[Nikass]

Maar serieus, hoe kun je nou een paaltje níet zien? Oscar draafde op 12-15 km/uur. Dan fiets je echt langzaam, dan heb je toch zeeën van tijd om paaltjes en alles aan te zien komen?
En vallen? Juist als je valt (ik fiets net als de gemiddelde NLder vanaf dat ik 3 turfjes hoog was en ben niet meer gevallen sinds ik 4 turfjes hoog was) wil je dat je hond niet aan die omvallende fiets vast zit. Maar dat is dus echt heel hypothetisch, want nogmaals, je gaat 12-15 km per uur en waar moet je dan in hemelsnaam door vallen?

Waarbij ik de springer écht helemaal prima vind hoor, maar ik vind dit soort argumenten echt een beetje overdreven.

IK ben echt fan van de springer (of de walk-a-dog die ik nu heb) maar dat veiligheidssysteem vind ik ook echt onzin. Ik heb gefietst met een hele sterke hond die heel erg trok (ze kwam uit het asiel en had niets geleerd) en zeker als ze een kat zag dan zette ze nog even aan. Ik heb er nooit problemen mee gehad, altijd beide handen aan het stuur. Ik had met haar nooit zonder springer durven fietsen. Het voordeel van een springer (of vergelijkbaar) is ook dat je hond niet in je wiel kan lopen, en dat hij met een bochtje naar rechts ook vanzelf meegaat.
Je voort laten trekken door je hond zou ik nooit doen, dat lijkt me niet gezond voor de hond.
Mijn hond loopt gewoon aan de halsband.
Ik vind de springer wel onhandiger bevestigen dan de walk - a- dog. De springer is wel wat sterker, dus voor de serieuze trekker wel beter.

[Parelridder]

Dit is dus precies waarom ik dacht "Wil ik mijn ervaring delen, want ipv het gewoon als mijn ervaring te lezen, komt er vast weer een beoordeling van mijn ervaring". Als kan iemands ervaring goed of fout zijn.
Met mijn honden is jaren lang gefietst, aan de Springer. En andere ervaring is er niet. En dat beviel prima.
Enkele malen is de hond los geschoten en bij die gelegenheden was ik blij dat dit gebeurd was, terwijl we vooraf gedacht hadden dat dit levensgevaarlijk zou zijn. Als je nooit gevallen bent met de fiets: wees blij. Mijn moeder is dat wel eens gebeurd én ze heeft meermalen even moeten halt houden om de boel onder controle te houden. Dan was zij blij (en ik voor haar) dat ze beiden handen aan het stuur houden kon zonder dat dáár aan getrokken werd. Als er mensen aan de kant in de berm zaten die enthousiast riepen naar de hond, dan reageerde m.n. de reu daar enthousiast op. En als er los lopende honden speelden langs het fietspad die contact zochten (en wie de Vennewatersweg kent weet dat dit echt geen plek is waar je dit soort situaties langs 'op zoekt', maar je komt ze er desondanks soms tegen, de honddichtheid is hier nou eenmaal hoog) kon daar ook reactie op komen.
Het is gewoon de ervaring die wij er mee op deden en ik begrijp niet hoe dat 'overdreven' kan zijn of hoe je daar welk ander 'oordeel' dan ook over kunt hebben.
Overigens schoot hij dus juist wél los toen ze viel en waren we daar nou juist blij om, dus het was exact omgekeerd: wél los en dat als het veiligste binnen die situatie ervaren hebben.
Hedwich, ik denk dat ik niet veel meer ervaring te delen heb, bovendien heb je inmiddels een keuze gemaakt, maar anders PB je me maar.

[doranto]

Dankjewel @parelridder, en iedereen die verder nog heeft gereageerd! Het is uiteraard de opzet van dit topic om zoveel mogelijk ervaringen van anderen te kunnen lezen. Dan hoef ik het wiel niet zelf uit te vinden (vind dat wel toepasselijk bij dit topic ) en weet ik een beetje waar ik op moet letten.
Ben heel blij met jullie reacties

[Kaela]

Dit is dus precies waarom ik dacht "Wil ik mijn ervaring delen, want ipv het gewoon als mijn ervaring te lezen, komt er vast weer een beoordeling van mijn ervaring". Als kan iemands ervaring goed of fout zijn.
Met mijn honden is jaren lang gefietst, aan de Springer. En andere ervaring is er niet. En dat beviel prima.
Enkele malen is de hond los geschoten en bij die gelegenheden was ik blij dat dit gebeurd was, terwijl we vooraf gedacht hadden dat dit levensgevaarlijk zou zijn. Als je nooit gevallen bent met de fiets: wees blij. Mijn moeder is dat wel eens gebeurd én ze heeft meermalen even moeten halt houden om de boel onder controle te houden. Dan was zij blij (en ik voor haar) dat ze beiden handen aan het stuur houden kon zonder dat dáár aan getrokken werd. Als er mensen aan de kant in de berm zaten die enthousiast riepen naar de hond, dan reageerde m.n. de reu daar enthousiast op. En als er los lopende honden speelden langs het fietspad die contact zochten (en wie de Vennewatersweg kent weet dat dit echt geen plek is waar je dit soort situaties langs 'op zoekt', maar je komt ze er desondanks soms tegen, de honddichtheid is hier nou eenmaal hoog) kon daar ook reactie op komen.
Het is gewoon de ervaring die wij er mee op deden en ik begrijp niet hoe dat 'overdreven' kan zijn of hoe je daar welk ander 'oordeel' dan ook over kunt hebben.
Overigens schoot hij dus juist wél los toen ze viel en waren we daar nou juist blij om, dus het was exact omgekeerd: wél los en dat als het veiligste binnen die situatie ervaren hebben.
Hedwich, ik denk dat ik niet veel meer ervaring te delen heb, bovendien heb je inmiddels een keuze gemaakt, maar anders PB je me maar.

Het gaat mij totaal niet om jou ervaringen, die zijn zoals ze zijn en dat is inderdaad gewoon prima.

Maar in jou post komt het op mij alsof jij juist een oordeel velt over het fietsen zonder springer. En dat stuit mij tegen de borst. Alle keren dat je hond los schiet van de springer, prima! Maar al die keren had je dus ook gewoon de lijn los kunnen laten. Simpel. Beide is prima, dat is mijn punt.

En ik heb hier altijd midden door de stad gefietst en weet alles van een hoge honddichtheid, loslopende honden en vooral van een hond die daar niet fijn op reageert. Toch heb ik daar fietsend dus nooit vervelende ervaringen mee gehad, omdat je langzaam gaat en zo goed als altijd de situatie voor kan zijn. Je kunt altijd omdraaien, afslaan, stoppen of versnellen om situaties te omzeilen.

Nogmaals, jou ervaringen zijn prima, fietsen met de springer is prima, fietsen zonder springer ook.