heel normaal? Staat toch ook los van hoeveel meters er verder vrij toegankelijk zijn
Door Siberienne
#3449509
PoP ik bedoelde meer dat er een nieuw boek uit was, niet het artikel op zich.

En ik herken van mijn hond dat als hij ‘aan’ staat hij op lichte aanrakingen kan reageren als door een adder gebeten. Wij zeggen dan ‘hij is weer eens elektrisch geladen’.

Ook ervaring gehad met honden met jeuk & overmatig likken door stress. Voor mij kunnen die twee dingen (hoog stress niveau en gevoelig zijn op de huid) samenhangen. Ik heb het zelfs zelf ervaren, dat in een periode met stress ik heel gevoelig was voor aanrakingen op mijn huid. Vandaar dat ik eraan dacht.

Tuurlijk kun je de situatie zelf het beste beoordelen, alleen komen er van die menselijke emoties doorheen als ‘niet op willen geven’ omdat het voelt als een nederlaag. Terwijl het uiteindelijk is ‘doe je je katten een plezier met samen in 1 huis wonen’. Wat zou ze kiezen als ze mocht kiezen - moeilijk natuurlijk, dat snap ik ook. Hopelijk komt er verbetering
Gebruikersavatar
Door pearlsofpassion
#3449511
Ze weet wat erachter is. Ze is er wel al geweest dus.
Dat verklaart die obsessie toch niet..

Ze heeft wel stress en spanning. Dat is zeker.
Maar eerlijk, dat is voor een kat bij een nieuwe situatie en nieuwe katten altijd en in een dominantiestrijd natuurlijk nog meer. Ik weet heus wel dat ze nu stress heeft en dat het op deze manier niet kan blijven voor altijd. Dat is zeker niet de bedoeling. Maar dat kan wel beteren, dat het een paar maand duurt eens katten het eens worden, is niet uitzonderlijk. Ik heb ook geweten dat katten die elkaar kennen toch plots nog gaan kibbelen over wie de baas is. En ik heb ook geweten dat dat gewoon nog goed komt. Met verloop van tijd. Ookal kan het er heel heftig aan toe gaan.
Tis natuurlijk ook een visceuze cirkel, stress zorgt dat de koppeling moeizamer gaat, waardoor er meer stress is.
Dominantiestrijd is ook zoiets dat soms naar een climax gaat, het wordt steeds erger tot het zo erg wordt dat 1 van beide breekt en dan is het ook meteen over. Maar op dat punt kan het 2 kanten op. Ofwel geeft 1 van beide toe, is het dan duidelijk en gaat het plots goed, ofwel wordt het een echt gevecht en kunnen ze nooit meer samen. Dan vliegen ze elkaar aan zodra ze elkaar zien.

Maar ik vind het precies geen goed idee dat zomaar te laten gebeuren. En de voorbije maanden heb ik weinig tot niets gedaan en dat wordt niet echt beter. Ik kan ook echt niet zeggen wie de bovenhand krijgt, het wisselt constant. Dus ik ga toch inzetten op stress verlagen en proberen hen toch wat te trainen middels beloning als ze normaal zijn in elkaars gezelschap. Positieve ervaringen als ze samen zijn..
Dat werkte bij Kleintje indertijd super, maar daar had ik wel een sterke band mee natuurlijk en ze had steun aan mij, en het was uit angst. Dat is bij Ikaria totaal niet het geval. Niets van dit alles.
Maar toch lees en hoor ik die aanpak het meest als het aankomt op katten met elkaar laten overeen komen. Dus gaan we dat nog maar eens wat meer proberen.

Zou het een goed idee zijn haar ook perioden in de kattenkamer te stoppen zodat ze die zich ook eigen maakt? Nu gaat ze er niet in. Ze accepteert dat als de jongens hun terrein. En dat was in het begin natuurlijk prima, maar op termijn is het natuurlijk wel de bedoeling dat ze de ruimte delen. Anders blijft er spanning rond hangen...
Ik heb nog niet gemerkt dat Luis die kamer beschermt... Misschien moet ik dat eens heel kort testen om te zien hoe de reactie is.
Gebruikersavatar
Door pearlsofpassion
#3449512
Siberienne schreef: wo 14 sep 2022, 14:25 PoP ik bedoelde meer dat er een nieuw boek uit was, niet het artikel op zich.

En ik herken van mijn hond dat als hij ‘aan’ staat hij op lichte aanrakingen kan reageren als door een adder gebeten. Wij zeggen dan ‘hij is weer eens elektrisch geladen’.

Ook ervaring gehad met honden met jeuk & overmatig likken door stress. Voor mij kunnen die twee dingen (hoog stress niveau en gevoelig zijn op de huid) samenhangen. Ik heb het zelfs zelf ervaren, dat in een periode met stress ik heel gevoelig was voor aanrakingen op mijn huid. Vandaar dat ik eraan dacht.

Tuurlijk kun je de situatie zelf het beste beoordelen, alleen komen er van die menselijke emoties doorheen als ‘niet op willen geven’ omdat het voelt als een nederlaag. Terwijl het uiteindelijk is ‘doe je je katten een plezier met samen in 1 huis wonen’. Wat zou ze kiezen als ze mocht kiezen - moeilijk natuurlijk, dat snap ik ook. Hopelijk komt er verbetering
Thanx. :-*
Ja, daar heb je vast gelijk in.

Ik vraag me ook af wat ze zou kiezen. En ik heb het idee dat zij toch nog voor hier zou kiezen. Omwille van de tuin grotendeels. En het lekker eten :cool:
Maar ook omdat ze het echt niet vreselijk lijkt te vinden. Ze loopt hier wel rond alsof ze de wereld aankan en alles van haar is.. Dat is natuurlijk maar schijn, dat weet ik ook. Maar ongelukkig is toch weer wat anders. Ze heeft ook haar vrolijke gekke momenten, zo typisch uitgelaten kat.
Ons als mensen vind ze niet speciaal, denk ik, en kan ze overal vinden. Ze is meteen vrienden met iedereen die hier binnen komt. De kindjes zijn ook gek op haar.
Als we het konden opnieuw doen, zouden we het niet weet doen. Uiteraard.
En zo is het met alles. Als je't op voorhand weet...
Dat is ook de reden waarom er enige twijfel is. Als ik nu zou weten hoe het binnen een half jaar met Luis gaat, dan weet ik meteen welke beslissing we moeten nemen. Maar dat weet ik niet. En ofwel wordt het het allemaal waard ofwel gaan we achteraf zeggen dat we veel sneller hadden moeten opgeven.. Maar ik weet het gewoon nu niet. En dan wil ik toch niet te vroeg opgeven. Niet voordat ik het gevoel krijg dat ik het kan voorspellen.
Gebruikersavatar
Door pearlsofpassion
#3449710
Er is iets veranderd...
Ten goede. Het is nog niet helemaal in orde of zo, maar er lijkt een veel betere verstandhouding te zijn. Op een bepaald moment vliegen ze samen de trap op en klinkt er een heus gevecht. Zo klinkt het. Na een paar tellen gaat het over op geloei en gegrom van beide kanten. Om ter luidst. Dat duurt zo een paar minuten tot wij toch beslissen om te gaan kijken... Zitten ze op een 20cm van elkaar elkaar aan te kijken en te loeien, verder niets. Voor de deur van de kattenkamer. Geen gemep, geen haren in het rond, geen krassen op de neus. We hebben ze toen rustig uit elkaar gehaald, maar ik had er al geen slecht gevoel bij. Het klinkt erg, maar het voelde anders. En zo dicht bij elkaar gewoon blijven zitten en niets doen is speciaal. Voorheen werd het altijd vechten en echt krabben en de ene de ander najagen. Niet steeds dezelfde kat trouwens.
Sindsdien gebeurt het nog soms, 's avonds, eentje gaat de trap op, de ander erachter en veel lawaai maar nauwelijks haren in het rond. Veel lawaai, weinig aan de hand.
Maar wat is nu de doorbraak: los van die episodes doen ze bijna de hele tijd normaal en rustig tegen elkaar. Lopen langs elkaar heen zonder zelfs maar op te kijken. Ze snuffelen door de hor aan elkaars neus (dat geeft wel beetje spanning) , ze gaan mits een klein beetje mondelinge begeleiding van mij zelfs voor elkaar uit de weg als ze beide door een smalle doorgang willen. Als er eentje half speels/sluipend achter de ander aan gaat en de ander zich omdraait en ze elkaar aankijken, stopt de ene en gaan ze weer hun eigen weg. Zonder al te veel spanning. Vroeger werd dat altijd meppen en blazen en vaak najagen van wie wegliep. Nu dus niet, veel meer rust en dus, lijkt het, verstandhouding.
Ook vlak na zo'n ruzie op de trap, lijken ze in verstandhouding terug beneden te komen en gewoon ontspannen.
Ze komen ook beide meer bij ons knuffelen..

En vandaag moest ik slapen. Ikaria kwam bij me knuffelen op bed en net als ze naast me komt liggen, komt Luis de kamer binnen en ook op bed. Ik kan haar redelijk afleiden met aaien en ze blijft liggen ipv hem op te zoeken. Normaal claimt ze het bed.
Luis schrikt even als hij op bed springt en haar ziet, twijfelt een tel of zo en gaat dan op een halve meter van haar liggen. Zo hebben ze een hele tijd gelegen. Luis ging na een half uur of wat gewoon rustig terug naar beneden.

Ikaria heeft de rest van de dag naast me gelegen. :smitten:
Gebruikersavatar
Door pearlsofpassion
#3449923
Het blijft goed gaan.
Relatief he.
Het roepen naar elkaar is de laatste dagen niet meer gebeurd. Tis wel duidelijk dat Luis het debat gewonnen heeft. Nadeel is dat Ikaria niet zo vlot meer de trap op gaat. Maar ze doet het wel. En overal anders in huis gaat het vrij goed.

Het zal nog wel op en neer gaan en tijd vragen. Maar het is wel bemoedigend.
Gebruikersavatar
Door Kaela
#3450045
- pien - schreef: di 27 sep 2022, 13:36 Ik ben heel blij voor jou en de poezels!

Me to! Hoop dat de vooruitgang zich voort blijft zetten!
Gebruikersavatar
Door pearlsofpassion
#3454569
Ik breng Ikaria morgen terug.

Officieel breng ik haar binnen ter evaluatie (voorstel van het asiel), maar ik weet wel dat ze niet terugkomt.

Het is beter voor haar.
Ik heb nog serieus op tafel moeten kloppen om gehoor te krijgen, maar ze verdient beter en iedereen krijgt hier stress van.
De interactie tussen de katten lijkt beter. Of minder slecht is de juiste beschrijving. Er wordt wel geblazen en gemept maar vrijwel nooit meer vol gevochten. Maar dat is maar schijn. Hoe beter het tussen hen gaat, hoe minder aandacht ze nog wil, hoe minder ze wil spelen, hoe meer ze gaat likken en zelfs miauwen. Hoe meer stress dus...
Het gaat op en af, nu de beslissing gevallen is, wil ze natuurlijk wel weer geaaid worden, maar dan is het vast volgende week weer anders... Dat lost niets op.
Dit is geen goede situatie. We verdienen allemaal beter dan dit.
Maar uiteraard doet het behoorlijk pijn...
Door zurca
#3454570
Ach PoP, wat een moeilijke beslissing hebben jullie gemaakt, ik vind het heel dapper van jullie :-*
Als het voor iedereen zo'n stress geeft, dat isvgewoon geen fijne situatie. En dan kan het even goed gaan maar als het daarna weer minder gaat, dat is geen doen...
Jullie hebben haar alle tijd gegeven om te wennen maar blijkbaar is zij met jullie andere katten gewoon geen klik. Dat kan, maar is natuurlijk niet leuk en heel jammer...
Sterke met haar terugbrengen, ook voor de kindjes :-*
Gebruikersavatar
Door dinky89
#3454572
Wat enorm balen dat de vooruitgang uit september niet heeft doorgezet naar een fijne situatie voor iedereen :'(
Heel veel sterkte met het afscheid en ik duim dat ze snel een huisje vind waar ze wel op haar plaats is :-*
Door smulpaap
#3454575
Ach , dat is balen Pop
Hopelijk word er een geschikt huisje gevonden
En veel sterkte met afscheid nemen , dat zal niet meevallen
 Terug naar “Bar-plaats”

Barfplaats wordt gesponsord door