De laatste reacties zijn voor mij een bevestiging van hetgeen ik schrijf, een kloof tussen de wereld waarin van een hond altijd gevraagd wordt zich in te houden (ik heb het niet over even lekker vrij rennen op het strand, want dat is niet te vergelijken met een hond in drift in een training met een doel) enerzijds, en honden die de ruimte krijgen vanuit hun drijfveer te werken. Wat ongetwijfeld ook mee speelt is hoe dit topic is begonnen, met hele zielige dingen die we hier geen van allen wensen voor dieren. Dat vertroebelt de reacties een beetje.
Gaan er dingen mis? Ja. Bij huishonden, bij werkhonden. Worden er middelen ingezet die zielig zijn? Ja. Bij huishonden en bij werkhonden. Moet daar iets aan gebeuren? Vind ik van wel.
Maar daarnaast gaan er ook veel dingen goed, waarvan mensen die niet gewend zijn met een hond in drift te werken het er al snel zielig uit vinden zien. Of zielig vinden klinken op schrift. Terwijl de handler na de training een ultiem bevredigde gelukkige hond mee naar huis neemt. Sommige mensen vinden het al afstotend puur en alleen om een hond in drift te zien. Die wijzen al snel alles af, want heel die staat van zijn bij een hond wordt zielig gevonden.
Dus Sieberinne, nee, natuurlijk niet het hoogst haalbare voor de mens. Kom op zeg, als je mijn reacties leest kun je toch wel een beetje inschatten wat ik daarmee bedoel? Het hoogst haalbare voor de hond op een prettige manier. Maar daar hoort wel bij dat de hond hoog in drift mag komen (wat eindeloos bevredigend is voor een hond en waar een hond in mijn beleving veel meer voldaan van raakt dan van wat anders dan ook en wat ik ze graag en met liefde geef) en in die drift is zijn hele mentale staat van zijn zo anders dat het belonen en straffen ook anders wordt beleeft. Zielig? Sja, sommige mensen vinden een 'nee' al zielig. Ik kan er helemaal niets (meer) mee dat correcties niet bij een training mogen horen. En nog al wiedes moet die correctie hoog genoeg zijn om de hond van gedachten te laten veranderen. En nogal wiedes moet die correctie niet zo hoog zijn dat de hond hem mentaal niet kan verwerken, of er fysiek schade door krijgt. Maar als er maar meteen verondersteld wordt dat er iets mis gaat in een trainingsopbouw omdat er een correctie wordt ingezet, en dit verondersteld wordt door mensen die van eigen honden verwachten dat ze zich altijd inhouden en nooit in hun drift raken, of hun hond niet onder controle hebben doordat ze uit principe elke vorm van 'nee' ontwijken en ze dan maar altijd aan de lijn houden, of nooit iets met hun hond doen (ik spreek niemand persoonlijk aan, het zijn voorbeelden) dan denk ik: sja, kan ik niks mee. Kloof. Gaan er dingen mis in trainingsopbouwen? Tuurlijk! Bij huishonden, bij werkhonden. Maar niet altijd. En correcties zijn daar niet perse een aanwijzing voor. Als je dan echt je in die wereld wilt verdiepen, ga dan eens kijken naar het leven van een positief, maar met stevige correcties getrainde werkhond en zie hoe intens gelukkig die is na een training. En ja, er zijn ook honden die het redden met enkel belonen en nooit een correctie. Hebben we hier ook in het team lopen. Dat is dan het karakter van die hond. Maar niet elke hond is hetzelfde. En de honden die wel een correctie nodig hebben zijn even gelukkig aan het eind van de rit.
En Kaela, die eindeloze discussies tussen verschillende handlers zijn goed en leiden tot nieuwe inzichten. Met eindeloos bedoel ik dat er constant nieuwe mensen bijkomen, met nieuwe ideeën, die zich mengen met oude, bestaande ideeën en zo blijft alles in beweging. Iig als de discussie gevoerd wordt tussen mensen met hetzelfde doel en dezelfde instelling, want als de doelen en instellingen te ver uiteen liggen zoals bij huis- en werkhonden is het (blijkt keer op keer) heel erg moeilijk om nader tot elkaar te komen