[Charlie Angel]

Kim heeft het precies goed verwoord, ik wil mij daar dan ook bij aansluiten. Het wordt nu echt serieus en als je niet lekker in je vel zit door vanalles, tja dan wordt je heel onzeker en dat maakt de ander ook onzeker.
Een dikke knuffel Sam, doe wat goed voelt, hoe eng soms ook.

[Anne in Zweden]

Kim heeft het precies verwoord zoals het is. Twijfel hoort bij een relatie in de beginfase, of je nou wilt of niet. Ik denk dat er maar weinig langdurige relaties bestaan waarin de partners niet ook ooit vertwijfeld gedacht hebben: is dit het wel echt. Ik weet dat ik dat in de beginfase ook weleens gedacht heb, en inmiddels zit ik al bijna dertig jaar aan meneer Anne vast, en ik hoop dat nog zeker dertig jaar ook te blijven. De kunst van een lange relatie opbouwen is dat je niet meteen bij de eerste oe-ah de benen neemt, maar gewoon even afwacht hoe het zich ontwikkelt. Natuurlijk kan dat eng en moeilijk lijken, zeker als je al het een en ander aan negatieve ervaringen achter de rug hebt, maar even een stapje terug doen (jullie zijn ook wel erg intensief met elkaar opgetrokken de laatste tijd, toch?) en de ander even de ruimte geven als die daar behoefte aan heeft, is ook een optie; niet alleen 'het is aan' of 'het is uit'.

Succes en sterkte!

[sam28]

Wat lief dat jullie meedenken!!! Heel fijn.

Het zou zomaar kunnen dat ze zich niet goed genoeg voelt, ze doet wel stoer maar heeft een klein hartje. Dat zou zomaar mee kunnen spelen. Ook vind ze mijn rugzak heel erg ingewikkeld. Ik heb nog lang niet alles vertelt maar steeds als ik iets vertel heeft ze tijd nodig dat in te kapselen zodat het haar niet zo raakt. Het verhaal wordt ook steeds heftiger omdat ik gewoon een bizar kut verleden heb. Voorlopig maar ff niets meer in dat zakje gooien denk ik. Ze heeft ook tijd nodig om de kleine stukjes die ik haar verteld heb (uiteraard in veel deeltjes) te verwerken. Ik geloof dat ze het meest heftig vind dat ik gewoon geen gezellig leuke verhalen kan vertellen over mijn kindertijd. Er is altijd een berg stinkende shit bij en zij is in bezit van een teer zieltje..

Dat twijfel erbij hoort vind ik logisch maar zij niet. Ze heeft bij haar vorige lange relatie bijvoorbeeld nooit getwijfeld. Maar ik heb haar toen ook de ongezonde situatie van toen voor gespiegeld en dat wat wij hebben niet te vergelijken is met toen. Dat was ze gelukkig wel met me eens maar dat speelt wel mee in hoe ze de twijfel nu beleefd.

En wat Cindy zegt kan ook meespelen. Dat ze net als jij ook last heeft dat ze niet weet wat ze moet met mijn oprechte serieus zijn. Dat kent ze ook niet. Ik ben er gewoon en ze is gewend aan het gevoel dat ze haar ex vriendinnen nooit echt helemaal gehad heeft, er altijd een bepaalde afstand was. Ik ben anders want ik ben er helemaal, als je me wilt kun je me krijgen.
Soms vraag ik me af of ik misschien te beschikbaar ben, niet dat ik dat anders zou kunnen doen overigens. Maar het speelt wel door mijn hoofd.

Super lief, stof tot nadenken en vragen te stellen aan haar. Niet morgen, dan gaan we samen de koningsnacht in met genoeg bier en lol.

[CindyMayella]

Ik loop sinds begin maart bij een psycholoog… ik krijg EMDR….. wat denk je dat dat doet met onze relatie??? Meneer heeft ook een rugzak….. En ja…. Tis kut…. Ik probeer het per dag te bekijken, ook ik moet veel leren… ik begrijp het…. Tis niet niks…..

[pearlsofpassion]

Laat je niet wegjagen Sam omdat dat gemakkelijker is. Zowel zij als jij twijfelen om te stoppen omdat het misschien niet blijft duren. En dan is weggaan duidelijker.
Maar niemand heeft een glazen bol. Garanties krijg je nooit.
Dus als je dit om deze reden laat schieten kan je beter nooit meer aan een relatie beginnen. Want dan lukt het nooit.
Het klinkt super goed! Kijk hoe het loopt, geef het een kans!
En geef nooit op omdat je misschien denkt dat de ander dat misschien evt zou willen. Jij vecht voor je eigen gevoel, als zij het echt niet meer ziet zitten zal ze dat zelf wel zeggen.

Voilà, de goedbedoelde maar wel stevige schop onder je kont.
Klinkt harder dan het bedoeld is.

Maar ik meen het wel.
Als jij nu gaat twijfelen omdat zij twijfelt gaan jullie elkaar versterken in de twijfel. Dat moet je niet doen.
Maak haar duidelijk wat je voor haar voelt en dat je het meent en je niet weg laat jagen door twijfel. Wees er voor haar, heb begrip voor haar twijfel en geef haar ruimte en tijd. Dan komt het, als het meant to be is, vast wel goed.
In de situatie die je beschrijft is het heel normaal dat ze gaat twijfelen.
En met 'voor altijd' moet ze niet bezig zijn. Je vraagt haar toch niet ten huwelijk? Dat zou al te gek zijn. Vraag dat ze jullie de tijd geeft om de relatie stap voor stap op te bouwen. Dat vraagt jaren... En is eerlijk gezegd zelfs nooit helemaal klaar...

[smulpaap]

Maar waarom moeten de rugzakken al in zo'n pril stadium zo uitgebreid besproken worden ?
En daarmee bedoel ik niet dat de rugzak niet besproken hoeft te worden , want ooit komt zo iets uit . Zeker als het een goed gevulde rugzak is (geweest )
Het lijkt mij toch leuker om gewoon in het nu te leven , te genieten, elkaar te leren kennen maar elkaar ook ruimte geven . Zeker als je langere tijd alleen bent geweest
En uiteraard de zaken die spelen ten tijde van de nieuwe relatie wel met elkaar bespreken
Wij kennen elkaar nu bijna 5 jaar ,toen we iets kregen ging ik ook nog niet lekker . Als ik geen zin had om samen te zijn dan zei ik dat gewoon . Zeker na sessie bij de peut . Dan had ik tijd en rust voor mezelf nodig . We gingen voor het eerst een lang weekend weg . Ik was nog niet hersteld van mn Burn out. Ook tijdens dat weekend moest ik op mij eigen rem trappen , over de Burn out ben ik direct heel open en eerlijk geweest , dit is wat het is . En wie ik nu ben . We hebben het gehad over onze verbroken relaties . En hoe pijnlijk dat is . Zeker een lange relatie , dat wis je niet zomaar uit . Maar tegelijkertijd hadden we zo iets van we gaan plezier maken , nieuwe herinneringen , elkaar rustig leren kennen. En die rugzakken ? Die zijn nog steeds niet helemaal uitgepakt . Dat komt zo nu en dan ter sprake . Ik denk dat als je elkaar wat langer kent , dat je er ook veel gemakkelijker, en wat minder geforceerd over spreekt met elkaar
En soms komt het gewoon vanzelf ter sprake , dan bespeur je bepaald gedrag waarvan je denkt . Wat is dat ? Hadden wij laatst ook , toen ik vroeg . Wat ben jij soms onrustig i je slaap .

[sam28]

Cindy, ik heb ook emdr gehad vroeger, ik weet hoe zwaar het is. Sterkte, ook voor je meneer. Ik was vooral heel blij met je schrijven.

PoP, ik had van jou wel een glazen bol verwacht
Maar je hebt gelijk, stug volhouden. En stap voor stap. Dat heb ik natuurlijk al wel gezegd, ook dat ze het 'tot de dood ons scheidt' uit dr hoofd moet zetten.

Smul, mijn rugzak bespreek ik maar summier, ik moet ook wel want alles uit mijn kindertijd tot aan mijn late volwassenen zijn is doorspekt met ellende. Anders moet ik liegen op basale vragen als hoe ben je opgegroeid. Ik heb littekens van de zelfbeschadiging. De heftige shit en diagnose laat ik zo lang mogelijk achterwege. Maar ik kan er niet omheen om er iets over te vertellen. En plezier maken, nieuwe herinneringen en elkaar rustig leren kennen doen we zeker ook. Misschien moet het rustiger, dat leren kennen.

Ze is vooral ook een enorme perfectionist. Alles moet perfect en kloppen. Vanavond is Koningsnacht en we hebben met wat vrienden van haar een standje. Dan blijkt dat we maar weinig te verkopen hebben want geen van ons blijkt een stiekeme hoarder. En dan heeft ze stress. Terwijl ik denk (en tegen haar heb gezegd) jeeetje, we zijn er met elkaar, het is gezellig, er is bier. Who cares! Dan is ons standje binnen 10 min leeg gekocht. Beter toch?!!
Ik hoop dat ze het los heeft kunnen laten

Ik ben echt meer dan blij met jullie reacties!!!! Ik sta er nu iets rustiger in.

[hannabelgje]

Ik herken er ook veel in. Voor meneer had ik nooit een serieuze relatie gehad. Ik vond het lastig, was erg onzeker. Is dit het wel? Hij heeft ook kantjes die ik niet leuk vind. Ga ik daar mee kunnen leven? Is mijn leven alleen niet makkelijker? Wil ik wel 2 kinderen in mijn leven? Wil ik wel mijn leven gaan verhuizen naar Eindhoven terwijl ik gezegd heb nooit meer terug naar Nederland te willen?
Maar ik ben toch blij dat ik het gedaan heb. Gisteren mijn huis verkocht. Dus dat is echt een afgesloten hoofdstuk nu. En af en toe twijfel ik nog steeds of dit de juiste beslissing is geweest. Ik vind het vooral moeilijk om zo ver van mijn familie te wonen. Niet even vlug bij mijn schoonzus binnen lopen of even thee gaan drinken bij mijn ouders.


Verstuurd vanaf mijn SM-S911B met Tapatalk

[smulpaap]

Cindy, ik heb ook emdr gehad vroeger, ik weet hoe zwaar het is. Sterkte, ook voor je meneer. Ik was vooral heel blij met je schrijven.

PoP, ik had van jou wel een glazen bol verwacht
Maar je hebt gelijk, stug volhouden. En stap voor stap. Dat heb ik natuurlijk al wel gezegd, ook dat ze het 'tot de dood ons scheidt' uit dr hoofd moet zetten.

Smul, mijn rugzak bespreek ik maar summier, ik moet ook wel want alles uit mijn kindertijd tot aan mijn late volwassenen zijn is doorspekt met ellende. Anders moet ik liegen op basale vragen als hoe ben je opgegroeid. Ik heb littekens van de zelfbeschadiging. De heftige shit en diagnose laat ik zo lang mogelijk achterwege. Maar ik kan er niet omheen om er iets over te vertellen. En plezier maken, nieuwe herinneringen en elkaar rustig leren kennen doen we zeker ook. Misschien moet het rustiger, dat leren kennen.

Ze is vooral ook een enorme perfectionist. Alles moet perfect en kloppen. Vanavond is Koningsnacht en we hebben met wat vrienden van haar een standje. Dan blijkt dat we maar weinig te verkopen hebben want geen van ons blijkt een stiekeme hoarder. En dan heeft ze stress. Terwijl ik denk (en tegen haar heb gezegd) jeeetje, we zijn er met elkaar, het is gezellig, er is bier. Who cares! Dan is ons standje binnen 10 min leeg gekocht. Beter toch?!!
Ik hoop dat ze het los heeft kunnen laten

Ik ben echt meer dan blij met jullie reacties!!!! Ik sta er nu iets rustiger in.

Ik denk dat jeugdtrauma voor veel mensen heel confronterend is / kan zijn .
Maar is het dan bv niet mogelijk om te zeggen . Wil je eerst de Sam die ik nu ben leren kennen ? Dan spreken we later wel over hoe ik ben opgegroeid . En over mijn verdere levensloop . Misschien is het een idee om het er eens met een therapeut over te hebben. Wat wijsheid is ,hoe je dat precies aan kunt pakken . Het is een deel van je , het hoort (helaas ) bij je . Maar je bent ook een leuk mens . En ook jij bent het waard om een leuke relatie te hebben .

[Robian]

Zou het een speciale datum zijn die 2.5 maand?
Meneer Robian en ik kwamen beide ook uit langdurige relaties (22 jaar en 15 jaar)
Na 2.5 maand daten heeft hij me "gedumpt". Hij was heel erg van mensen in boxjes plaatsen en tja... ik paste gewoon niet in een box. En dat was lastig en dat gaf twijfel.

We zijn wel blijven chatten en na ik geloof een maand of twee heb ik hem de vraag gesteld wat hij nu wil. Of door... of echt afsluiten.. want dat je elke keer terug blijft komen dan moet je eens goed bij jezelf te rade gaan over wat je nu voelt.

lang verhaal kort... we zijn nu gelukkig getrouwd en ik ben heeeel blij met mijn denker

Hij had de ruimte nodig. Vooral na lange relaties is er snel de neiging om dingen te over analyseren. want je wilt zo graag niet weer de fout in gaan.
Om dan bij je gevoel te blijven is o zo lastig.

Ik weet niet of je er iets aan hebt Sam, maar wat ik wilde zeggen is dat je soms ook wat los moet laten om de ander bij je te houden. Duidelijkheid willen is niet altijd de goede weg.

[Ronald]

Ik denk dat het meeste al wel gezegd is, zoniet alles.

Sterkte dames, met het nemen van de nodige hobbels. Het komt goed. Echt.

[sam28]

Het is super leuk. Heb eindelijk haar vriendinnen ontmoet. Ook die, die op haar hebben ingepraat. Heel fijn. Ze bevestigen het verhaal die ze tegen haar ook hebben afgestoken. Fijn!!
Afwachten dus. Ik wil er wel voor gaan op basis van jullie verhalen, vanavond, haar vrienden en teveel biertjes.

[smulpaap]

Het is super leuk. Heb eindelijk haar vriendinnen ontmoet. Ook die, die op haar hebben ingepraat. Heel fijn. Ze bevestigen het verhaal die ze tegen haar ook hebben afgestoken. Fijn!!
Afwachten dus. Ik wil er wel voor gaan op basis van jullie verhalen, vanavond, haar vrienden en teveel biertjes.

Veel plezier Sam

[sam28]

Feestje bouwen kunnen we samen wel Het was super gezellig. Met wat van haar vrienden op de vrijmarkt gestaan en later zijn we ergens een kroeg in gedoken waar andere vrienden van haar waren. Die kroeg vrienden waren ook de vrienden van de verjaardag van vorige week en direct begonnen ze over dat het stom was dat ze me zo van zich af geduwd had en werd gezegd dat ze welkom was in een normale relatie met twijfels zo af en toe. Een van die vriendinnen zei ook nog dat ze het na 1,5jr nog weer uit had gemaakt met haar vriend om na 5 mnd met hangende pootjes terug te gaan. Ze zijn nu bijna 10jr verder. Haar vrienden vonden het ook jammer dat ik niet mee was vorige week.

We hebben het er weinig meer over gehad, soms nog een korte opmerking. We hebben het meer dan leuk gehad
Mijn onzekerheid is wel iets gezakt maar onder de oppervlakte speelt het best wel.
Nu maar eens rennen.

[sam28]

Afgelopen donderdag een gesprek gehad over twijfelen en dergelijk.
Ze gaf aan dat sinds ze gezegd heeft dat ze zo twijfelde de druk er wel af was. Misschien wat te lomp geweest maar dat was voornamelijk uit paniek. Het heeft haar veel lucht gegeven en gaf aan dat de liefde dieper was gaan zitten. Soms fladdert er nog wat twijfel langs maar het was minimaal.
Afgelopen vrijdag waren we naar een alternatief bevrijdingsfestival (kleinschalig, goeie muziek en lekker bier ) en daar nog even gepraat over de status "mijn vriendin" en relatie. Ze vertelde dat ze het concept "mijn vriendin" en relatie spannend vond om te zeggen want dat was dan zo serieus. Maar vertelde ook dat ze steeds meer verliefd op me werd.
Ik vind het zelf ook nogal onwennig om haar "mijn vriendin" te noemen hoewel ik dat ondanks de ongemakkelijkheid wel af en toe doe.

Maar goed, het lijkt allemaal heel lekker te lopen!