Barfplaats.nl

Inderdaad, wat een prachtige sprekende foto! De foto laat zien wat met woorden niet te beschrijven is

Och Joepie

Joep... prachtig Pauline!

jullie zijn schatten.

Pauline schreef:Vandaag "vloog" Joep nog weer even voorbij, als herinnering op facebook. 7 jaar geleden heeft Marjan (van De Meiden) hun geweldige reportage gemaakt. En ik herinnerde me wat mijn broer over deze foto zei: If a picture paints a thousand words.....

Na inmiddels 28 maanden kan ik ook over Joep praten zonder tranen, met een grote glimlach of een vette schaterlach.

joepik.JPG

Och, wat een heerlijke foto van jullie!

zurca schreef:Een tijd geleden heb ik ergens eens geschreven dat mijn vriend zelf een urn zou gaan maken voor Ziggy haar as.
Hij had een stuk hout van een walnoten boom liggen. Dit heeft hij eerst rond gedraaid op de draaibank. Dat heeft nog een tijd verder liggen drogen in de schuur. Inmiddels heeft hij er een mooie urn van gemaakt. Het deksel is van een berk. (de kleuren komen niet helemaal over zoals ze echt zijn, het is echt mooi, diepbruin hout)
Collage 2019-02-23 11_39_01.jpg

Op de onderste foto de urn, Ziggy haar pootafdruk en het kleine potje (van eik en deksel van es) zit wat haar in.
Ben blij met het moois mijn vriend voor haar gemaakt heeft.

Prachtig. Wat mooi dat je vriend zo handig is. Wow!

Hij kwam vandaag weer eens voorbij.

Och, wat een knappe vent! Daar is niets gewoons aan, hij ziet er uit als een prachtig karakter Neally!

Acht jaar geleden kwam hij in ons leven. Facebook gaf ons deze foto cadeau. Van toen hij 1 jaar bij ons was en hij door alle hulp van Monique zijn rust en zijn draai bij ons had gevonden. Los, rollend en genietend. Good memory's!

Mijn telefoon gaf me deze vorige week:


Grote tranen hoor, poeh. En een kleine glimlach. Mooi meisje.

Kadootje hé. Ik kreeg laatst ook nog een filmpje van iemand van Gijs, waarvan ik niet wist dat het bestond. Had het ook nog nooit gezien, nieuw materiaal! Ik had niet gedacht dat dat er nog zou komen

Ook wel raar trouwens, ik kreeg 2 weken geleden nog de vraag van iemand hier in de wijk waar onze andere hond nu was? 2 jaar en 3 maanden later dat had ik nu niet meer verwacht hoor. (en dat het blijkbaar zo lang geleden is sta ik ook wel ff van te kijken, nu ik het zo opschrijf, dat is ook snel gegaan zeg, het lijkt nog steeds gisteren. Qua herinnering dan, niet qua emotie, die is wel beter hanteerbaar).

Ik was zo bang dat ik dingen zou vergeten, maar dat valt nog mee. Ik weet nog hoe zijn blaf klonk, en hoe het voelt als ik zijn kop vast pakte met mijn handen lekker warm onder die dikke oren. Fijn

Afgelopen nacht heb ik Frank nog een keer naar het crematorium gebracht. Brrrr daarna kon ik niet meer slapen en ben ik maar een uurtje eerder naar mijn werk gegaan. Heel de dag een naar gevoel aan over gehouden.

Verstuurd vanaf mijn SM-G960F met Tapatalk

Oeh Bah Hannah... Gaat het weer ietsje beter?

Ja hoor. Ik heb er ook wat moeite mee dat Zoë vandaag 10 geworden is. Daar zal het wel vandaan komen denk ik.

Verstuurd vanaf mijn SM-G960F met Tapatalk

3 maanden geleden vandaag. Het voelt als een eeuwigheid geleden dat ik mijn neus in haar vacht kon drukken, dat ze voor me uit huppelde en dat ze me met haar eigenwijze smoeltje aankeek.
Maar het voelt ook als gisteren, de angst die me om het hart greep toen ze instortte, de smaak van paniek in mijn mond en het gevoel volledig verloren te zijn.

Lonaa schreef:3 maanden geleden vandaag. Het voelt als een eeuwigheid geleden dat ik mijn neus in haar vacht kon drukken, dat ze voor me uit huppelde en dat ze me met haar eigenwijze smoeltje aankeek.
Maar het voelt ook als gisteren, de angst die me om het hart greep toen ze instortte, de smaak van paniek in mijn mond en het gevoel volledig verloren te zijn.