Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke
eelke schreef:Ik ben doorverwezen, na veel zeuren, met de opmerking van de huisarts; nou vooruit dan maar, maar je kunt toch niks hebben, daar ben je nog te jong voor.
Hoppa, 4 operaties en een hoop ellende verder inmiddels. Wat nou niks hebben.
Ik vind dat wel erg kwalijk hoor. Je mag van mij prima als huisarts zeggen dat je denkt dat de verwijzing niet nodig is, maar sjonge, je hebt geen rontgen ogen die diagnoses kunnen stellen hee.
kakocavi schreef:Ik denk dat bij jou dat besef wel goed zit als ik je posts zo eens lees. Eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat kanttekening 1 vooral met Lizzy in het achterhoofd is geplaatst.Ja, dat was mij wel duidelijk. Je bent in ieder geval zo eerlijk om dat toe te geven. Nou zit ik vanaf dag 1 kennelijk al op jou allergie en dat steek van je van meet af aan al niet onder stoelen of banken. En jij zit inmiddels ook vet op de mijne. Maar in de regel ben ik een heel normaal en redelijk mens, geloof het of niet (en we weten allemaal dat jij dat niet gelooft maar dat komt net zo goed omdat jij al een mening hebt over mij - misschien moet jij daar in dit geval ook eens over nadenken, kanttekening 1).
Nr 2 slaat op een logische 'allergische' reactie op je gepasseerd of slecht behandeld voelen, je hebt dan de neiging je af te sluiten. Artsen moeten mijns inziens zeker rekening houden met dat soort stukjes psychologie, maar wat Siberienne zegt snijdt ook hout; als arts ben je ook maar eens mens, en ook een arts kan zich gepasseerd voelen door een patiënt die een studie van 10+ jaar exclusief bijscholing en jaren vakervaring gelijk lijkt te stellen aan iets wat ze een keer op facebook hebben gelezen (even héél gechargeerd natuurlijk). En dan heb je ook nog de uitdaging om de serieuze mensen daar los van te herkennen, uit alle soorten en maten van mondige patiënten, en die de juiste aandacht te geven. En dat in 10 minuten consult per patiënt. Het is een lastig vak.
". Ik vond dat niet eens een arrogante reactie maar gewoon een hufterige reactie. Of ie nou gelijk heeft of niet. Als ie gelijk heeft zou het fijn zijn als de fabrikant de bijsluiter aanpast. 
". Echt hoor.....koekje schreef:Zowee! Tijd voor een nieuwe? Ik kan die van mij wel aanbevelen. Zit in de Cort Heyligerskazerne, is ook best in de buurt bij jou.Ja, daar ben ik niet meer terug naartoe geweest inderdaad.
Siberienne schreef:Het roept nogal wat op denk ik
En ook huisartsen maken fouten. Wel erg vervelend voor je natuurlijk.
Huisarts is het meest moeilijke beroep dat er is, zonder directe toegang tot de hele diagnostiek carrousel van het ziekenhuis inschatten of iets wel of niet verwezen moet worden. Tegelijk houden ze daarmee ons zorgstelsel betaalbaar en voorkomen ze schade bij patiënten door onnodige diagnostiek etc.
Helaas gaat daar ook weleens iets fout de andere kant op, waarbij mijn vraag is, was het anders geweest als je eerder was doorgestuurd? Of is alleen je vertrouwen in je huisarts beschadigd? En heb je daarover gesproken met hem of haar? Ik zou het van de huisarts wel chique gevonden hebben als hij met jou contact had opgenomen en sorry had gezegd trouwens.
En nog even de verandering van mentaliteit in de samenleving https://www.ad.nl/binnenland/huisarts-d ... ~ade0476c/
https://www.pw.nl/nieuws/2019/doktersas ... gescholden
We dwalen trouwens wel erg af van het topic dat begon over het bestrijden van desinformatie over vaccins
Erna schreef:Ow in het kader van arrogantie van huisartsen wil ik mijn verhaal ook wel even opschrijven.Jouw HA zou vast heel goed overeen komen met de mijne.
7 weken geleden had ik een niersteen. Uitermate vervelend maar goed dat was even niet anders. Morfinetabletje ingenomen, geslapen en de volgende dag was ie uit mijn nieren. Drie dagen later bloed in de urine en ik voelde het al, een blaasontsteking. Dus hup, urine opvangen, naar de huisarts. Daar werden wat dingen gemeten en de uitslag was: Bloed in urine, suiker in urine, leucocyten in urine en ketonen in urine. Alles in mijn optiek (want ook ik kom niet uit een ei) logisch te verklaren. Suiker logisch want ik ben diabeet en was de dagen daarvoor niet zo secuur met medicatie en voeding (want overgeven door de niersteen), bloed is ook redelijk normaal bij een blaasontsteking, leucocyten wijzen op een ontsteking en ketonen in de urine was ook heel logisch aangezien ik morfine gebruikt had en ketonen zijn nu eenmaal een aanwijzing voor drugsgebruik. Dus logische conclusie: Blaasontsteking. Daar dacht de huisarts anders over. Blaasontsteking kwam niet in zijn woordenboek voor en een AB kuurtje was uitgesloten. Ik kon hoog en laag springen maar die kreeg ik niet mee. Het kon niet anders dan dat de niersteen er nog zat en dat daar mijn klachten vandaan kwamen. Ook daar kon ik tegenin brengen wat ik wilde, tenslotte voel ik mijn nieren zelf dacht ik, maar nee hoor. Ik had ongelijk en werd doorverwezen naar het ziekenhuis voor nieronderzoek. Prima. De blaasontsteking ging op en af zoals altijd bij mij, de ene dag heb ik er meer last van dan de andere dag. De huisarts zou de uitslag van het nieronderzoek doorbellen. Dat gebeurde vervolgens niet en aangezien ik redelijk kon functioneren heb ik daar verder ook geen aandacht aan besteed. Immers als er iets mis zou zijn met de nieren had ie wel gebeld toch? De uitslag van de nieren kon ik 14 dagen later zelf nalezen op mijn pagina van het ziekenhuis. Er was geen enkele steen aangetroffen. Het enige wat ze gezien hadden was een verwijde pijpleiding naar de blaas zodat het vermoeden was dat er een steen had gezeten. Goh, had ik dat zelf niet ergens opgemerkt? Nog weer 14 dagen, en uiteraard op een zondag, wederom bloed in de urine en rende ik om het kwartier naar het toilet --> blaasontsteking. Hop naar de HAP en daar aangekomen vroeg de dienstdoende arts wat er aan scheelde. Een blaasontsteking riep ik. Ja zegt ie dat denk ik ook en is ook wel duidelijk uit de urine. De afgelopen 4 weken had ik al vrij regelmatig met koorts op bed gelegen maar ja volgens de huisarts had ik geen blaasontsteking. In ieder geval, van de HAP een ab kuur gekregen en de blaasontsteking leek te verdwijnen. Probleem was wel dat ik vanaf die maandag met hoge koorts op bed lag.
Omdat ik wel vaker niet goed op medicatie reageer dacht ik nog dat het daaraan lag. Na een aantal dagen toch maar weer naar de ontkennende huisarts. Urine nakijken en goh...leucocyten en een te hoge CRP waarde in mijn bloed. Om een lang verhaal kort te maken, na telefonisch overleg van de huisarts met de uroloog bleek ik uiteindelijk een nierbekkenontsteking te hebben als gevolg van een verwaarloosde blaasontsteking. De huisarts durfde ook nog met droge ogen te vragen waarom ik in godsnaam niet eerder was gekomen. Ik heb hem fijntjes uitgelegd dat hij misschien even mijn dossier erbij moest pakken zodat hij kon zien dat ik bij onmiddellijke constatering van mijn blaasontsteking bij hem was gekomen en hij geweigerd had om een AB kuur te geven.
Hij verschoot van kleur en heeft uiteindelijk zijn excuses aangeboden. Wel jammer was dat ik uiteindelijk 6 weken ziek ben geweest wat in 5 dagen opgelost had kunnen zijn. Het 2e nieronderzoek wees ook uit dat de verwijding in de pijpleiding verdwenen was en het zeker was dat er een steen gepasseerd was. CRP waarde is ook gewoon weer normaal. Het heeft alleen heel veel energie en tijd gekost. Zo jammer als artsen niet willen luisteren naar hun patienten en het enorm belangrijk vinden om het AB gebruik in hun praktijk naar beneden te schroeven.
Lizzy schreef:Ja, gewoon heel jammer Erna.... En fouten maken is menselijk. Dus dat kunnen huis en dierenartsen en specialisten ook. Maar dit valt ook onder het kopje "ik weet het gewoon beter". En ja hoor, heel vaak is dat ook zo. Maar heel vaak ook niet. Inmiddels gaat het weer lekker hoop ik?Ja gelukkig weer helemaal up and running maar het had inderdaad niet zo hoeven lopen. Gewoon weg de arrogantie.
Erna schreef:Ja gelukkig weer helemaal up and running maar het had inderdaad niet zo hoeven lopen. Gewoon weg de arrogantie.Misschien heeft ie stage gelopen bij mijn huisarts van toen
Erna schreef:Ow in het kader van arrogantie van huisartsen wil ik mijn verhaal ook wel even opschrijven.Jouw relaas lezende vreesde ik dat al voor je. Ging je niet kapot van de pijn? Ik kreeg verkeerde AB (Furabid (volgens mij de standaard) bij de weekenddienst terwijl ik had verteld dat ik al heel vaak blaasontsteking had gehad. Sloeg niet aan en 2 dagen later hartstikke ziek.
7 weken geleden had ik een niersteen. Uitermate vervelend maar goed dat was even niet anders. Morfinetabletje ingenomen, geslapen en de volgende dag was ie uit mijn nieren. Drie dagen later bloed in de urine en ik voelde het al, een blaasontsteking. Dus hup, urine opvangen, naar de huisarts. Daar werden wat dingen gemeten en de uitslag was: Bloed in urine, suiker in urine, leucocyten in urine en ketonen in urine. Alles in mijn optiek (want ook ik kom niet uit een ei) logisch te verklaren. Suiker logisch want ik ben diabeet en was de dagen daarvoor niet zo secuur met medicatie en voeding (want overgeven door de niersteen), bloed is ook redelijk normaal bij een blaasontsteking, leucocyten wijzen op een ontsteking en ketonen in de urine was ook heel logisch aangezien ik morfine gebruikt had en ketonen zijn nu eenmaal een aanwijzing voor drugsgebruik. Dus logische conclusie: Blaasontsteking. Daar dacht de huisarts anders over. Blaasontsteking kwam niet in zijn woordenboek voor en een AB kuurtje was uitgesloten. Ik kon hoog en laag springen maar die kreeg ik niet mee. Het kon niet anders dan dat de niersteen er nog zat en dat daar mijn klachten vandaan kwamen. Ook daar kon ik tegenin brengen wat ik wilde, tenslotte voel ik mijn nieren zelf dacht ik, maar nee hoor. Ik had ongelijk en werd doorverwezen naar het ziekenhuis voor nieronderzoek. Prima. De blaasontsteking ging op en af zoals altijd bij mij, de ene dag heb ik er meer last van dan de andere dag. De huisarts zou de uitslag van het nieronderzoek doorbellen. Dat gebeurde vervolgens niet en aangezien ik redelijk kon functioneren heb ik daar verder ook geen aandacht aan besteed. Immers als er iets mis zou zijn met de nieren had ie wel gebeld toch? De uitslag van de nieren kon ik 14 dagen later zelf nalezen op mijn pagina van het ziekenhuis. Er was geen enkele steen aangetroffen. Het enige wat ze gezien hadden was een verwijde pijpleiding naar de blaas zodat het vermoeden was dat er een steen had gezeten. Goh, had ik dat zelf niet ergens opgemerkt? Nog weer 14 dagen, en uiteraard op een zondag, wederom bloed in de urine en rende ik om het kwartier naar het toilet --> blaasontsteking. Hop naar de HAP en daar aangekomen vroeg de dienstdoende arts wat er aan scheelde. Een blaasontsteking riep ik. Ja zegt ie dat denk ik ook en is ook wel duidelijk uit de urine. De afgelopen 4 weken had ik al vrij regelmatig met koorts op bed gelegen maar ja volgens de huisarts had ik geen blaasontsteking. In ieder geval, van de HAP een ab kuur gekregen en de blaasontsteking leek te verdwijnen. Probleem was wel dat ik vanaf die maandag met hoge koorts op bed lag.
Omdat ik wel vaker niet goed op medicatie reageer dacht ik nog dat het daaraan lag. Na een aantal dagen toch maar weer naar de ontkennende huisarts. Urine nakijken en goh...leucocyten en een te hoge CRP waarde in mijn bloed. Om een lang verhaal kort te maken, na telefonisch overleg van de huisarts met de uroloog bleek ik uiteindelijk een nierbekkenontsteking te hebben als gevolg van een verwaarloosde blaasontsteking. De huisarts durfde ook nog met droge ogen te vragen waarom ik in godsnaam niet eerder was gekomen. Ik heb hem fijntjes uitgelegd dat hij misschien even mijn dossier erbij moest pakken zodat hij kon zien dat ik bij onmiddellijke constatering van mijn blaasontsteking bij hem was gekomen en hij geweigerd had om een AB kuur te geven.
Hij verschoot van kleur en heeft uiteindelijk zijn excuses aangeboden. Wel jammer was dat ik uiteindelijk 6 weken ziek ben geweest wat in 5 dagen opgelost had kunnen zijn. Het 2e nieronderzoek wees ook uit dat de verwijding in de pijpleiding verdwenen was en het zeker was dat er een steen gepasseerd was. CRP waarde is ook gewoon weer normaal. Het heeft alleen heel veel energie en tijd gekost. Zo jammer als artsen niet willen luisteren naar hun patienten en het enorm belangrijk vinden om het AB gebruik in hun praktijk naar beneden te schroeven.
src_esther schreef:Jouw relaas lezende vreesde ik dat al voor je. Ging je niet kapot van de pijn? Ik kreeg verkeerde AB (Furabid (volgens mij de standaard) bij de weekenddienst terwijl ik had verteld dat ik al heel vaak blaasontsteking had gehad. Sloeg niet aan en 2 dagen later hartstikke ziek.Nee, helemaal niet juist. Ik heb ooit al eens eerder een nierbekkenontsteking gehad en toen ging ik wel door de grond van de pijn maar sindsdien voel ik mijn rechternier altijd al redelijk snel. Waarschijnlijk ben ik gewoon gewend aan wat gezeur aan die kant? En als je ooit een niersteen hebt gehad valt alle andere pijn in het niet hoor. :-) Ik had wel hoge koorts, die ging richting 40 zo nu en dan en was niet fijn.
Ook een keer de avonddienst gebeld nadat vervanger van huisarts geen AB wilde voorschrijven want het leek nog niet echt op een blaasontsteking, had ik een uur later de AB in huis, gelukkig maar want inmiddels leek de urine meer op bloed dan op urine...
Erna schreef:Nee, helemaal niet juist. Ik heb ooit al eens eerder een nierbekkenontsteking gehad en toen ging ik wel door de grond van de pijn maar sindsdien voel ik mijn rechternier altijd al redelijk snel. Waarschijnlijk ben ik gewoon gewend aan wat gezeur aan die kant? En als je ooit een niersteen hebt gehad valt alle andere pijn in het niet hoor. :-) Ik had wel hoge koorts, die ging richting 40 zo nu en dan en was niet fijn.Bij blaasontsteking voel ik ook geen pijn (meer), tis alleen de vrijwel continue aandrang waardoor ik weet dat ik een blaasontsteking heb en een bepaald geurtje van de urine.
Ik denk ook dat de huisarts zich vergist heeft in de afwezigheid van pijn. Die had ik volgens hem ook moeten hebben. Hij 'sloeg' op een gegeven moment tegen mijn nier aan en volgens hem had ik omhoog moeten springen van de pijn en dat deed ik niet. Ja gut, de ene patient is de ander niet he. Leukocyten in mijn urine was voor mij gewoon het teken dat hij AB had moeten geven.
Lizzy schreef:Ja, dat was mij wel duidelijk. Je bent in ieder geval zo eerlijk om dat toe te geven. Nou zit ik vanaf dag 1 kennelijk al op jou allergie en dat steek van je van meet af aan al niet onder stoelen of banken. En jij zit inmiddels ook vet op de mijne. Maar in de regel ben ik een heel normaal en redelijk mens, geloof het of niet (en we weten allemaal dat jij dat niet gelooft maar dat komt net zo goed omdat jij al een mening hebt over mij - misschien moet jij daar in dit geval ook eens over nadenken, kanttekening 1).Tegen beter weten in ga ik hier toch maar op reageren. Je laat hier namelijk precies zien wat ik bedoel. In je post suggereer je dat ik hiermee begonnen ben en jou irritatie een gevolg is van de mijne, maar in het begin wist ik niet eens van je bestaan af. "Vanaf dag 1", "van meet af aan", hoe kom je hierbij?
kakocavi schreef:Tegen beter weten in ga ik hier toch maar op reageren.Herkenbaar. Jij staat al een tijdje op mijn lijstje "mensen te negeren" en tegen beter weten in reageerde ik toch. Nu weer. Hardleers.
Je laat hier namelijk precies zien wat ik bedoel. In je post suggereer je dat ik hiermee begonnen ben en jou irritatie een gevolg is van de mijne, maar in het begin wist ik niet eens van je bestaan af. "Vanaf dag 1", "van meet af aan", hoe kom je hierbij?Dit is niet de eerste keer he, dat wij elkaar in de haren vliegen....
Je komt in veel topics juist warm en vriendelijk over Lizzy, en ik geloof zeker dat je ook redelijk kunt zijn (weer een aanname van je). Maar bij dit soort onderwerpen vind ik je soms inderdaad tendentieus en intolerant overkomen. En wanneer iemand je daarop aan durft te spreken ga je vanuit de slachtofferrol roepen dat ik zogenaamd altijd al een hekel aan je had, waarmee je jezelf direct subtiel vrijpleit van de schuldvraag. Als je in het echt ook zo doet bij dit soort issues, snap ik prima dat dokters je vervelend vinden. Niet omdat het dokters zijn, maar omdat het mensen zijn.Ik vraag je dan toch even terug te gaan in dit topic en te kijken naar jouw eigen reacties op mij. Ik vind heel eerlijk gezegd dat jij tendentieus en intolerant reageert. En om het dan bij mezelf te houden: ik vind de manier waarop jij reageert/communiceert uiterst onplezierig. Ik zeg dus niet dat jij onplezierig communiceert, ik vind het onplezierig. Niet alleen in dit topic. Ik krijg bij jou de indruk dat jij iedere twijfel die mensen hebben bij de wetenschap, het RIVM, iedere autoriteit eigenlijk... Ik weet niet, het lijkt wel als een rode lap op een stier. Die mensen krijgen er in ieder geval het hardst van langs van jou, waarbij je je dan in de discussie ook niet meer beperkt tot de inhoud. Eigenlijk best jammer, want ik denk dat je feitelijk meer te vertellen hebt en meer zou kunnen bereiken zou je voor een andere toon kiezen.
