Barfplaats.nl

Jullie zijn schatten en wat fijn dat jullie ook blij waren met onze jongens. De ochtenden zijn het zwaarst..... Geen kleine jongen die klop-klop-klop met zijn staartje slaat als we elkaar weer zien. Maar het is nu eenmaal zo en we moeten wel verder.

In deze heb ik geluk dat Eddie in de ziektewet is, al is de aanleiding daarvan niet leuk. Er is wel steeds iemand bij me om mjjn verdriet mee te delen.

Dank jullie wel voor jullie nooit aflatende steun.

Beterschap ook voor Eddy!

Ja, ik zal je mannen ook een missen hier, ik vond ze zo leuk.

Dank je wel dat je jullie jongens een beetje met ons deelde

Siberienne schreef:Beterschap ook voor Eddy!

Ja, ik zal je mannen ook een missen hier, ik vond ze zo leuk.

Echt hè? J&J waren echte Barfplaats-iconen, ze waren er gewoon altijd.

Beterschap voor Eddie!!
Maar fijn dat hij er is om je verdriet mee te delen

Heel veel sterkte Pauline

Verstuurd vanaf mijn PRA-LX1 met Tapatalk

Ach...heel veel sterkte.

De ochtenden zijn het ergste. Beneden komen en niet worden opgewacht. Doordat je geen medicijnen hoeft te geven, wat hier een feestje was, je eigen medicijnen vergeten. Verdriet is rauw en mooi tegelijk. Elkaar uitlaten ook

Nogmaals heel veel sterkte gewenst!

Ach Joris die foto
Ik ben wat minder op BP te vinden maar probeer zo nu en dan alles "bij" te lezen.
Van sommige honden heb je het idee dat ze het eeuwige leven hebben, Joris was er ook zo 1. Zoals eerder werd gezegd een Barfplaats-icoon.

Heel veel sterkte met het verlies, de stilte en het vinden van een ritme zonder hondenvriendjes.

Met plezier las ik de verhalen over de teckelvrienden.
Heel veel sterkte met het gemis

Tijd om jullie liefste Joris ook hier op barfplaats te laten gaan. Run free lieverd.

Nogmaals heel veel sterkte Pauline en Eddie.

Gatsie wat een verdriet. Heel veel sterkte!

Verstuurd vanaf mijn SM-G960F met Tapatalk

Nogmaals bedankt voor jullie lieve woorden en steun. Ik denk dat ik (nog veel) minder op barfplaats te vinden zal zijn. Maar ik houd jullie in de gaten. Veel van jullie heb ik ook op facebook, dus we blijven elkaar ontmoeten.

Vooralsnog denken Eddie en ik dat we (zeker voorlopig) geen teckels weer nemen. Van goed, beter, best hadden wij de allerbesten ooit en het zal eerst moeten bezinken en een plek krijgen. En ik durf dit te zeggen omdat ik ook weet dat mocht ik mij morgen bedenken, Eddie me geen strobreed in de weg zal leggen en alles open is.

Voor nu heb ik tijd nodig om te helen, had ik ooit het idee dat het niet zwaarder kon zijn dan toen Joep stierf, nu weet ik (helaas) wel beter. Mijn hoofd weet heel goed dat het niet meer ging, dat we het goed hebben gedaan en dat we Joris dat hebben gegeven wat ik altijd gewild, beloofd en gewenst heb KWALITIJD en kwaliteit van leven. Maar wat doet het pijn.....

Nog één keer mijn grote teckelliefdes en ik: