[Lizzy]

Op 11 mei is Fritzi loops geworden. Dus drie weken hangerig. Daarna schijnzwanger geworden. En op zich heeft ze er allemaal niet zoveel last van eigenlijk. Maar spelen is er niet meer bij. Ze hangt eigenlijk een beetje permanent op haar kussen of op de bank. Biscuit probeert haar wel uit te dagen om te spelen, maar ze is niet geïnteresseerd. Ze ligt daar maar dikke tieten te hebben (uiers van hier tot Tokio dus ze heet dan ook Tietemarie). Vanmorgen heeft ze (sinds 11 mei) voor het eerst weer zin om te spelen. Ze rennen als idioten door het huis en ze hebben pret voor 10. Rond 11 november zal ze weer loops worden. Dus het is 3 maanden lol en spelen en gek doen, 3 maanden loops/schijnzwanger/hangen, 3 maanden lol en spelen en 3 maanden loops/schijnzwanger. Jaar in jaar uit. En ik vroeg me nou zo eens af "wie doe ik hier nou een plezier mee?".

Mij maakt het echt niet uit. Ze is voor ons totaal nooit lastig of vervelend, ze is het hele jaar rond lief en schattig. Op een gegeven moment laat ik haar wel castreren want ik ben bang dat ze een baarmoederontsteking krijgt. Dus het plan was zo rond haar 9de a 10de levensjaar. Maar, ik zie ook in mijn glazen bol dat Fritzi dik gaat worden van de castratie. Ze heeft echt echt echt heel veel aanleg. Tijdens de schijnzwangerschap is ze ook echt altijd te dik en krijgt ze weinig eten om het nog een beetje in de perken te houden. Dus ik weet nu al dat ze permanent op dieet moet. En dan nog zal ze te dik worden. En voor Fritzi is eten zo'n beetje het fijnste dat er is......

Hoe gaan jullie nou met dit soort dingen om? Hoe kijken jullie hier nu tegen aan?

[Kaio]

Ik heb reuen

Maar 3 maanden last ervan hebben? Poeh. Aanleg om dik te worden is ook wel vervelend, maar heeft ze dat nu niet ook juist omdat ze dus 3 maanden last heeft, schijnzwanger is en dus hongeriger? En daarbij dus lui, bankhangerig en dus geen zin in beweging?
Hoeveel invloed zou een castratie dan hebben op haar gewicht? Zou ze permanent lui worden? Of juist veel happier? 12 maanden lang dan.
Lastig hoor. Ik weet ook niet of je meer kans loopt op bmo's als de teef telkens schijndrachtig is?

[kiara]

Nou ik ben jaren geleden enorm geschrokken doordat mijn cairn terriër Diba ineens ziek werd ( overgeven duizelig etc) Dierenarts geweest direct en bleek ze 2 hele grote tumoren op der eierstokken te hebben ( heb ze zelf ook gezien dat het eruit was)
Wakker geworden uit de narcose en zelfde avond overleden in der slaap ( zat er naast) ze was 14
Sinds dit laat ik mijn teefjes castreren maar niet eerder als rond de 4/5 jaar
En dikker geworden nee hier niet dus denk per hond verschillend ook kwa aanleg
Succes met nadenken Lizzy

[Ina]

Hier 2 dames gecastreerd uit Spanje gekregen en bij beide nooit gewichtsproblemen gehad

Bij Misty (de Gordon) moet ik wel iets meer uitkijken want die komt wel makkelijk aan, maar als ik die op 2 á 2,5% houd en dan veel 'wild' en weinig vet (als dat teveel aan haar maaltijd zit verdwijnt dat in de bak van de blonde) blijft zij keurig rond de 18 kilo hangen
Ze is nu net 10 geworden en heeft geen medische problemen van de castratie

Ze is niet een super actieve hond, wandelt en speurt graag en lang, maar spelen en racen laat ze over het algemeen graag aan anderen over.


Blondje is genetisch bevoordeeld en komt alleen tijdens hittegolven een kilo aan omdat ze dan echt lui is....de rest van het jaar eet zij tussen tussen de 2 en 4% (zal makkelijker minder eten als ze iets niet lekker vindt of gewoon geen zin heeft)
Ook bij haar nooit medische gevolgen ondervonden tot nu toe (is nu 7)

Ik ben altijd wel blij dat ik zelf nooit voor de keuze ben gesteld om wel of niet te laten helpen.... dat is voor ons gekozen
Ze waren allebei wel jong, maar ik kan absoluut achter de keuze van de stichting staan om dat te besluiten....er is al genoeg overschot aan dakloze honden in het buitenland...voor die functie mogen/hoeven deze honden niet meer gebruikt worden

Maar als je toch verder geen fokplannen (meer) hebt en de dame zo veel 'last' heeft, zou ik niet uitstellen en niet wachten tot oudere leeftijd
Nu is ze nog fit en kan een narcose en ingreep makkelijk aan....als je wacht, tot wanneer dan....en loop je het risico op een bmo met alle mogelijke ellende

Ik zou er voor kiezen het nu te doen en haar te laten genieten van een vol jaar actie en niet alleen als ze geen last van haar hormonen heeft.

[Lizzy]

Nou, dat is ook het lastige natuurlijk, we weten niet hoe ze zal zijn als ze gecastreerd is. En je kunt die stokken niet meer terug plaatsen als het tegenvalt. Maar ik ben er haast wel zeker van dat Fritzi echt aanleg heeft om dik te worden. En met die platvoet erbij vind ik dat ook wel erg vervelend en eng....

[Ina]

Hoe oud is ze nu ?

[Anne in Zweden]

Zou het niet zo kunnen zijn dat ze actiever wordt als ze niet 2 x 3 maanden per jaar op de bank hangt omdat ze schijnzwanger is of wordt? En dat het met dat dikker worden dan misschien meevalt omdat ze gewoon 12 maanden per jaar lekker gek doet?

Hier twee (vroeg) gecastreerde teefjes zonder problemen; die moeten juist extra voer krijgen om mooi op gewicht te blijven, dus daar kan ik je niet mee helpen.

[Lizzy]

Hoe oud is ze nu ?

Ze is nu 6,5 jaar.

[Lizzy]

Zou het niet zo kunnen zijn dat ze actiever wordt als ze niet 2 x 3 maanden per jaar op de bank hangt omdat ze schijnzwanger is of wordt? En dat het met dat dikker worden dan misschien meevalt omdat ze gewoon 12 maanden per jaar lekker gek doet?

Hier twee (vroeg) gecastreerde teefjes zonder problemen; die moeten juist extra voer krijgen om mooi op gewicht te blijven, dus daar kan ik je niet mee helpen.

Ja, dat zou kunnen. Hoewel we in deze periode wel gewoon 1,5 uur per dag wandelen.

[Charlie Angel]

Jane werd 3x per jaar loops en was ook schijnzwanger daarna, al was dat lang niet zo erg als Fritzi. Ik heb haar ik geloof rond haar 5e jaar toch laten helpen. En dat was maar goed want haar baarmoeder bleek er niet goed uit te zien.
Dik is zij er nooit door geworden, wel was haar vacht wat minder maar met bijhouden zag je daar nauwelijks wat van.
Succes met de overwegingen.

[BlissSpirit]

Onze Bliss was ook niet gecastreerd en werd ook steeds schijnzwanger en in het begin had ze daar helemaal geen last van en wij ook niet, behalve dat ze haar knuffels kwam brengen en we tot oppas werden gebombardeerd , maar we merkte wel dat hoe ouder ze werd hoe meer last ze er van kreeg. Maar ja, wilde haar ook die operatie niet meer laten ondergaan, op haar leeftijd toen, als het niet strikt noodzakelijk was.
Spirit is wel gecastreerd omdat zij een baarmoeder ontsteking kreeg toen ze een jaar of 4 was en heeft in haar jonge jaren nooit last gehad van schijnzwangerschap, maar we moeten haar qua gewicht wel in de gaten houden.
Ik persoonlijk laat mijn teven liever niet castreren, mits noodzakelijk, maar er zijn voor allebei voor en tegens.
Dus blijft lastig.

Verstuurd vanaf mijn Mi A1 met Tapatalk

[Hanny]

Het is toch een besluit, dat je zelf moet nemen, dat kun je niet aan een ander overlaten.
Bij ons wordt Loesje maandag gesteriliseerd, of gecastreerd Is mijn besluit, ik vind haar schijnzwangerschap te veel ongemak voor ons geven. Waarschijnlijk is het voor haar gewoon natuurlijk. Ze is opgeblazen, geeft langdurig melk enz, voor haar gewoon, voor ons wel genoeg.
We maken ons zorgen over de operatie, lijkt me normaal en daarna zien wel wel. Een hapje zuinig eten lijkt me geen probleem.
Hanny

[Ina]

Ze is nu 6,5 jaar.

Zeg dat je nog wacht tot ze 9,5 is....dat is nog 3 jaar x 6 loops/schijnzwanger ... elke keer 3 maanden, dat is dus nog +/- anderhalf jaar een hond die zich schijnbaar niet top voelt en het fenomeen 'bankhangen' tentoonstelt.

Nee, onzin natuurlijk, hoewel de berekening qua anderhalf jaar loops/schijnzwanger wel zou moeten kloppen als ik je eerste stuk lees

Voor mij zou het echt wel duidelijk zijn gezien het feit je haar hoe dan ook wil laten helpen ivm risico op bmo

Ik zou nu de stap nemen en haar gewoon gaan laten helpen

Grote kans dat ze door haar extra activiteit na die tijd gewoon op gewicht blijft, maar dat ze zich wel gewoon happy voelt zonder de constante hormoonwisseling

Heel eerlijk, de teven die ik zie uitdijen na een castratie zijn over het algemeen honden die gemiddeld een stuk minder actief zijn en baasjes hebben die een stuk minder bewust met voeding bezig zijn
Die halveren dan gewoon de brokmaaltijd en kiepen daar een blik sperziebonen bij op advies van de DA.... maar toch zie je die dan als nog tonnetje rond worden
......wat ze waarschijnlijk zonder castratie ook wel geworden waren

[constance.blokzijl]

Lola is gecastreerd toen ze 2,5 was. Gewoon omdat ze inderdaad niet happy was, zij had meer last in de aanloop naar de loopsheid maar dat begon ook al 3 maanden voor ze loops werd. En ik had dus een hond die een half jaar happy & gelukkig was en die een half jaar ongelukkig was, snel bang, uitvallen naar andere honden heel heftig. En zo had ze meer dingetjes. Dus vandaar toch laten castreren, en sindsdien zoveel blijere hond! Ik ben nog steeds blij dat ik dit heb laten doen.

Nu heeft Lola slechts 1 passie; en dat is eten.... maar ze kreeg toch ietsje minder, uiteindelijk toch nog steeds 2,5 %
Pas nu, nu ze redelijk op leeftijd is krijgt ze nog maar 2% omdat ze anders echt te dik wordt. Ze beweegt nu minder en kan echt niet meer zover als voorheen.
Wij noemen haar al dikkerdje dap haha, maar ze is nog steeds niet super dik hoor, zeker niet als ik om me heen kijk.
En ze krijgt ook nog steeds meer dan genoeg koekies onderweg.

Maar ik vond het ook best lastig hoor, dus veel succes en wijsheid

[Lizzy]

Ja, ik weet het hoor, dat ik het zelf moet beslissen. Maar ik vind het altijd wel prettig om te lezen hoe jullie er over denken/tegen aan kijken. En wat jullie zeggen (dus zo zie je toch maar hoe leerzaam het is voor mij) dat ze natuurlijk wel minder beweegt als ze schijnzwanger is, omdat ze bank-hangt. Nooit over na gedacht, ik dacht alleen dat het de hormonen waren (wat ook wel mee zal spelen). Ik vind niet dat ze er echt last van heeft. Ik bedoel, ze is niet humeurig, ze blijft lief en schattig. Ze wil alleen niet spelen. Ze hangt. Op de bank. Echt hoor, ze is een couch potato maar verder is ze eigenlijk ook wel gewoon vrolijk. Niet zoals Toetie, die weken lang als een drama-queen in de bench denkbeeldige pups ligt te voeden.