Afgelopen week was mijn lieve Boekjewoekje mee naar Utrecht.
Oké, ik geef het toe, hij is misschien toch wel een beetje groot. Of mijn kamer is gewoon heel klein. Of allebei.
Na even rond gestuiterd te hebben in de keuken liep hij rustig met mijn hulp de trap op. Die is een beetje steil maar na een paar keer kon hij hem zonder hulp op. De trap af heeft hij 1x alleen geprobeerd maar daarna liet hij mij hem weer opvangen bij de laatste paar treden. Vol vertrouwen viel hij gewoon in mijn armen, gek beest.
Boeke met uitzicht op de ASW, daar heeft hij flink wat auto's nagestaard.
Tijdens de wandelingen door de wijk ben ik erachter gekomen dat we een weggeefhoek, best wel veel speeltuinen, plastic containers, verrassend veel groen en een heleboel keffertjes in de buurt hebben. Gelukkig vond Boeke mij (nouja, de kaas en zijn bal waarschijnlijk ) veel interessanter en negeerde de andere honden gewoon.
Vanwege het heerlijke Nederlandse weer kreeg meneer een paar keer zijn badjas aan. Lieve puppy.
Zelf op die paar vierkante meter heeft hij precies door waar ik wil lopen, en waar hij dus moet gaan liggen om zijn bellyrubs te krijgen.
En hoewel hij ontzettend in de weg liep af en toe, per ongeluk natuurlijk , was het ontzettend gezellig met Boeke op kamers. Hij gedroeg zich ook prima, luisterde zelfs naar mijn huisgenootjes en was in huis vrij rustig en stil.
Helemaal alleen voor een hond zorgen past helaas niet in mijn normale rooster maar wanneer ik nog eens rustig weekje heb mag Boeke weer gezellig mee.
*Hard aan het leren enzo*
Liet ik hem zomaar een hele minuut alleen achter boven aan de trap.
Op fietsafstand van mijn kamer was een mooi wandelgebiedje met allemaal water. Jhee, extra vieze modderpoten.
We hadden er een mooi zonnetje vanochtend.
En toen weer terug naar huis, met de trein.
Dat vond ik nog wel een beetje spannend want Boeke is 2x in zijn leven met de bus geweest en verder nooit met het ov. Maar hij gedroeg zich voorbeeldig, zoals elke vrijdag was het wel druk in de trein maar hij ging gewoon braaf bij mij liggen en de harten van mede treinreizigers veroveren. Van een lieve vrouw naast tegenover ons kreeg hij zelfs een stukje kaas.
Eenmaal veilig in Zwollywood nam ik echter de verkeerde bus en kwam ik ipv in het centrum van Hattem op de carpoolplaats aan. Oeps. Dus toen zijn we maar door het bos naar huis teruggewandeld. (heel fijn met 2 zware tassen ).
En nu ligt meneer na een lange dag vol indrukken lekker te slapen.